Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Η Μαύρη Τρύπα του delivery
- Η φωτογραφία της Μαύρης Τρύπας, δηλαδή του χώρου στην είσοδό της, αφού ως Μαύρη δεν επιτρέπει ούτε στο φως να δραπετεύσει , που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα είναι ίσως το ίδιο σημαντικό επιστημονικό επίτευγμα με την προσελήνωση.
- Είναι πάντα όμως αφορμή για δεύτερες σκέψεις. Και η σκέψη μου σήμερα πάει στον εξίσου ανεξερεύνητο κόσμο, όπως αυτόν της Μαύρης Τρύπας, των ντελιβεράδων.
- Αν δεν το ξέρεις σήμερα οι ντελιβεράδες απεργούν και όχι μόνο αυτό αλλά μας παρακαλούν να μην παραγγείλουμε τίποτα για να τους συμπαρασταθούμε!
- Μαύρη εργασία, ίσως η χειρότερη μορφή σύγχρονης δουλείας.
- Δε λέω ότι όλοι οι ντελιβεράδες υφίστανται αυτό το καθεστώς. Λέω όμως αυτό που όλοι ξέρουμε από φίλους, γνωστούς αλλά και μιλώντας με τους ντελιβεράδες ότι αυτό που εργασιακά ζουν είναι από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να τύχουν σε όποιον έχει ανάγκη από δουλειά.
- Για κάποιους οι άνθρωποι που φέρνουν τον καφέ, το κολατσιό, το φαγητό είναι περίπου αόρατοι. Κάτι ρομποτάκια που χτυπάνε το κουδούνι, δίνουν φαΐ, παίρνουν λεφτά, δίνουν ρέστα και η ζωή συνεχίζεται.
- Αυτοί που δεν «βλέπουν» τους ντελιβεράδες δε βλέπουν κι άλλα πράγματα κι άλλες κατηγορίες ανθρώπων – κι αυτό είναι λυπηρό.
- Ας ξαναγυρίσουμε στους ντελιβεράδες: Είναι αυτοί που τ’ ακούνε αν αργήσουν – κι ας έχει γίνει μπαχαλο στην κουζίνα του μαγαζιού – είναι αυτοί που βρέχονται όταν βρέχει, είναι γενικός η τελευταία γραμμή άμυνας για τη δική μας πείνα, δίψα κλπ, και του μαγαζιού που είναι η εικόνα του!
- Οι ντελιβεράδες ζητάνε να μπουν στα βαρέα και ανθυγιεινά, ζητούν μηχανάκι από την εταιρεία, ζητούν σέρβις στο μηχανάκι, ζητούν μέσα προστασίας.
- Κατά τη γνώμη μου δεν ζητούν τίποτα παράλογο.
- Το ντελίβερι μπόι και γκιρλ είναι ο διάολος που πετάγεται ανάποδα στο δρόμο εκεί που δεν το περιμένεις για να φτάσει πιο γρήγορα στον απαιτητικό πελάτη.
- Ο πελάτης είναι πεινασμένος, διψασμένος και απαιτεί μόλις κλείσει το τηλέφωνο να χτυπήσει το κουδούνι με την παραγγελία του. Μπορεί ο ίδιος στη δική του δουλειά να λιβανίζει ώρες επί ωρών το αντικείμενό του όμως ο ντελιβεράς που θα τον εξυπηρετήσει οφείλει να είναι απίκος και υπογραμμός!
- Παίρνουμε τηλέφωνο όταν βρέχει να παραγγείλουμε; Σκεφτόμαστε ότι κάποιος θα βγει στους μουσκεμένους δρόμους και θα γίνει παπί για τον μοκατσίνο, το κεμπάπ ή την πίτσα μας;
- Και τελικά σήμερα που έχουν απεργία: Πήραμε τον καφέ από σπίτι, βάλαμε σε ένα τάπερ μια μπουκιά φαΐ, ή δεν υπολογίζουμε κανέναν και κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας;
- Γιατί τελικά το πώς συμπεριφερόμαστε σε κάθε ομάδα εργαζομένων έχει να κάνει με το πώς έχουμε μεγαλώσει, έχει να κάνει με το πώς τοποθετούμε τον εαυτό μας απέναντι στους άλλους και τελικά έχει να κάνει με αυτό που ονομάζουμε ανατροφή!
Γιάννης Καφάτος
