Ο Αλέξης, οι αριθμοί και ο Σουρής…- Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ήταν το φθινόπωρο του 2014.

Η χώρα είχε αρχίσει να αναπνέει χωρίς να χρειάζεται μεγάλη τεχνική υποστήριξη.

Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Μα ο Αλέξης έσκιζε μνημόνια, μοίραζε αυξήσεις σε συντάξεις, καταργούσε ΕΝΦΙΑ, έταζε του Αβραάμ και του Ισαάκ τα καλά…

Και οδήγησε τη χώρα σε εκλογές.

Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε όλοι και θα τα βιώσουμε ακόμη περισσότερο από την πρωτοχρονιά και μετά. Και το κακό είναι ότι δεν έχουμε καταλάβει το παραμικρό. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε το παραμικρό.

Να τα εξιστορήσουμε και πάλι συνοπτικά:

Το 2009 που ο μοιραίος Γιώργος Παπανδρέου φώναζε «λεφτά υπάρχουν», η Ελλάδα είχε 24 δισεκατομμύρια πρωτογενές έλλειμμα ετησίως. Δηλαδή, από όσα χρήματα μάζευε το κράτος από φόρους έλειπαν 24 δισεκατομμύρια για να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του. Και δανειζόταν. Δανειζόταν ασυστόλως.

Ένα χρόνο μετά, το 2010, κανένας δεν μας δάνειζε και μπήκαμε σε κατάσταση απόλυτης ανάγκης.

Ήταν θέμα χρόνου να πτωχεύσουμε και να μη μείνει όρθιο τίποτα. Για όλους μας και όχι μόνο για το κεφάλαιο, όπως ισχυρίζονται κάποιοι.

Έρχονται τότε οι εταίροι της Ελλάδας στην Ευρώπη –αφού ο κανονικός Καραμανλής είχε φροντίσει να μας βάλει εκεί, όταν οι άλλοι φλερτάριζαν με τον Καντάφι- και φτιάχνουν έναν μηχανισμό στήριξης της χώρας. Ο οποίος αρχίζει να μας δανείζει για να ζούμε. Με ένα μνημόνιο συνεργασίας, βάσει του οποίου εμείς πρέπει να καταναλώνουμε 24 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα το χρόνο, για να μηδενίσουμε το έλλειμμα.

Αυτό, με αίμα και θυσίες, ακόμη και με λάθος τρόπο (εννοώ με φόρους και μειώσεις μισθών – συντάξεων αντί περικοπών δαπανών και κράτους) το καταφέραμε. Το 2014 είχαμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, είχαμε μαζέψει τα πράγματα και βλέπαμε φως στο τούνελ.

Άλλαι όμως αι βουλαί του Αλέξη, του Καμμένου και της παρέας τους.

Τα κάνουν στάχτη και μπούρμπερη, ανεβάζουν το χρέος κατά 80 δισεκατομμύρια, διαλύουν ότι είχε μείνει όρθιο στον ιδιωτικό τομέα, μπουκώνουν την κοινωνία με φόρους και υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, δεν αφήνουν τίποτα όρθιο σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, πουθενά.

Και φέρνουν και άλλο μνημόνιο, το πιο επώδυνο!

Από το οποίο ουσιαστικά το μόνο που μένει αλώβητο είναι το Δημόσιο. Δηλαδή αυτό που έφταιγε για την κρίση.

Κι από ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς το 2014 και περιορισμό των ελλειμμάτων, φτάνουμε πάλι στα ίδια.

Να αυξάνουν τον ΕΝΦΙΑ. Να μειώνουν συντάξεις. Να κόβουν το ΕΚΑΣ. Να μειώνουν το φορολογητέο εισόδημα. Να αυξάνουν το ΦΠΑ. Να φορολογούν ακόμη και την ανάσα.

Γιατί;

Γιατί όχι μόνο δεν λαμβάνουν μέτρα εναντίον του κοστοβόρου δημοσίου, αλλά το μεγεθύνουν κιόλας!

Οι γραμματείς του κράτους από 70 το 2014 είναι σήμερα 140!

Οι μετακλητοί που προσλαμβάνονται στο δημόσιο, έχουν ξεπεράσει ήδη τους δυο χιλιάδες  (2.000) ανθρώπους.

Η ΔΕΗ από κέρδη 90 εκατομμυρίων το 2014, έχει σήμερα ζημιές που ξεπερνούν τα εκατό (100) εκατομμύρια!

Το Μετρό και ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος που ήταν κερδοφόροι οργανισμοί το 2014, σήμερα έχουν περισσότερα από 60 εκατομμύρια ζημιές.

Η μισθοδοσία του δημοσίου αυξήθηκε κατά 146 εκατομμύρια!

Μάλιστα, συνολικά το κόστος του δημοσίου αυξήθηκε κατά 1,7 δις ευρώ!

Οι δε συνολικές δαπάνες της κυβέρνησης – κράτους, από 50,7% του ΑΕΠ που ήταν το 2014, σήμερα ανέβηκαν στο 55,3%.

Η βιομηχανία ζάχαρης, που παράγει πανάκριβο προϊόν για τα δεδομένα της αγοράς και ουσιαστικά δεν το αγοράζει κανένας, αντί να κλείσει όπως θα γινόταν με κάθε ιδιωτική επιχείρηση που «μπαίνει μέσα», έλαβε επιχορήγηση 70 εκατομμύρια για να «ζήσει» λίγο ακόμη.

Αυτά τα λίγα (μπορώ να παραθέσω πάμπολλα ακόμη)  καταδεικνύουν για ποιον λόγο φτωχαίνουμε πάλι, ενώ πριν από δυο χρόνια είμαστε σε φάση ανάκαμψης και σε δρόμο που οδηγούσε εκτός μνημονίων.

Επειδή ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του δεν αφήνουν τίποτα όρθιο και το μόνο που ουσιαστικό κάνουν είναι να παλινορθούν το παλιό… Και να κάνουν την Ελλάδα να χρειάζεται συνεχές μνημόνιο. Δηλαδή δανεικά.

Φυσικά, στις «πειραγμένες ειδήσεις» και το αδηφάγο τηλεοπτικό πλυσταριό, ειδικά της κρατικής τηλεόρασης, δεν γίνεται καμιά κουβέντα για όλα αυτά.

Το τάισμα με σανό δίνει και παίρνει.

Όπως και τα μπινελίκια του κάθε Πολάκη σε όποιον δεν είναι αρεστός ή σε όποιον λέει ή γράφει πράγματα που χαλούν τη νιρβάνα της ρηχής Αριστερής εξυπνάδας και κουτοπονηριάς…

Και το δούλεμα πάει σύννεφο.

Από Αριστεροδέξιους κυβερνήτες ανίκανους να γονιμοποιήσουν την Ελλάδα λες και έχουν πρότυπο τον βιβλικό Αυνάνα. Που όταν εισήρχετο στη γυναίκα του…. εξέχεε επί της γης…

Πόσο επίκαιρος είναι σήμερα ο Σουρής; Πόσο;

« Εδώ οδήγησαν. Στα σκατά. Θαρρούμε πως σωθήκαμε

μα μόλις φύγει βλέπομε, πως αποσκατωθήκαμε»….

Προηγούμενο άρθροΑλεξάνδρεια: Εκπαίδευση σε θέματα Πρώτων Βοηθειών από το Αυτοτελές Τμ. Κοινωνικής Προστασίας του Δήμου Αλεξάνδρειας (βίντεο – φωτο)
Επόμενο άρθροΤο παλαιότερο πλήρες χειρόγραφο της Παλαιάς Διαθήκης στον κόσμο, επέστρεψε, έναν αιώνα μετά, στην ιερά μονή Παναγίας Εικοσιφοίνισσας
*Ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας («Hellas Special Άφιλτρο», «Ο Γέρος του Βοριά» που αποτελεί τη λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «Οι Μύθοι και το Παραμύθι»). Θεωρείται εκ των πρωτεργατών της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» και επί χρόνια ασχολήθηκε με την πολιτική αρθρογραφία και ανάλυση σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς. Για πολλά χρόνια συνδύασε την εργασία με τα χόμπι του (αθλητισμός) , με την ιδιότητά του ως Γενικός Διευθυντής της εφημερίδας «Sportime» και της «Αθλητικής Ηχούς», ενώ έχει γράψει στίχους σε τραγούδια σημαντικών Ελλήνων δημιουργών και τραγουδιστών.