Αν κάποιος καθίσει και μελετήσει προσεκτικά την ιστορία και τη διαδρομή των ελληνικών κομμάτων από τη λήξη του εμφυλίου μέχρι σήμερα, θα καταλήξει εύκολα σε μια διαπίστωση: Ότι τα κόμματα που εξέφρασαν την Αριστερά και την Κεντροαριστερά είχαν σχετικά μικρό χρόνο ζωής μέσα στην ιστορική διαδρομή. Σχεδόν όλα πλην ΠαΣοΚ το οποίο «έζησε» σχεδόν 25 χρόνια πριν την στιγμή της ουσιαστικής του αποσύνθεσης. Αντιθέτως, η σημερινή έκφανση της Δεξιάς – Κεντροδεξιάς έχει ουσιαστική πολιτική διαδρομή όλον τον ιστορικό χρόνο της μεταπολίτευσης μα και την περίοδο πριν την δικτατορία.
Αριστερές και Κεντροαριστερές εκφάνσεις στις οποίες πρωτοστάτησαν προσωπικότητες σαν τον Πλαστήρα, τους Σοφοκλή Βενιζέλο, Γεώργιο Μαύρο, Γιάννη Ζίγδη, ακόμη και τον Γεώργιο Παπανδρέου, εξαφανίστηκαν αφού εκπλήρωσαν εκείνα για τα οποία δημιουργήθηκαν. Ακόμη κι αν δεν έφευγε από τη ζωή ο Γεώργιος Παπανδρέου, είναι σίγουρο ότι μεταδικτατορικά δεν θα υφίστατο η Ένωση Κέντρου αφού ο Ανδρέας ήδη της είχε επιφέρει σημαντικά πλήγματα πριν ακόμη την χούντα!
Η αλήθεια, επίσης, είναι ότι το ΠαΣοΚ κι ανεξαρτήτως πότε συντελέστηκε η κατάρρευσή του, ουσιαστικά βρέθηκε σε αποσύνθεση σχετικά σύντομα. Από τη στιγμή που ο λαϊκισμός (που βρισκόταν ήδη στο dna του) έγινε το κύριο χαρακτηριστικό του. Τότε που ο Κουρής έκανε τον «αυριανισμό» καθεστώς κι επαίρονταν ότι γκρέμισε τον «καραμανλισμό» ή τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου από τα μπαλκόνια φώναζε το περιβόητο σύνθημα «Τσοβόλα δώστα όλα»…
Μια άλλη αλήθεια είναι ότι ο «αυριανισμός» διαχύθηκε σε όλο το πολιτικό φάσμα. Δημιούργησε κοινό και άλλα ΜΜΕ καθ’ εικόνα και ομοίωση. Τα οποία –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- τάσσονταν στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Πρέπει να πούμε κι αυτό: Όταν το ΠαΣοΚ εκφυλίστηκε κι έμεινε μόνο μ’ ένα αστικοποιημένο κομμάτι της κοινωνίας , ο ΣΥΡΙΖΑ καρπώθηκε ότι ξεβράστηκε. Όχι μόνο σε εκλογικά ποσοστά αλλά και με τα ιδιωτικά ΜΜΕ (κυρίως τηλεοπτικά) εκείνων που κατήγγειλε ως διαπλεκόμενους! Αυτά όλα τον στήριξαν μετά την φαρσοκωμωδία του δημοψηφίσματος και την εν συνεχεία kolotoumpa! Στήριξαν μέχρι και τη δική τους υποταγή στους αντισυνταγματικούς νόμους Παππά αλλά και τα δανεικά με ενέχυρο…βοσκοτόπια!
Προσέξτε: Ξέρουμε όλοι ότι η απήχηση κι η ακτινοβολία των κομμάτων έχει ακμή και παρακμή. Κι ότι αυτά στηρίζονται από τα ΜΜΕ όχι μόνο λόγω διαπλοκής αλλά κι επειδή αυτά διακρίνουν τις τάσεις της κοινής γνώμης.
Σήμερα, αυτός ο κανόνας δεν υφίσταται. Τα ΜΜΕ, ειδικά τα τηλεοπτικά, προσφέρουν αφειδώς χρόνο στον ΣΥΡΙΖΑ παρά το γεγονός ότι δεν πρωταγωνιστεί στην πολιτική ζωή. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί κι άλλο. Κλαίγεται που δεν είναι όλοι … ΕΡΤ της Ακριβοπούλου και του Καψώχα. Στέλνει επιστολές στο ΕΣΡ γιατί «δεν τον παίζουν» τα ΜΜΕ!
Προσέξτε κι αυτό: Αναμφιβόλως η κομματική ακτινοβολία κινητοποιεί τις μάζες και δη μέσα από ιδέες, προγράμματα που εμπνέουν και θέσεις που ενθουσιάζουν. Όταν κάποιο κόμμα εκφράζει υπερφίαλες απόψεις και μοιράζει χρήματα ως να είναι από την «Μονόπολη» (ως τα 26 δις που απαιτεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ξοδέψει άπαξ η κυβέρνηση), είναι σαν να φωνάζει… Τσοβόλα δώστα όλα… Είναι ως να μπαίνει στην φάση της παρακμιακής του διαδρομής μέχρι την εμφάνιση της άλλης Αριστεράς ή Κεντροαριστεράς… Η ιστορία αυτό διδάσκει.
Αν σ’ αυτά προσθέσει κάποιος την απόλυτη πανσπερμία απόψεων στον ΣΥΡΙΖΑ, τη μικροπολιτική του, την δημοσκοπική κατρακύλα, τις μεγάλες διενέξεις φιλικών του ΜΜΕ με Σκουρλέτη, Βούτση, Φίλη, Ξανθό και Τσακαλώτο (δηλαδή όλους τους μη προεδρικούς) αλλά και τα διάφορα καπετανάτα όσων αγωνίζονται ν’ αποκτήσουν ζώνες επιρροής στην Κουμουνδούρου και στασίδι για την επόμενη ημέρα, τότε δεν μπορούμε παρά να μιλάμε για είσοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην περίοδο που οδηγεί στο μαρασμό… Τον οποίο καμιά σκανδαλοθηρία ή «νεοαυριανισμός» μπορεί ν’ αποτρέψει… Για να ισχύσει και πάλι ο κανόνας των Αριστερών και Κεντροαριστερών κομμάτων βραχύβιας διαδρομής ή μιας χρήσεως…
