Τελείωσε και το Πάσχα…
Τελείωσε και η γιορτή μου…
Αναστήθηκε και ο Χριστός…
Δεν το ένιωσα…
Ήταν κι εκείνες οι ειδήσεις που έφταιξαν…
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο πόλεμος στη Γάζα….άνθρωποι που δεν έκαναν Πάσχα….
Ήταν ο θάνατος του Πάπα, είναι οι δασμοί του Τραμπ…
Αύριο, μετά την βραδινή μου προσευχή έχω ένα ραντεβού με τον Χριστούλη μου…
Θα μου εξηγήσει Εκείνος…
Ό,τι μου πει θα το πιστέψω…
Το έχω τόσο ανάγκη…
Αναστήθηκε ο Χριστός…
Οι άλλοι όχι?
Να περιμένω την Ανάσταση νεκρών?
Και μετά η καθημερινότητα…
Ευλογημένη καθημερινότητα, πόσο σε αγαπάω…
Είσαι η δικιά μου Θεά…
Σε προσκυνώ κάθε μέρα…
Κι’ αν καμιά φορά, γλυκιά μου καθημερινότητα, θελήσεις να ξεφύγεις από την ρότα σου, λέω αν, αν θελήσεις να μου κάνεις κάποια έκπληξη και αν με αγαπάς κ,ι εσύ όσο εγώ, προσπάθησε αυτή η έκπληξη να είναι ΜΌΝΟ ευχάριστη.
Τίποτε άλλο…
Καληνύχτα σου… (θα έχω το κλειδί στην πόρτα κι ένα μικρό φως αναμμένο. Μπορείς να μπεις χωρίς να χτυπήσεις)
Πηγή Περσιάδου
