Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχουν παντού, σε όλους τους πολιτικούς χώρους, βίαιοι άνθρωποι, κτήνη που σέρνονται στη διαφθορά και την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας του άλλου. Μόνο η ημέτερη Αριστερά δεν το αντιλαμβάνεται και θεωρούσε –θεωρεί ακόμη- ότι στον δικό της χώρο όλοι αποτελούν αγγέλους επί γης, λευκές περιστερές! Βλέπετε θεωρεί ότι κατέχει το ηθικό πλεονέκτημα. Στα πάντα όλα!
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που, χωρίς ντροπή και τσίπα, ο ΣΥΡΙΖΑ στοχοποιούσε τον πρωθυπουργό, την υπουργό Πολιτισμού και μια ολόκληρη παράταξη, ως συνένοχους στα αίσχη Λιγνάδη. Που θεωρούσε ότι ήξεραν τι έκανε και τον συγκάλυπταν. Ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που αν και γνώριζαν την θλιβερή υπόθεση πίσω από τους τοίχους της πρεσβείας της Βενεζουέλας, έκαναν «την πάπια», κατά τη λαϊκή έκφραση. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ουσιαστικά προστάτεψαν τον βρομερό πρέσβη/θύτη, με την επιστολή Τσίπρα στον Μαδούρο για να τον μαζέψει! Χώρια που έπαιξαν και με την ψυχή της κόρης του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν ανάμεσα στις καταγγέλλουσες.
Τώρα, στην υπόθεση Γεωργούλη, τον απέπεμψαν με μεγάλη καθυστέρηση, δεν τους νοιάζει καν ο γυναίκα/θύμα και το μόνο για το οποίο «καίγονται», είναι να τους παραδώσει την έδρα ο «εραστής Δυτικών προαστίων»! Ψευτοανθρωπισμός κι υποκρισία! Κι ισχυρισμοί ότι πάντα είναι με το θύμα!
Προσέξτε: Κανένας από την φιλελεύθερη παράταξη δεν έκανε hashtag του τύπου «ΣΥΡΙΖΑ -Βιαστές», ή το «ο Τσίπρας, ήξερε» ή «Τσίπρα παραιτήσου». Σε κανενός Τσίπρα ή Γεωργούλη το σπίτι έτρεξαν τα γνωστά παλικάρια να γράψουν συνθήματα, ενώ κανένας δεν διοργάνωσε συναυλίες στο Σύνταγμα για να διαμαρτυρηθεί…
ταυτοχρόνως με την… ιδιωτικοποίηση του νερού!
Πού είναι άραγε όλοι αυτοί οι λαλίστατοι κι επί παντός επιστητού επαναστάτες/καλλιτέχνες; Που είναι ο παντός καιρού πρόεδρός τους; Πού είναι οι διάφορες πασιονάριες του βουνού; Πού είναι οι εισαγγελείς της τηλεόρασης; Πού είναι η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ που κάποτε γέμισε την Ελλάδα φεϊγβολάν που έγραφαν «πλούσιοι, νέοι, ωραίοι, σεξιστές, δεν μας κάνει εντύπωση που είστε βιαστές»;
Φαρισαίοι κι υποκριτές πνίγονται στην αμηχανία της σιωπής τους. Φτάσαμε στο σημείο να διαβάζουμε απόψεις του τύπου, ότι ο Γεωργούλης…. δεν είχε την ανάγκη να παρενοχλήσει!
Δεν θα μπω στην ουσία της υπόθεσης, τη διερευνά η βελγική δικαιοσύνη, που ίσως τελικά χρειαστεί ελληνόφωνο τμήμα. Εκείνο που χρειάζεται να δούμε προσεκτικά είναι το γεγονός ότι στην Κουμουνδούρου γνώριζαν εδώ και καιρό. Άρα γνώριζε κι ο Αλέξης Τσίπρας.
Προφανώς δεν γνώριζαν τόσο λεπτές κι εις βάθος λεπτομέρειες. Μα γνώριζαν. Το ομολογούν κι οι ίδιοι. Το τι έκαναν το είδαμε. Σιωπή. Έδιωξαν τον Γεωργούλη όταν δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Μη τυχόν και πάθει ζημιά το κόμμα! Όπως τότε με τον πρέσβη της Βενεζουέλας του φίλου τους Μαδούρο!
Πρέπει να πούμε και κάτι άλλο. Ο Γεωργούλης έλαβε 165 χιλιάδες ψήφους στις ευρωεκλογές. Προφανώς ως … εραστής Δυτικών προαστίων κι όχι ως ένας άνθρωπος που θα εξυπηρετούσε με τις γνώσεις και το κύρος του την Ελλάδα στο ευρωκοινοβούλιο.
Δεν είναι ο πρώτος, δεν θα είναι ο τελευταίος! Αυτοί είμαστε ως λαός. Κοιτάμε το λαμέ περιτύλιγμα κι όχι το περιεχόμενο. Κι αυτό συμβαίνει σε όλα τα κόμματα…
Άρα, πρέπει να βάλουμε πάλι στο τραπέζι την αλλαγή του εκλογικού συστήματος των ευρωεκλογών, με την επαναφορά της λίστας. Προσωπικά προτιμώ να έχουν τη συνολική ευθύνη οι πρόεδροι των κομμάτων για τα πρόσωπα που θα εκπροσωπούν την Ελλάδα, παρά ο λαός που στέλνει ποδοσφαιριστές, ηθοποιούς και μη καταρτισμένους ανθρώπους…
