Κάποιοι, ασήμαντοι/τελειωμένοι από την πολιτική σκηνή, αλλά κι άλλοι εξαιρετικά σημαντικοί από την αδηφάγα ολιγαρχία, υπονομεύουν συστηματικά τον Μητσοτάκη. Όχι επειδή είναι κακός πρωθυπουργός –αν ήταν, θα τον άφηναν ήσυχο– αλλά επειδή δεν ενδίδει στις απαιτήσεις τους.
Μπροστάρηδες οι δεύτεροι, εκτελεστές οι πρώτοι. Πολιτικοί που η ίδια η ζωή κι η κοινωνία τούς έχουν δείξει την έξοδο, αλλά εκείνοι αρνούνται να την αποδεχθούν.
Μαζί τους και τα πολιτικά ρετάλια τριτοτέταρτης διαλογής, που κάνουν ό,τι μπορούν για να ευτελίσουν τη δημόσια ζωή, τη Βουλή, τους θεσμούς. Μόλις προχθές, μέσα στο ναό της Δημοκρατίας, η Ζωή Κωνσταντοπούλου αποκάλεσε, κατ’ ευφημισμό, «κύριο» τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και μια άλλη βουλευτής –που ζήλεψε τον Πολάκη με τα Καζαντζίδια του– τραγούδησε (κυριολεκτικά!) από το βήμα της Βουλής!
Δεν πρόκειται πια για πολιτικό διάλογο. Πρόκειται για επιθεώρηση.
Μιλάμε για συστηματική καλλιέργεια τοξικού κλίματος. Για θρασύτητα, ελαφρότητα, πολιτικό παραλογισμό. Κι ένα σχέδιο –όχι τόσο κρυφό πια– αλλαγής πρωθυπουργού εν κινήσει ή προσφυγής σε εκλογές, με στόχο μια κυβέρνηση συμμαχίας από πουτινόφιλους, διακινητές «ορθοδοξίας», ρωσικών καυσίμων και συστηματικά ηττημένων. Μεταξύ αυτών κι ο ασπρομάλλης γέρων, που πετούσε τις προειδοποιήσεις στον Ερντογάν σαν τους βόλους της παιδικής του ηλικίας.
Ο Μητσοτάκης, βλέπετε, δεν έκανε χατίρια στην ολιγαρχία για δουλειές πέριξ του δημοσίου και του ταμείου ανάκαμψης. Κι από τότε, 2023, ξεκίνησε ένας άνευ προηγουμένου πόλεμος.
Προσέξτε: Ξέθαψαν τα Τέμπη, ένα χρόνο μετά το δυστύχημα και στόχευσαν κατευθείαν στα συναισθήματα της κοινωνίας. Παιδιά είχαν χαθεί. Δεν ήθελε και κόπο. Ακούσαμε ανείπωτες θεωρίες συνωμοσίας. Είδαμε …πραγματογνώμονες που δεν ήταν πραγματογνώμονες, αλλά διαμόρφωναν την κοινωνία συστηματικά και μέσα από …μεγάλα κανάλια. Είδαμε δικηγόρους που ήξεραν την αλήθεια, αλλά έλεγαν άλλα στα πάνελ – ο ίδιος ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, παρακαλώ. Και φυσικά, πολιτικούς που, αντί να ασκούν αντιπολίτευση, κραυγάζουν για «δολοφόνους» και «μαφιόζους», χυδαιολογώντας ανενόχλητοι – λες και κάποιος τους προστατεύει.
Προσέξτε: Κάποιοι άλλοι, πολιτικά τελειωμένοι από καιρό, που στήριζαν τον ΣΥΡΙΖΑ από τα σκοτεινά της Δεξιάς συνιστώσας, εμφανίζονται τώρα «ανήσυχοι» για την… ενδοτικότητα Μητσοτάκη στην Τουρκία.
Την ίδια ώρα, που είναι ο μόνος πρωθυπουργός εδώ και δεκαετίες που:
Α. ενίσχυσε ουσιαστικά τις Ένοπλες Δυνάμεις,
Β. έκανε ΑΟΖ με την Αίγυπτο,
Γ. Μεγάλωσε την Ελλάδα Δυτικά με τη συμφωνία με την Ιταλία.
Δ. Κατέθεσε στον ΟΗΕ ακριβείς χάρτες της ελληνικής κυριαρχίας.
Ε. Δημιούργησε θαλάσσια πάρκα, στο Ιόνιο και τις Κυκλάδες και επεξεργάζεται και άλλα για το Αιγαίο.
ΣΤ. Και στο τέλος-τέλος, στον Έβρο «πολέμησε» στην υβριδική επίθεση της Τουρκίας, ενώ όταν χρειάστηκε πήρε στο κυνήγι τουρκικά πλοία από τον ελληνικό κυριαρχικό χώρο.
Τίποτα από αυτά δεν έκαναν οι ανησυχούντες. Μόνο κουμπαριές με τον Ερντογάν και ανταλλαγή δώρων.
Κι επειδή λένε ότι από τρελό κι από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια, βγήκε ο μικρός -πολιτικά- Αντώναρος (εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης Καραμανλή, παρακαλώ) και είπε δημοσίως, εκείνο που συζητάνε στα γραφεία της οικονομικής ελίτ: «Να βγουν μπροστά οι Κώστας Καραμανλής, Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας».
Λοιπόν, ας το πάρουμε αλλιώς:
– Τι λέει ο Κώστας Καραμανλής; Συμφωνεί με όσα διακινούνται; Ή τον χρησιμοποιούν κάποιοι χωρίς την άδειά του; Ας το πει.
– Ο Σαμαράς; Οι φίλοι του στον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ διαρρέουν πως όλα είναι έτοιμα. Έχει να πει κάτι;
– Πόσους Δούρειους Ίππους μπορεί να αντέξει μια χώρα;
Και στο κάτω-κάτω, ας το πουν καθαρά:
Τους ενοχλεί η στήριξη στην Ουκρανία;
Τους ενοχλεί που η χώρα μας είναι πιστή στο αξιακό σύστημα της δημοκρατίας και δεν στηρίζει μια χώρα που εισβάλλει σε άλλη; Πολύ περισσότερο που εδώ και μισό αιώνα έχει κάνει το ίδιο η Τουρκία στην Κύπρο;
Τους πειράζει η ενίσχυση της συμμαχίας με το Ισραήλ – λησμονώντας ότι αποτελεί τη μόνη αληθινή και συνεπή/φιλική χώρα που έχουμε δίπλα μας, σε μια φλεγόμενη περιοχή;
Ξέρετε κάτι; Η Ιστορία δεν γράφεται από εκείνους που γκρινιάζουν στα σκοτεινά, ούτε από όσους αλλάζουν στάση ανάλογα με τα ρεύματα της αγοράς και των οικονομικών ελίτ. Η Ιστορία γράφεται από εκείνους που βγαίνουν μπροστά και πληρώνουν το κόστος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το κάνει. Οι άλλοι ας συνεχίσουν να ραδιουργούν. Και να τραγουδούν αν θέλουν. Από το θεωρείο. Η κοινωνία γνωρίζει και κυρίως καταλαβαίνει…
