Σε μια από τις παρουσίες του στη Βουλή, την εβδομάδα που πέρασε, ο Αλέξης Τσίπρας ρωτήθηκε για πολλοστή φορά για τον Πολάκη και τον δικαιολόγησε/υπερασπίστηκε μέσω Μάο! «Ο Πολάκης έχει τη διαδρομή του, δεν συμφωνώ πάντα με όσα λέει, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ όλα τα λουλούδια ανθίζουν, όπως έλεγε ο πρόεδρος Μάο», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σκέφτομαι ότι αν οποιοδήποτε στέλεχος της ΝΔ είχε κάνει μνεία σε λόγια, επί παραδείγματι, του Αλιέντε ή κάποιου αιμοσταγούς δικτάτορα, ο Τσίπρας και οι σύντροφοί του θα διαδήλωναν εναντίον του … αυταρχικού Μητσοτάκη, αλλά αυτό αποτελεί πεδίο άλλης συζήτησης.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Τσίπρας θυμήθηκε να αναφέρει τον Μάο χωρίς τσίπα αφού ο μοιραίος αυτός σαλτιμπάγκος του κομμουνισμού, με τον λιμό του «άλματος προς τα εμπρός», ήταν υπεύθυνος για 36 εκ. νεκρούς! Με επίσημη κι αναγνωρισμένη καταγραφή από το Κομμουνιστικό κόμμα της Κίνας 24 εκ. νεκρούς ανθρώπους! Που επιχείρησαν να κάνουν πράξη το όραμα του … μεγάλου τιμονιέρη για τον πολλαπλασιασμό της αγροτικής παραγωγής κι αντί αυτού κάηκαν εκατομμύρια στρέμματα και πέθαναν εκατομμύρια άνθρωποι!
Ο Τσίπρας λοιπόν, ως γνήσιος κομμουνιστής δεν ξεχνά τους επιφανείς του κομμουνισμού. Μόνο που αυτοί καταγράφονται πια στην ιστορία ως πρόσωπα – επιτομή της δυστυχίας για όσους κυβέρνησαν. Παρ’ όλα αυτά εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται με τιμές και θαυμασμό από τον ηγέτη της Αριστεράς!
Σκέφτομαι ότι παρά την πλάνη της πάλαι ποτέ Ανανεωτικής Αριστεράς αναφορικά με τον κόσμο, αυτή υπήρξε ευπρεπής κι επιχείρησε παντοιοτρόπως να εντάξει τις αρχές της στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Κι ήταν καθέτως αντίθετη σε μέγιστο βαθμό με τον ορθόδοξο κομμουνισμό. Σήμερα, ο συνεχιστής της –αφού έγινε κομμουνιστής μετά την κατάρρευση του ορθόδοξου- θυμάται, χρησιμοποιεί και υποκλίνεται στον Μάο! Τον οποίο επικαλείται για να περιγράψει το μπάχαλο πολυφωνίας του κόμματός του και την εσωκομματική του δημοκρατία. Μέσω Μάο δικαιολόγησε τις δηλώσεις, τους παλικαρισμούς και τα νταηλίκια επιφανών συντρόφων του. Κάλλιστα θα μπορούσαμε να τους αποκαλούμε… Μάο –Μάο για την αγριότητα και το μίσος που καταθέτουν στον δημόσιο βίο. Άλλωστε αγριάνθρωπος είναι εκείνος που χαρακτηρίζεται τέτοιος λόγω των πράξεων του, της συμπεριφοράς του, της αγένειας που τον διακρίνει και της εν γένει πολιτείας του.
Προφανώς με τη στήριξη των Μάο-Μάο αλλά και τις αναφορές στον Μάο, θεωρεί ότι θα δελεάσει τους ψηφοφόρους του. Είτε εκείνους του 3%, είτε όσους έτρεξαν κοντά του τον καιρό των μνημονίων.
Τι να πούμε; Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο μέγας τιμονιέρης… Απλά υπενθυμίζω ότι ζούμε στα 1922…
