Διάβαζα χθες ότι παραδόθηκε και συνελήφθη και 12ο άτομο από τη συμμορία που δολοφόνησε το παλικάρι στη Θεσσαλονίκη. Μια βρομερή περίπτωση αλητείας και χουλιγκανισμού από αυτές που εκτρέφουν οι καθώς πρέπει παράγοντες ομάδων που συντηρούν «στρατούς» και ανέχεται η πολιτεία και η κοινωνία. Όπως ανέχεται τους μπαχαλάκηδες στα Πανεπιστήμια και στους δρόμους που τις περισσότερες φορές είναι τα ίδια πρόσωπα ή συγκοινωνούντα δοχεία.
Όλοι αυτοί οι 12 αλητάμπουρες κατηγορούνται ως φονιάδες. Κι όπως δείχνουν τα πράγματα θα καταδικαστούν όλοι για φόνο από πρόθεση, όπως τουλάχιστον εκτιμούν νομικοί κύκλοι. Θρασύδειλα ανθρωπάρια, βγήκαν να δείρουν και σκότωσαν ένα παλικάρι, όπως άλλοι συνομήλικοί τους βγαίνουν βόλτα για να πάνε κινηματογράφο ή να πούνε στο κορίτσι τους ότι το αγαπάνε βλέποντας χέρι χέρι το ηλιοβασίλεμα.
Διάβαζα και είδα και κάτι άλλο που ήθελα να συζητήσουμε. Τη μάνα ενός εξ εκείνων που κατηγορούνται ως φονιάδες του Άλκη να φωνάζει στον σιδηροδέσμιο γιο της που τον πήγαιναν στη φυλακή «είμαστε περήφανοι για εσένα, ψηλά το κεφάλι»!!!!
Ομολογώ ότι έκανα ώρα για να συνέλθω από την έκπληξη. Ναι, είναι κατανοητό ότι η αγάπη της μάνας για το παιδί της δεν έχει όρια. Αλλά υπάρχουν όρια στη νοημοσύνη μας, στη νοημοσύνη της κοινωνίας που παρακολουθεί με αποτροπιασμό την όλη υπόθεση. Να φωνάζει λοιπόν αυτή η κυρία στον κατηγορούμενο για φόνο γιο της ότι είναι περήφανη, δεν το θέλει ούτε ο Θεός.
Σκέφτομαι ότι αυτή η …περήφανη μάνα δεν μπορεί να μη φταίει για την κατάντια του παιδιού της. Μπορεί να αναγνωρίζουμε όλοι ότι μπορεί από την ίδια κοιλιά να βγουν ένας φονιάς κι ένας μητροπολίτης, μπορεί να μην υπάρχει οδηγός γονέων για τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά τους και τα κάνουν «καλά παιδιά», αλλά δεν μπορεί ένας γονιός να μη γνωρίζει την εξέλιξη του παιδιού του. Να μη γνωρίζει τι αρχές του έχει δώσει, τι αξίες. Πόσο τον έμαθε τι σημαίνει σεβασμός στον άλλο και κυρίως στη ζωή.
Αυτή η μάνα του τύπου που βγήκε τσάρκα να δείρει, να ρημάξει και τελικά σκότωσε, φώναζε ότι είναι περήφανη και σκέφτομαι ότι το ίδιο θα έκανε αν ο κανακάρης της βίαζε –δηλαδή «σκότωνε» ψυχικά- μια κοπέλα. Το ίδιο θα έκανε κι όταν έβαζε μέσο να υπηρετήσει ο κανακάρης τη θητεία του δίπλα στο σπίτι τους για να μη καταπιέζεται ο κανακάρης της.
Η… περήφανη μάνα του κατηγορούμενου ως φονιά. Με τις αγκαλιές της με τον Τσίπρα, εξέχουσα κυρία της κοινωνίας. Απλά σκέφτομαι ότι αν στη θέση της ήταν μια χειροφιλούσα τον Μητσοτάκη, θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν και το διαδίκτυο θα είχε πάρει φωτιά από τις κατάρες. Σημεία των καιρών.
