Ουδείς μπορεί να έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι η Αριστερή λαίλαπα –εκτός όλων των άλλων- μας άφησε παρακαταθήκη και τα υπέρογκα- αντιαναπτυξιακά πρωτογενή πλεονάσματα που οφείλουμε να παράγουμε κάθε χρόνο. Πρωτογενή πλεονάσματα γεμάτα με το «αίμα» της κοινωνίας και δη της Μεσαίας τάξης. Πρωτογενή πλεονάσματα που ο Κυριάκος υποσχέθηκε ότι θα «πολεμήσει» για να τα κατεβάσει από το δυσθεώρητο ύψος του 3,5%.
Ο Κυριάκος βρίσκεται πια στο παρθενικό του ταξίδι ως πρωθυπουργός στη Δύση. Στο Παρίσι και στο Βερολίνο. Πάει με την αίγλη των εξαιρετικών επιδόσεων της κυβέρνησής του στον πρώτο μήνα της θητείας της!!! Χωρίς να έχει στις αποσκευές του το αίτημα για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων και χαλάρωση των στόχων!
Κάνει καλά ή όχι;
Όσοι γνωρίζουν εκ των έσω τα πράγματα ισχυρίζονται ότι πράττει ορθά και συνετά. Για τρεις λόγους:
Α. Επειδή, τώρα, ότι κι αν ζητήσει δεν θα τον ακούσει κανένας.
Β. Επειδή η Γερμανία αναζητά τρόπους να μην εισέλθει σε ύφεση, άρα δεν θ’ ασχοληθεί με την Ελλάδα.
Γ. Επειδή, δεν τον συμφέρει.
Αν το δούμε ιστορικά, οι Γερμανοί δεν ανταποκρίθηκαν ποτέ σε τέτοιου είδους οχλήσεις. Ούτε στον Γ. Παπανδρέου, ούτε στον Σαμαρά, ούτε στον Τσίπρα. Μάλιστα, οι «μαγκιές» του τελευταίου (δια του Βαρουφάκη) μας στοίχισε αυτό το τρίτο αχρείαστο μνημόνιο, που εκτός άλλων εμπεριείχε κι αυτά τα δυσθεώρητα πλεονάσματα.
Η Μέρκελ, λοιπόν, θυμωμένη που έχασε τον πιστό της Αλέξη, θα έλεγε ένα καθαρό «nein» στον Κυριάκο. Με την υπόμνηση να κάνει αίτημα στους εντεταλμένους της τρόικας, αφού από αυτούς ενημερώνεται.
Οι διεθνείς πολιτικοί αναλυτές αναφέρουν ότι ακόμη κι αν τα γαλλογερμανικά ώτα ήταν πιο μεγάλα κι ευήκοα, πάλι ο Κυριάκος δεν θα είχε λόγο να θέσει τέτοιο ζήτημα στις πρώτες του συναντήσεις. Δεν θα είχε λόγο να κάνει ότι όλοι οι προηγούμενοι, δηλαδή να πάει και να κλαίγεται. Το μήνυμά του προς τους δανειστές και τις αγορές οφείλει να είναι ότι η Ελλάδα δεν «κλαίει», δεν «ζητιανεύει» αλλά είναι συνεπής στις υπογραφές και τους στόχους της. Αυτό εξυπηρετεί δραστικότερα την οικονομία και τον στόχο ενός ισχυρού σοκ για την οικονομία.
Αυτή η τακτική, στηρίζεται σε κάτι ακόμη. Στο σοβαρότατο πλέον ενδεχόμενο να δημιουργήσει η Ελλάδα δημοσιονομικό χώρο με τα κέρδη των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα. Κάτι που θ’ αποτελεί νίκη Μητσοτάκη. Η ιδέα αυτή είναι πλέον απολύτως ώριμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή, να γίνει ένας βελούδινος συμβιβασμός με τον οποίο να επιτευχθεί δημοσιονομική χαλάρωση ΧΩΡΙΣ τυπικά να διακυβευθεί η υπογραφή της χώρας για τα πλεονάσματα του 2020.Αν συμβεί αυτό –που μάλλον θα συμβεί- θα έχουμε να κάνουμε με μια στρατηγική υπέρβαση.
Όσο για το πρώτο ταξίδι Κυριάκου; Θα είχε οφέλη μόνο και μόνο αν σηματοδοτήσει την χειραφέτηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας από την δημοσιονομική κουζίνα. Τουτέστιν αν επαναφέρει πάλι την Ελλάδα στα κεντρικά ζητήματα της ευρωπαϊκής ατζέντας. Απ’ όπου αναμφισβητήτως θα προσδοκά πλείστα όσα οφέλη.
Προσέξτε: Μέσα στην Ευρώπη της αβεβαιότητας, που η Ιταλία κι η Βρετανία παλεύουν για το ποια θ’ αυτοκτονήσει πρώτη, ο Κυριάκος έχει μια μοναδική ευκαιρία να συστήσει τη νέα Ελλάδα της υπευθυνότητας, της σταθερότητας και της σοβαρότερης αυτοδύναμης κυβέρνησης στην Ευρώπη. Κι όπως φαίνεται αυτό θα κάνει. Η Ελλάδα είναι πια παρούσα! Όχι για αυτό της συνέβη αλλά γι αυτό που θέλει να γίνει…
