Το «καλά Χριστούγεννα» εύκολα γίνεται «άντε κι εσύ κι ο γρύλος σου» του γνωστού ανεκδότου όταν πας στο σούπερ μάρκετ και το μοσχάρι έχει φτάσει στα 20 ευρώ το κιλό οι μπριζόλες Ολλανδίας σε γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ με ευαισθησίες. Το «χτένι» που είναι μαλακό για την κατσαρόλα 21, 89 σε συνοικιακό χασάπικο και θες να το χορέψεις το χασάπικο και το χασαποσέρβικο μη σου πω, μπας και με το floor show κερδίσεις καμιά εκπτωσούλα.
Εντάξει ας μην γκρινιάζουμε πολύ. Μπορούμε να γκρινιάξουμε όμως λίγο – γιατί το καθόλου δεν παίζει με τίποτα!
Καλά Χριστούγεννα, ως ευχή μπορεί να ξεσηκώσει κάποι@ ότι δεν είναι συμπεριληπτική ως ευχή αφού υπάρχει μη χριστιανικός πληθυσμός ανάμεσα μας.
Οκ. Τι να κάνουμε μην ξεχάσουμε κι αυτά που ξέραμε για να είμαστε πολιτικώς ορθοί.
Μπορούμε να είμαστε συμπαραστάτες των συνανθρώπων μας αλλά μην αφήνουμε «ορθότητες» να τους στοχοποιούν.
Καλά Χριστούγεννα όμως λέμε φέτος ή «Αγροτικά Χριστούγεννα» αφού τα φλας και τα φώτα των τρακτέρ είναι πιο πολλά και πιο φωτεινά από τα λαμπιόνια στα χριστουγεννιάτικα δέντρα.
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν και πείτε μου ποιος που ζει στην Αθήνα και παίρνει τον Κηφισό καθ’ εκάστην τρομάζει από την κίνηση στη Ριτσώνα… (το «ποτάμι» κάθε μέρα ακούει τις πιο ευφάνταστες βρισιές από τους οδηγούς που σταματημένοι ελπίζουν κάποτε να φτάσουν στον προορισμό τους)
Ποιος που ζει στην Αθήνα και έχει κάνει Παλιό Φάληρο- Μαρούσι σε μια ώρα και μισή, ή Κορωπί- Παλιό Φάληρο δύο ώρες και δέκα λεπτά τρομάζει με την κίνηση στη Ριτσώνα…
Δηλαδή βάλτε μας να μαλώσουμε με τους αγρότες, ω κυβερνητικοί φορείς και οι συν αυτώ αλλά με λόγο. Όχι με κάτι που το ζούμε καθημερινά…
Καλά Χριστούγεννα χωρίς γκρίνιες όλων των λογιών είναι σαν κουραμπιές με στέβια και κρανμπερις ή σαν ριζογκοφρέτα με γεύση μελομακάρονου. Δηλαδή δε λέει…
Εύχομαι υγεία και αγάπη και συντροφικότητα και κέφια σε όλους μας.
Και εύχομαι να σκεφτόμαστε και τους άλλους, όχι μόνο τον εαυτούλη μας!
Γιάννης Καφάτος
