Μη με ρωτάς γιά ποιόν κλαίω…
Μη με βάζεις σε αυτή τη διαδικασία…
Εγώ είμαι μάνα..
Ξέσκισα τη μήτρα μου γιά να γεννήσω τα παιδιά του Κόσμου όλου…
Έκλαψα και για τον μικρό Α΄ι’λάν…
Και για τα παιδιά του Ρωσικού αίρμπας που καταρρίφθηκε… Και για τα παιδακια στο νοσοκομείο της Ουκρανίας..
Και για τα νεκρά παιδιά στη Συρία..
Και για τα παιδιά στη κατασκήνωση στο νησί Ουτόγια τότε.
Και για τα παιδιά στο αεροπλάνο της Καμπούλ στο Αφγανιστάν…
Και για τα Τουρκόπουλα στο σεισμό του 2023..
Και για τα παιδιά του Ισραήλ που σκότωσαν στη συναυλία..
Και για τα παιδιά των Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν καθώς πήγαιναν σχολείο…
Και για το μελαμψό παιδί που το σκότωσε ο αστυνομικός στην Αμερική..
Έκλαψα και για τον Ταλιμπάν γιό μου που σκοτώθηκε, σκοτώνοντας..
Και για τον εξτρεμιστή γιό και για τον τρομοκράτη..
Και γιά τον τζιχαντιστή, και για τον Χαμάς, και για τον Αλ Κάιντα.
Και για τον Χριστιανό γιό μου, και για τον Μουσουλμάνο, και για τον Εβραίο…
Είμαι μάνα εγώ..
Μη με ξεσυνερίζεσαι..
Το ίδιο πόνεσα και γι’ αυτόν για να τον γεννήσω και να τον μεγαλώσω..
Και τον έχασα…
Μου τον πήραν..
Κατάλαβε με και συγχώρεσε με.
Έκλαψα το ίδιο πικρά..
Μη με ρωτάς για ποιόν κλαίω..
Και ήταν όλοι τους παιδιά μου..
Και με άφησαν μόνη…
Πηγή Περσιάδου
