Έχουμε γράψει εδώ και καιρό ότι το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει μ’ ένα απέραντο ναρκοπέδιο. Ομάδες, ομαδούλες, συνιστώσες, συνιστωσούλες, αντιθέσεις κι απίστευτες οξύνσεις, βρίσκονται στην ημερησία διάταξη.
Σ’ αυτό το κλίμα, πέρασε απαρατήρητη η παραίτηση Τσακαλώτου από τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, στη συζήτηση για τα «κόκκινα» δάνεια. Επειδή ο Τσίπρας αποφάσισε μόνος του κι άλλαξε τη γραμμή του κόμματος, κάνοντας το «ναι» … «όχι», στο σχετικό νομοσχέδιο!
Ο Τσακαλώτος εξέφραζε την άποψη κι επέμενε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να υπερψηφίσει το κυβερνητικό νομοθέτημα. Για λόγους ηθικής τάξης αφού όταν ο ίδιος ήταν υπουργός Οικονομικών στη θέση του σημερινού Σταϊκούρα, ο Μητσοτάκης δεν «έπαιζε» παιγνίδια και ψήφιζε όσα συμφωνούσε η τότε κυβέρνηση με την τρόικα. Όμως, ο Τσίπρας δεν μπορούσε να στηρίξει και να ψηφίσει νόμο του Μητσοτάκη, με τον οποίο διαφωνούσαν τα άλλα κόμματα! Ο Τσακαλώτος μιλούσε για ηθική τάξη και λογική μα στο μυαλό του Τσίπρα αυτά είναι άγνωστες έννοιες. Έτσι, τη θέση του Τσακαλώτου πήρε ο Τζανακόπουλος, δηλαδή η φωνή του Τσίπρα κι ο πιο σκληρός νεοκομμουνιστής του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε είναι εκείνος που επιβάλλει την άποψη που κυριαρχεί στον ΣΥΡΙΖΑ και δη στο προεδρικό περιβάλλον: «Καμία συνεννόηση, καμία συναίνεση, μόνο ρήξη με τη Ν.Δ. και τη Δεξιά». Στα πάντα, ακόμη και στα εθνικά θέματα!!!
Το τελευταίο διάστημα και δη με την όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, υπάρχει μέγας προβληματισμός στην Κουμουνδούρου, αναφορικά με τι θέση θα λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ αν η Τουρκία συνεχίσει την προκλητική της συμπεριφορά και με βάση την κάλπικη συμφωνία με τη Λιβύη βγάλει ερευνητικό πλοίο οπουδήποτε, μη λαμβάνοντας υπόψη την ελληνική ΑΟΖ.
Ουδείς γνωρίζει! Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται πιθανό (αυτή την ώρα) ν’ ακολουθήσουν τη Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝΑ στην πιθανότατη γραμμή του «ήρθε η ώρα των φρεγατών»! Αφενός επειδή η Αριστερά, όπως λένε, έχει παράδοση στον πασιφισμό-φιλειρηνισμό (λες κι οι άλλοι είναι φιλοπόλεμοι) κι αφετέρου επειδή εκτιμούν ότι μια στρατιωτική εμπλοκή στη Μεσόγειο, πολύ δύσκολα θα υποστηριχθεί από τις Ένοπλες Δυνάμεις!!!
Προσέξτε: Στον ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζονται και κάτι ακόμη. Υποστηρίζουν την υπογραφή με την Τουρκία συνυποσχετικού για προσφυγή στη Χάγη, προκειμένου να λυθούν οι ελληνοτουρκικές ή όποιες άλλες διαφορές σχετίζονται με την ΑΟΖ και τη συνεκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Όμως, για να πάει κάποιος ή κάποιοι στη Χάγη, πρέπει πρώτα να καθίσουν και να οριοθετήσουν τα θέμα που διαφωνούν. Πώς εμείς θα κάτσουμε στο τραπέζι αποδεχόμενοι τις αμφισβητήσεις της Τουρκίας στα ελληνικά νησιά και τα δικαιώματά τους;
Προσέξτε κι αυτό: Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν βλέπουν με καλό μάτι την συνεχώς αυξανόμενη επιρροή των πασοκογενών (κάποιοι μιλάνε για σαπάκια) στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, ανησυχούν σφόδρα από τις όποιες προσεγγίσεις του Τσίπρα μετά το «μαθήματα» μιμητισμού Ανδρέα Παπανδρέου» για να του μοιάσει…. Φοβούνται επιπλέον ότι ο Τσίπρας εκτός από τα «μαθήματα» ανδρεοπαπανδρεϊκού μιμητισμού θα επιβάλλει τα αντίστοιχα και στον ΣΥΡΙΖΑ.
Κάτι ακόμη: Οι παλαιοσυριζαίοι, αρχίζουν πια να φωνάζουν όλο και περισσότερο ότι η στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία δεν μπορεί να έχει μέλλον στην Ελλάδα, όπως δεν έχει πουθενά στην Ευρώπη. Κι αυτό είναι αλήθεια. Σε όλη την Ευρώπη η σοσιαλδημοκρατία κατέρρευσε. Με τρανότερα παραδείγματα τα τρία κορυφαία σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης. Στην Ελλάδα του ΠαΣοΚ, στη Γαλλία αλλά και στη Γερμανία. Επιπλέον κι όσοι επέλεξε να στηρίζει ο Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ, κατέρρευσαν ή εξαφανίστηκαν εκλογικά. Με κορυφαία κατάρρευση την ήττα –πριν λίγες ημέρες- του Τζέρεμι Κόρμπιν στη Βρετανία. Αλλά και τις ήττες των Podemos, του Ολάντ ή του Μελανσόν στη Γαλλία και του SPD στη Γερμανία. Ισχυρίζονται ακόμη, ότι αντί ο Τσίπρας να προσπαθήσει να βρει κάποιο ελκυστικό αφήγημα για να προτάξει στο εγγύς κι απώτερο μέλλον, περιφέρεται βγάζοντας λόγους σε «πράσινες» συνιστώσες του βαθέως ΠαΣοΚ που εκλήθησαν από το περιθώριο που τους έστειλε ο ελληνικός λαός. Κι αναφέρονται στους Ραγκούση, Μπίστη, Μαντζουράνη, Τζουμάκα, τη Βάρτζελη και άλλους γηραιούς και «σημαδεμένους» με τους οποίους συμβαδίζει στον δρόμο του …μέλλοντος!
Η αλήθεια είναι ότι όλοι αυτοί που επικρίνουν τον Τσίπρα για τη σοσιαλδημοκρατική του στροφή και ταύτιση με τους γηραιούς και «σημαδεμένους» του ΠαΣοΚ, προτείνουν ακόμη πιο απομονωμένο διεθνώς δρόμο: Αυτόν της Αριστεράς! Που ουσιαστικά δεν υπάρχει πουθενά…
Κι είναι απορίας άξιο πώς ένα κόμμα που βρέθηκε εκτοπισμένο από την εξουσία στην αντιπολίτευση και δη με παταγώδη πτώση/ήττα, δεν κάθεται να επικεντρώσει στην εκπόνηση ενός σχεδίου για το μέλλον. Πώς είναι δυνατόν να κάθεται και ν’ ανέχεται …πολακισμούς; Πώς γίνεται ν’ αναλίσκεται σε δικολαβίες για να υποστηρίζει τον Ρασπούτιν; Πώς στα κομμάτια μπαίνει σε λογικές υπεράσπισης της κάθε Κασιμάτη για το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»;
Κι αν δεν ασχοληθούν τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ με τη δημιουργία νέων πολιτικών, την ανάδειξη νέων ανθρώπων στις θέσεις εκείνων που κατεγράφησαν ως ψεύτες, αν δεν δημιουργήσουν άμεσα εθνικές θέσεις κι ατζέντα για το δημογραφικό, το μεταναστευτικό, τη ψηφιακή εποχή, την κλιματική αλλαγή ή και το ρόλο του κράτους στη ζωή των πολιτών του, πότε θα το κάνουν;
Εξ ου και υποστηρίζουμε ότι με τις πολιτικές που ακολουθεί ο Τσίπρας, αποτελεί πολύτιμο κεφάλαιο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη…
