Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
“Τσίμπα ένα νόμπελ”
- Ως φαβορί για να είναι υποψήφιοι για το Νόμπελ Ειρήνης εμφανίζει ο Σουηδικός Τύπος τον Τραμπ, και το δίδυμο Τσίπρα-Ζάεφ
- Μια είδηση που ελέω «Ζορμπά» αλλά και δημοψηφίσματος στην Μακεδόνια / Βόρεια Μακεδονία / Σκόπια / Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (διαλέχτε και πάρτε), δεν πολυφορέθηκε, ή έτσι μου φάνηκε!
- Και τι θα κερδίσει η παγκόσμια Ειρήνη από από ένα Νόμπελ στον Αλέξη και τον Ζόραν;
- Αλληλοαπειλούμαστε με πυρηνικές δοκιμές εμείς; Ενώ ο Ντόναλντ με τον Κιμ, πριν «φιλιώσουν» ήταν με το δάχτυλο στο τουίτερ ο ένας, ο πλαντητάρχης, και το δάχτυλο στο «πυρ» ο Κιμ ο απόλυτος άρχων χώρας και πολιτών αυτής!
- Δεν λέω ότι είμαι με τον Τραμπ νομπελίστα! (Σαν τίτλος παράστασης βαριετέ ακούγεται) και δεν είμαι με τα ελληνικά χρώματα.
- Σκέφτομαι πώς όσο κι αν η Σουηδία θέλει να κάνει δημόσιες σχέσεις σε αρχηγούς κρατών κάνοντάς τους νομπελίστες το πραγματικό διακύβευμα, της «Ειρήνης στον κόσμο» έχει πάει περίπατο μόνο του στο δάσος εδώ και χρόνια και μάλιστα συνάντησε τον λύκο, τα γεράκια, τις οχιές και τις θανατηφόρες ταραντούλες και φυσικά… έχασε!
- Πήραν Νόμπελ ο Αραφάτ και το υπουργός εξωτερικών του Ισραήλ Σιμόν Πέρες το 1994 και την προηγούμενη μόνο βδομάδα είχαμε αρκετούς νεκρούς Παλαιστινίους …επειδή υπάρχουν.
- Ο Τραμπ δηλαδή είναι χίπις ειρηνιστής στην Βόρεια Κορέα και χασάπης αλλού; Πώς το ερμηνεύει αυτό κάποιος στα Σουηδικά;
- Ο Τσίπρας και ο Ζάεφ (με μια καλή κατά τη γνώμη μου συμφωνία) γιατί πρέπει να πάρουν το Νόμπελ;
- Κινδύνευε η ειρήνη στην περιοχή επειδή εμείς τους λέμε Πουγουμουδου-ίτες, και ο πλανήτης Μακεδονία;
- Κι αν ο Τσίπρας είναι ειρηνιστής άξιος Νόμπελ, είναι οκ και για όσα έχει κάνει για το μεταναστευτικό ας πούμε;
- Κοίτα, δεν μιλάω για προθέσεις. Φαντάζομαι κι οι Σουηδοί «σοφοί» δεν βραβεύουν τέτοιες. Βραβεύουν πράξεις;
- Έχουμε δηλαδή δύο πρωθυπουργούς που κάθονται και τα βρίσκουν (ακόμη κι αν διαφωνείς, πάρτο ως υπόθεση εργασίας για το σκεπτικό – δεν είναι ανάγκη να χαλάσουμε το «ειρηνικό κλίμα» με τις δικές μας διαφωνίες) κι αυτό τι είναι; Είναι αντικείμενο βράβευσης;
- Δεν λέω μετά τον Ελύτη και τον Σεφέρη, ένα νόμπελ το χρειάζεται το έθνος μας. Μια κάποια ανάταση θα φέρει, αλλά για να σκεφτούμε ρε παιδιά: Χρειάζεται βραβείο για να κάνει κάνεις τη δουλειά του; Ή παίρνει βραβείο επειδή την κάνει καλά;
- Κι αν καλώς γίνεται η δουλειά και βραβεύεται γιατί γίνεται ματοκύλισμα ακόμη στην Παλαιστίνη; Τι, δεν ήταν ουσιαστικό το Νόμπελ;
- Είναι καλές οι δημόσιες σχέσεις, δε λέω, και κάπου απολύτως αναγκαίες.
- Το ταχτάρισμα στην πλάτη είναι όμως για παιδιά, όταν κάνουν κάτι καλό, να μαθαίνουν. Την επιβράβευση την δίνεις και στον σκύλο σου όταν μάθει ένα καινούριο κόλπο. Οι πολιτικοί επιβραβεύονται αλλιώς.
- Γιατί πρέπει να βραβεύονται οι ηγέτες; Δεν αρκεί η επιβράβευση από τους πολίτες της χώρας τους; Εκεί στις κάλπες, όταν νικά ο ένας και χάνει ο άλλος, εκεί δεν υπάρχει η έμπρακτη και δημοκρατική επιβράβευση;
- Ο μόνος λόγος που θέλω να πάρουν το Νόμπελ οι Τσίπρας – Ζάεφ είναι για να δω μερικές φάτσες μετά. (Καταλαβαίνεις, δεν χρειάζεται νομίζω να δώσω ονόματα.) Να γελάσω. Αλλά δεν είναι αυτός ο προορισμός του βραβείου Νόμπελ. Τι, λες;
