Η θρησκεία κι η εκκλησία μας λέει ότι αρχικά ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα. Οι οποίοι συνευρέθηκαν και προέκυψαν ο Κάιν και ο Άβελ. Από αυτούς και μέσω αιμομικτικών σχέσεων προέκυψε η ανθρωπότητα. Δηλαδή μια ανωμαλία!
Κατά τα άλλα, ιεράρχες χαρακτηρίζουν ανωμαλία τον πολιτικό γάμο ομόφυλλων ζευγαριών.
Άνθρωποι που έχουν αποποιηθεί τη σεξουαλικότητα και τη φύση τους κι έχουν προσχωρήσει στην αγαμία, θέλουν να έχουν λόγο στις ζωές των άλλων και στα προσωπικά τους δικαιώματα. Κι τι λόγο; Κατ’ ευθείαν από τον μεσαίωνα! Με οσμές μούχλας και την πεποίθηση ότι το ράσο κυβερνά κι όχι η πολιτική εξουσία.
Όντως γινόταν αυτό με την εκκλησία. Πάντα ήταν εξουσιαστικός –συνάμα και αντιπαιδαγωγικός- ο λόγος της και δη στον αντίποδα του πνεύματος αγάπης και ελευθερίας του Ευαγγελίου. Είδαμε την εξουσιαστική παρεμβατικότητα σε μεγάλες καμπές του έθνους μας. Πολλές φορές η Ελλάδα το πλήρωσε. Από τον αφορισμό των επαναστατών του ’21, μέχρι το ανελέητο κυνήγι των διαφωτιστών ιερέων, τα ψέματα που χρησιμοποίησε (Αγία Λαύρα, 25η Μαρτίου, κρυφό σχολειό κλπ) για να ισχυροποιηθεί πολιτικά κι εθνικά, μέχρι τις πολιτικές ανοησίες του Μακάριου στην Κύπρο, που ουσιαστικά απέτρεψαν την Ένωση με την Ελλάδα. Χώρια τη μεγαλομανία των μανικετόκουμπων και του χρυσού, επί ημερών Χριστόδουλου, που έβαλε κάτω από τα ράσα του τον Κώστα Καραμανλή και εκατομμύρια ανθρώπους, για να αναγράφεται το θρήσκευμα στις… ταυτότητες!!!
Οι ιεράρχες δεν νομοθετούν! Τελεία και παύλα! Κι είναι αναρμόδιοι να παρεμβαίνουν, να κρίνουν και να εγκρίνουν τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών. Ούτε τους έχει εκχωρήσει κάποιος το δικαίωμα να ασκούν κοσμική εξουσία, παρά το γεγονός ότι μερίδα του πολιτικού προσωπικού τους έχει καταστήσει ακόμη και συμβούλους του.
Η εκκλησία, αντί να προβληματιστεί, που όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι προτιμούν τον πολιτικό γάμο από τον θρησκευτικό, αντί να προβληματιστεί από το γεγονός ότι ΜΟΝΟ το 60% των γάμων (συνολικά) ΔΕΝ διαλύεται –άρα δεν αποτρέπονται οι πιστοί από την… αμαρτία και την… ακολασία- εξακολουθεί να ζει στον Μεσαίωνα. Μόνο Μεσαιωνικά ακούγονται αυτά που λέει ο Μητροπολίτης Πειραιά ή πολλοί άλλοι. Επί παντός επιστητού.
Αλήθεια, με ποιο δικαίωμα οι ιεράρχες θα στείλουν επιστολή στους βουλευτές; Να τους πούνε τι; Να τους μαλώσουν αν δεν έχουν ίδιαν γνώμη με τη δική τους; Να τους τονίσουν ότι αν δεν διαφωνήσουν με το νομοσχέδιο θα δώσουν γραμμή καταψήφισής τους;
Με ποιο δικαίωμα, επίσης, θα κάνουν κηρύγματα από τους άμβωνες για διοικητικές πράξεις της Πολιτείας;
Ομολογώ ότι είναι περίεργος ποιοι και πόσοι βουλευτές θα επιστρέψουν την συνοδική επιστολή πίσω, με τον χαρακτηρισμό… απαράδεκτη!
Ομολογώ, επίσης, να δω ποιοι είναι εκείνοι οι βουλευτές/ άνθρωποι που στέκονται απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα κάποιων συνανθρώπων τους/μας. Και δη με το άλλοθι της … συνείδησης, ενώ ουσιαστικά εκβιάζουν τον Μητσοτάκη και προβαίνουν σε ωφελιμοθηρία αλίευσης ψήφων. Ειδικά αν στις περιφέρειές τους υπάρχουν ανταγωνιστές πολιτικοί που είναι υπουργοί και εκ των πραγμάτων κινδυνεύουν να χάσουν τη θέση τους αν δεν ψηφίσουν το νομοσχέδιο. Χώρια ότι ήξεραν από το πρόγραμμα της ΝΔ για το επερχόμενο νομοσχέδιο και δεν είχαν βγάλει τσιμουδιά. Κάποιοι βουλευτές κάνουν «λιτανείες» απανθρωπιάς και αμοραλισμού και πουλάνε ηθική, σε πείσμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Κάτι τελευταίο: Όταν εκείνος ο δημαγωγός αρχιεπίσκοπος συνέλλεγε υπογραφές για να γίνει δημοψήφισμα προκειμένου να αναγράφεται το θρήσκευμα στις ταυτότητες, ο σπουδαίος πρόεδρος Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος του είχε τονίσει: «Οι εκτός νομοθετημένης διαδικασίας συλλεγείσες υπογραφές δεν είναι δυνατόν να ανατρέψουν τις διατάξεις του Συντάγματος»… Έτσι για να θυμόμαστε.
