Η εξαΰλωση των μετοχών των Τραπεζών και της ΔΕΗ, είναι σαφές ότι αιτία την αναξιοπιστία της ελληνικής κυβέρνησης και της οικονομίας ούτως ώστε να πειστούν οι επενδυτές να τοποθετήσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα. Σε συνδυασμό με την υπόθεση της Folli Follie, την επικείμενη κατάρρευση της ΔΕΗ αλλά και τα κυβερνητικά παιγνίδια με την κατάθεση δυο προσχεδίων προϋπολογισμών. Ενός για το εσωτερικό (για να ικανοποιηθούν οι συνταξιούχοι) κι ενός για το εξωτερικό (για να μη προκληθούν οι δανειστές κι οι αγορές).
Η αλήθεια είναι ότι οι τράπεζες δεν είναι καταδικασμένες αλλά ασφυκτιούν. Μέσα σε 3 χρόνια πρέπει να ξεφορτωθούν 50 δις από τα «κόκκινα δάνεια» κι αυτό το ξεφόρτωμα συναντά τόσο οικονομικά προβλήματα όσο και κυβερνητικά. Αφού οι κυβερνητικές παρεμβάσεις βάζουν εμπόδια.
Για να γίνει κατανοητό το πρόβλημα, θα το περιγράψουμε όσο πιο απλά γίνεται:
Οι κυβερνητικοί χειρισμοί έχουν αποκλείσει την Ελλάδα –άρα και τις τράπεζες- από τον διεθνή δανεισμό των αγορών. Αυτό μπορεί την κυβέρνηση να μη τη νοιάζει αφού έχει το «μαξιλάρι» των 25 δις που συγκεντρώθηκαν από τους δικούς μας αιματοβαμμένους φόρους, αλλά αφορά τον ιδιωτικό τομέα που παραμένει εγκλωβισμένος στη μίζερη πραγματικότητα και δεν μπορεί να δανειστεί. Άρα οι τράπεζες δεν μπορούν ν’ αντλήσουν κεφάλαια μέσω έκδοσης ομολόγων για ν’ αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο των «κόκκινων» δανείων. Πως, όμως μπορεί μία ιδιωτική επιχείρηση – και μάλιστα τράπεζα που είναι φορτωμένη με «κόκκινα» δάνεια – να εκδώσει ομόλογα με ικανοποιητικά επιτόκια, όταν ολόκληρο δημόσιο δεν μπορεί; Άρα, είναι υποχρεωμένες να χρησιμοποιούν όλα τους τα εργαλεία, όπως οι πλειστηριασμοί κι οι πωλήσεις μεγάλων πακέτων δανείων σε διάφορες εταιρείες (funds). Εδώ είναι το μέγα πρόβλημα για τις τράπεζες. Δεν γίνεται να πουλάς δάνεια σε συνθήκες χρονικής ασφυξίας και αναπτυξιακής στασιμότητας, αφού είναι δεδομένο ότι θα λάβεις μικρές τιμές. Πολύ περισσότερο αφού η Ελλάδα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη και δεν βρίσκεται σε αποδεδειγμένη αναπτυξιακή έκρηξη.
Προσέξτε:
Την ίδια ώρα τα μηνύματα που πάνε στις αγορές από το προεκλογικό πανηγύρι που ετοιμάζει η κυβέρνηση, δείχνουν στις αγορές ότι οι πολιτικές επιδιώξεις υπερτερούν των επιλογών που θα οδηγήσουν την Ελλάδα στην κανονικότητα. Οι αγορές δεν θα δανείσουν ποτέ τη χώρα –και προφανώς τις τράπεζες- με ευνοϊκά επιτόκια όταν γνωρίζουν ότι τα χρήματα αυτά θα γίνουν παροχές κι όχι παραγωγική ανάπτυξη. Αφού γνωρίζουν ότι ΜΟΝΟ μέσω παραγωγικής ανάπτυξης θα λάβουν πίσω τα χρήματά τους. Κι όχι αν γίνουν συντάξεις ή επιδόματα…
Προσέξτε κάτι ακόμη:
Την ίδια στιγμή η πάλαι ποτέ κραταιά ΔΕΗ σε δύο μέρες έχασε πάνω από 12% της χρηματιστηριακής αξίας της, ενώ βρίσκεται ενώπιον σοβαρού κινδύνου οικονομικής κατάρρευσης.
Παράλληλα τα χρέη του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα αυξήθηκαν (ξεπέρασαν τα 3 δις) αφού σταμάτησε να πληρώνει τις υποχρεώσεις του μετά την έξοδο από το μνημόνιο (οι δανειστές ως προ αυτό τουλάχιστον διατηρούσαν την ευταξία), ενώ καρκινοβατούν οι εμβληματικές επενδύσεις όπως το Ελληνικό, που (πέραν καθεαυτής της οικονομικής αξία της), θα είχε προστιθέμενη αξία, καθώς θα εξέπεμπε το σήμα πως υπερκεράστηκαν οι αγκυλώσεις και η Ελλάδα γίνεται χώρα φιλική σε επενδύσεις.
Ουδείς φαίνεται να ασχολείται. Η κυβέρνηση νοιάζεται ΜΟΝΟ για τις εντυπώσεις και τα πρόσκαιρα κομματικά/πολιτικά οφέλη. Κι όλα τα άλλα γαία πυρί μειχθήτω.
Κι ένα τελευταίο: Είναι δεδομένο ότι η κυβέρνηση «εγκλημάτησε» από ιδεοληψίες στο ζήτημα της ΔΕΗ. Η μεγάλη ευκαιρία να σωθεί η ΔΕΗ ήταν όταν μπορούσε να σπάσει στα δυο και να πουληθεί η «μικρή ΔΕΗ σε ιδιώτες». Η κυβέρνηση, υποταγμένη στις διεφθαρμένες συνδικαλιστοκρατίες, επέλεξε να παραδώσει η υπερχρεωμένη εταιρεία το μισό της μερίδιο και να συνεχίζει να αποπληρώνει τα χρέη της με τον… μισό τζίρο!!! Αδιανόητο! Γεγονός που κατέστησε τη ΔΕΗ μη βιώσιμη επιχείρηση. Πολύ περισσότερο όταν έχει δεσμευθεί για:
- Τη μείωση της συμμετοχής της στο δίκτυο λιανικής από το 80% που είναι σήμερα στο 49%, μέχρι το τέλος του 2019. Δηλαδή να έχει μείωση εσόδων κατά 40% περίπου.
- Την υποχρέωση –και εκ των πραγμάτων αν θέλει να επιβιώσει- αύξησης του ρεύματος και μείωσης του προσωπικού της κατά 6 χιλιάδες άτομα!!!
Εφιαλτικό σενάριο που έχει ΜΟΝΟ μια υπογραφή: Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ. Πολύ περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι σήμερα η αξία μετοχής της ΔΕΗ είναι 1,36, όταν στο τέλος της κυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου ήταν 3,5 ευρώ.
Όταν λοιπόν, η μεγαλύτερη επιχείρηση της Ελλάδας βρίσκεται υπό κατάρρευση, όταν οι τράπεζες επιθυμούν καθαρό αναπτυξιακό περιβάλλον για να μπορούν να δανείζονται, όταν δεν υπάρχει κυβερνητικό αναπτυξιακό σχέδιο κι οι Έλληνες ακούνε παραμύθια περί … καθαρής εξόδου, τα πράγματα στην Οικονομία δεν είναι διόλου καλά. Και βλέπουμε τώρα πόσο πολύτιμη ήταν η πιστοληπτική γραμμή στήριξης που προσέφερε η Ευρώπη μετά το ημερολογιακό τέλος των μνημονίων (έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως με αρθρογραφία μας περί τούτου) αλλά δεν την ήθελε η κυβέρνηση επειδή θα θόλωνε το δήθεν αφήγημά της…
