
Την Τετάρτη θα βγω στο μπαλκόνι μου να δω το καινούργιο φεγγαράκι που θα αρχίσει να διαγράφεται στον ουρανό.
Με ρομαντική, αλλά και από μιά παρακλητική παρόρμηση και μια διάθεση θε’ι’κής επίκλησης και προσμονής, θέλω να μιλήσω μαζί του…
Καινούργιο φεγγαράκι απόψε στον ουρανό…
Άρχισε πάλι να εκτοπίζεται το σκοτάδι σιγά σιγά από το φως του…
Λιγοστό άνα στην αρχή…
Όμως έχω υπομονή..
Μέχρι το φως να γίνει Φως..Θείο Φως…
Φεγγαράκι μου
…καθώς θα φωτίζεις κάθε νύχτα και λίγο περισσότερο από εκεί ψηλά…καθώς θα αρχίσεις τις βόλτες σου στις ρούγες, θέλω να σε παρακαλέσω:
– Να γίνεις ο αγγελιοφόρος μου και να πας μηνύματα σε όσους αγαπώ και μένουν μακρυά…θέλω να τους πεις ότι τους σκέπτομαι και τους περιμένω…
– Να γίνεις παρηγορητής σε όσος υποφέρουν..
– Να γίνεις η χαρά σε όσους ελπίζουν…
– Να μεγαλώσεις σαν κάθε όνειρο που γίνεται πραγματικότητα…
– Να χαϊδέψεις τα μωρά σαν μητρική αγκαλιά…
– Να συντροφέψεις τον μοναχικό…
– Να παρηγορήσεις τη μάνα που έχασε το παιδί της…
– Να σκεπάσεις τον άστεγο, γιατί είσαι η μοναδική του σκέπη…
Και καθώς είσαι πιό κοντά στον Θεό, μίλησέ του για μας..
Πες του να μας ευσπλαχνιστεί..
Δεν έχουμε άλλη παρηγοριά..
Φεγγαράκι μου, καθώς θα μεγαλώνεις μέρα τη μέρα φώτισε και το δικό μου μονοπάτι..
…και μόνο όταν θα δω να κατεβαίνει το πεφταστέρι, λιγόστεψε το φως σου……Θέλω να προλάβω να κάνω μιά ευχή…
Και σε μιά μυστική συμφωνία με το Σύμπαν, ας μην επιτρέψουμε τίποτα φθηνό να μας αποσπάσει από τον θαυμασμό μας προς τις φεγγαρόφωτες βραδιές αγάπης και ενσυναίσθησης…
Πηγή Περσιάδου