25 Ιανουαρίου (Γενάρη το λέγανε τότε) του 2015. Εθνικές εκλογές.
Συμπληρώθηκαν 5 χρόνια από τότε που 2.246.064 συμπολίτες μας, περίπου φώναζαν αυτό που αναφέρεται στον τίτλο. Που ψήφισαν για:
– Κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο
– Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ
– 13η σύνταξη
– 751 ευρώ κατώτατο μισθό
– Σεισάχθεια στα κόκκινα δάνεια και κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη.
– Αφορολόγητο 12.000 ευρώ
– Γερμανικές αποζημιώσεις.
– Πανευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος και συμμαχία του Νότου.
– Εκβιασμό στους δανειστές με προτάσεις που ούτε μια στο εκατομμύριο δεν υπάρχει περίπτωση να αρνηθούν.
– Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης.
– Τιτλοποίηση των κερδών του ορυκτού πλούτου.
– Νταούλια που θα βαράμε και θα χορεύουν οι αγορές.
Ουσιαστικά ψηφίσαμε ότι:
-Οι γάιδαροι πετάνε
-υπάρχουν λεφτόδεντρα
-ούτε μια στο εκατομμύριο να μη μας δανείσει η Μέρκελ…
Φυσικά, δεν μπορούμε να ξεχνάμε. Όχι μόνο τα ψέματα, όχι μόνο τα παραμύθια, όχι μόνο τον διαμοιρασμό σανού, αλλά κι όσα έγιναν…
Φυσικά και δεν μπορούμε να ξεχνάμε. Ούτε τη διάλυση της Μεσαίας τάξης, μα ούτε και την παράδοση κι εθνικότητα στους βόρειους γείτονες…
Φυσικά και δεν μπορούμε μα ξεχνάμε… Την θέληση μετατροπής της Ελλάδας σε μια μεταμοντέρνα περίκλειστη Λαϊκή Δημοκρατία του 21ου αιώνα. Τις αγκαλιές με τον Μαδούρο και τον Μοράλες.
Τι να πει κάποιος σώφρων πολίτης; Ποτέ πια Αριστερά!
