Οι αναμνήσεις, άγκυρες – Γράφει η Πηγή Περσιάδου

Έρχονται στιγμές που πρέπει όλα να αλλάξουν….και πρώτος πρώτος εσύ και οι συνήθειες σου…

Στο παρελθόν μου άρεσε να συντηρώ τις αναμνήσεις…

Τα ‘’κουτιά των αναμνήσεων’’, όπου φύλαγα με θρησκευτική ευλάβεια κάθε τι μικρό που μου θύμιζε συγκριμένες στιγμές  της ζωής μου –από ένα λουλούδι, έως ένα σημείωμα που κάποιος μου έγραφε κάτι ωραίο- με τα χρόνια γίνονταν όλο και περισσότερα.

Χρειάστηκε τώρα να φιλοξενήσω γιά λίγο καιρό τον γιό μου.

Γιά να δημιουργηθούν μεγαλύτεροι χώροι στη σοφίτα,αποφασίσαμε κι οι δυό μας να κάνουμε ένα καλό ξεκαθάρισμα στα πράγματά μας (μιά κι έχει κι αυτός το ελάττωμα να φυλάει παρελθόν).

Το τι ανακάλυψα μεταξύ των άλλων, δεν λέγεται…

– Βρήκα εκκαθαριστικά εφορίας με αμοιβές σε εκατομμύρια (δραχμές εννοείται)..

– Είδα σε αυτά αριθμούς παλαιών αυτοκινήτων μου και τα έφερα στη μνήμη μου, μαζί με τις βόλτες και τις εκδρομές και τις παρέες που γέμιζαν με γέλια τις εξόδους μας.

– Είδα διευθύνσεις παλιών κατοικιών μου, από το Καλλιμάρμαρο μέχρι την Κηφισιά. Αναπόλησα γειτονιές, διαδρομές, ανθρώπους, καταστάσεις..

– Είδα ονόματα υπουργών σε διάφορα έγγραφα, υπουργών που πλέον τους έχει ξεχάσει και ο Θεός.

– Βρήκα ευχητήριες κάρτες αγαπημένων μου, που έχουν φύγει από τη ζωή..

– Βρήκα παλιές μου ταυτότητες, πολιτικές και δημοσιογραφικές, που μου θύμισαν διαπιστεύσεις και αποστολές με συναδέλφους στη Βενετία για την Μπιενάλε (3 φορές), στην Αίγυπτο γιά το σπίτι του Καβάφη, στην Κύπρο για τα 20 χρόνια από την εισβολή, και σε πολλά άλλα μέρη..

– Ανακάλυψα εκλογικά μου βιβλιάρια, που είχαν φωτογραφία μιά νέα, όμορφη τότε, με χαμόγελο, όνειρα και αντοχές..

Ξανάζησα μέσα σε λίγες ώρες χαρές και λύπες που πέρασαν. Λίγες οι χαρές, πολλές οι λύπες..

Κατάφερα – με δυσκολία βέβαια – να αποχωριστώ παλιές αποδείξεις της ζωής που παρήλθε (ευτυχώς μιάς ζωής μεστής)…

Όχι πλέον, δεν έχω καλές παρτίδες με τις αναμνήσεις.

Όχι, το έχω αποφασίσει εδώ και καιρό…

Δεν είναι ζωή οι αναμνήσεις…

Έδιωξα το παλιό…

Έκανα χώρο γιά το καινούργιο…

Όχι, δεν είναι ζωή οι αναμνήσεις..

Άγκυρες είναι, που με πάνε στο βυθό..

Γιατί τις καλές αναμνήσεις δεν μπορώ να τις ξαναζήσω και τις κακές δεν θέλω να τις ξαναζήσω..

Οι καλές μου λείπουν και οι κακές με πληγώνουν..

Κουνάν τα χέρια μου..

Θα φτάσω πάλι στην ακτή …

Χωρίς βαρίδια…

Ανανεωμένη…

Και έτοιμη για ότι καλό με περιμένει…

Πηγή Περσιάδου

Προηγούμενο άρθροΗΠΑ: Ο Ντόναλντ Τραμπ απορρίπτει τα σχέδια του Εμανουέλ Μακρόν για την αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους
Επόμενο άρθροΚΙΣΕ: Ο αντισημιτισμός ξεκινά με πλήγματα εναντίον των Εβραίων αλλά δεν σταματά στους Εβραίους