Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει)
Τα καμένα και τα καημένα και για πού υπάρχουν λεφτά τελικά;
Περνώντας από τα καμένα στην Εθνική οδό ξανασφίχτηκε το στομάχι μου.
Το κάρβουνο δεν δίνει ανάσα, δεν δίνει τίποτα. Ίσα-ίσα μόνο κακά μπορεί να προκαλέσει: καρκίνους μακροπρόθεσμα, πλημμύρες ίσως πιο γρήγορα.
Κανένα «θαύμα» δεν μας σώζει από την καταστροφή που ζήσαμε στην Αττική, στην Εύβοια, στην Πελοπόννησο και στις άλλες περιοχές που καταστράφηκαν από τη φωτιά.
Κανένας Υπουργός με μάνικα στο χέρι δεν μπορεί να αναχαιτίσει μια φωτιά.
Μπράβο του που την πήρε στο χέρι αφού βρέθηκε σε μέτωπο.
«Μηδέν» όμως στην προετοιμασία, στην πρόληψη, στον σχεδιασμό. Την ώρα της κρίσης όλα έγιναν στάχτη.
Το θέμα είναι ότι υπάρχουν «καημένα» διαφόρων χρωμάτων και κομματικών φλάμπουρων που μας έκαναν τις μέρες και τις ώρες που οι καπνοί κάλυπταν τον ορίζοντά μας και οι φλόγες κατέκαιγαν σπίτια, παραγωγικές μονάδες, ζώα, δέντρα – το μέλλον μας, να αναρωτιόμαστε αν τελικά είναι άνθρωποι ή κατασκευάσματα.
Άλλοι σχεδόν παρακαλούσαν για θύματα για να ρεφαριστεί το Μάτι, κι άλλοι σφύραγαν κλέφτικα ότι δεν έγινε και τίποτα μωρέ. Καλά να είμαστε που δεν έγινε μεγαλύτερο κακό.
Η μπάλα πάει στην εξέδρα και όταν η πολίτική αρχίζει να επεξηγείται με ποδοσφαιρικούς
όρους τα πράματα δεν πάνε καλά. Και δεν πάνε καλά γιατί στα ποδοσφαιρικά γήπεδα κουμάντο κάνουν οι χουλιγκάνοι…
Τα καμένα θα ξαναπρασινίσουν. Η φύση ακόμη κάνει τη δουλειά της.
Το θέμα είναι ποια «καημένα» θα φροντίσουν να μην ξεπουληθούν τα καμένα, να μην ξανακαούν και να θωρακίσουν τη χώρα.
Η Ελλάδα έχει τους Τούρκους που με τις απειλές και την πολιτική της κάνει τον λογαριασμό για εξοπλισμούς να ανεβαίνει, τις πυρκαγιές – κάθε καλοκαίρι απαραιτήτως – ως τα δύο διαχρονικά και μεγάλα προβλήματα.
Για το μεν ένα, είπαμε: λεφτά υπάρχουν.
Για το άλλο, δηλαδή τη θωράκιση της χώρας απέναντι στις πυρκαγιές λεφτά υπάρχουν κατόπιν εορτής. (τουλάχιστον έτσι εξαγγέλθηκε).
Φοβάμαι ότι όπως χάθηκαν τα λεφτά που έδωσε ο κοσμάκης μετά τις φωτιές της Ηλείας και εκείνος ο λογαριασμός Μολυβιάτη κάπου, κάπως, κάτι έγινε που οι καμένοι δεν το είδαν, έτσι και τώρα θα μείνουμε με την αγάπη του κόσμου ανεξαργύρωτη.
Και το κυριότερο : Θα έχουμε του χρόνου σύγχρονα πυροσβεστικά, στόλο, επίγειο και εναέριο. Θα έχουν στολές, και σύγχρονα μέσα οι πυροσβέστες, θα γίνουν μαθήματα πολιτικής προστασίας σε μαθητές, στρατιώτες και ιδιώτες ώστε οι εθελοντές να μπορούν να είναι χρήσιμοι κι όχι πρόβατα επί σφαγής; Θα γίνουν σύγχρονα αντιπλημμυρικά έργα ή θα κλαίμε σε μια επόμενη Μάντρα και τότε ο υπουργός θα τρέχει με αντλία να ξεβουλώνει ρέμματα, υπονόμους και δεν πλημμυρισμένα διαμερίσματα;
Τα καμένα μπορείς να τα δεις αν κάνεις μια βόλτα στον Ε75, την Ενική οδό, τα «καημένα» κάνουν το δικό τους αγώνα στα ΜΜΕ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όπου μπορούν.
Τα θύματα της φετινής τραγωδίας δεν θα τα ξαναδούμε στις οθόνες μας, κι ελπίζω να μπορέσουν να ξαναστήσουν τις ζωές τους και να ορθοποδήσουν
Γιάννης Καφάτος
