Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)

Mail από την Αθήνα #165  – Δευτέρα 14  Μαΐου 2018

Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)

• Αχός βαρύς ακούστηκε εκεί στη Λισαβόνα και το γνωστό πάρτι τραγουδιού έγινε πάλι ο καθρέφτης μιας αρρωστημένης κοινωνίας, της δικής μας!
• Η Αλβανίδα και η χοντρή!
• Ευτυχώς που συμβαίνουν κι αυτά τα κοσμικά γεγονότα και μπορούμε να δούμε ανάγλυφη την κατάσταση πολλών συμπολιτών μας.
• Σεξιστές και ρατσιστές! Για να μην έχουμε αυταπάτες για το πού ζούμε!
• Σεξισμός και ρατσισμός στη Eurovision, στη στάση του μετρό, στη λαϊκή αγορά, στη δουλειά (εκεί κι αν γίνεται τρελό ξεσάλωμα!!!), ακόμη και μέσα στα σπίτια που μεγαλώνουν παιδιά!
• Ειδικά στους χώρους εργασίας ο ρατσισμός και ο σεξισμός δεν έχει προηγούμενο και έχει δεκάδες χιλιάδες θύματα που δεν έχουν φωνή να αντιδράσουν.
• Γιατί αν αντιδράσουν στη χυδαία και πολλές φορές εκτός ορίων συμπεριφορά του αφεντικού, απλώς θα προστεθούν στις σιωπηλές ορδές των ανέργων.
• Σου έχει τύχει να θες υπερασπιστείς γυναίκα συνάδελφό σου και να σου πουν με «και καλά πονηρό υφάκι»: γιατί γκόμενά σου είναι;
• Σου έχει τύχει να πας να προστατέψεις οποιονδήποτε αδύναμο δέχεται μια λεκτική επίθεση στο μετρό ή στο λεωφορείο ή στο δρόμο και να βρεθείς απολογούμενος όλα τα μαρτύρια του Ταντάλου, τις πληγές του Φαραώ και δεν έχει συμμαζεμό;
• Αυτοί είμαστε! Σεξιστές, ρατσιστές και απαθείς!
• «Κοίτα τη δουλίτσα σου κι άσε τον κόσμο γύρω σου να καίγεται»
• Ευτυχώς δεν είναι όλοι έτσι και υπάρχουν αντιδράσεις. Αυτές, οι μικρές καθημερινές αντιστάσεις είναι οι μόνες που μας διαφοροποιούν από μια πεινασμένη αγέλη λύκων.
• Κι είναι κι αυτές που διατηρούν την ελπίδα ότι μπορεί κάτι να αλλάξει. Είναι μικρές και λίγες, αλλά ευτυχώς υπάρχουν και μπορεί να καταφέρουν να μεγαλώσουν!
• Η κοινωνία «Πήτερ Παν» που αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της, πού θα πάει! Θα «μεγαλώσει» και θα καταλάβει ότι «ευθύνη» δεν είναι μόνο πώς θα τη βολέψει ο καθένας ατομικά!
• Ευθύνη είναι να αναλαμβάνεις την ευθύνη σου, στο κομμάτι που αναλογεί στον καθένα ατομικά, για ό,τι απάνθρωπο συμβαίνει γύρω σου!
• Ευθύνη είναι να καταλάβουμε ότι όλοι έχουμε λόγο και ότι κάθε πράξη μας μπορεί να συμβάλλει σε μια αλλαγή! Με πολύ δουλειά, και πείσμα και πάθος! Προφανώς δεν είναι εύκολο!!!
• Επειδή σε φώναζαν «χοντρό» στο σχολείο δε σημαίνει ότι έχεις δικαίωμα να βγάζεις τα απωθημένα σου στο δρόμο.
• Το γεγονός ότι ήσουν αδύναμος να αντιδράσεις δεν πρέπει να καταδικάζει τους ανθρώπους που έρχεσαι σε επαφή.
• Υπάρχουν τρόποι να αντιληφθεί κανείς ποιος είναι, πώς έγινε αυτό που είναι και πώς να συνεχίσει τη ζωή του ως κοινωνικός άνθρωπος και όχι ως αγρίμι που κοιτάει πώς να επιβιώσει εκδικούμενο, προκειμένου να αυτοπραγματωθεί!
• Καλά, θα μου πεις από τη Eurovision σού ήρθε όλο αυτό το κατεβατό και μας ζαλίζεις;
• Δυστυχώς οι αφορμές είναι παντού!
• Είτε βλέπεις Βουλή, είτε Eurovision – για να μείνουμε μόνο στο τι βλέπεις, κι όχι επιπροσθέτως σε εμπειρίες που ζεις – τα παραδείγματα είναι πολλά. Δυστυχώς!
• Ζούμε σε μια εποχή που δίνει συνεχώς αφορμές για να συνειδητοποιεί κάποιος την ασχήμια!
• Ευτυχώς μέσα στην ασχήμια πάντα υπάρχουν κι οι αφορμές, και τα παραδείγματα που σε κάνουν να αισθάνεσαι πιο άνθρωπος!
• Αρκεί να έχεις τη διάθεση να τα βρεις, να τα δεις και να βιώσεις!