Πόσο ποιο κάτω μπορεί να φτάσει, άραγε, ο πιο σημαντικός μηχανισμός προπαγάνδας της κυβέρνησης, η ΕΡΤ;
Έβλεπα χθες το μεσημέρι ΕΡΤ3. Πέραν του ότι ποτέ δεν κατάλαβα ποιος είναι ο λόγος ύπαρξή της, με θεαματικότητες κοντά στο μηδέν, είδα με έκπληξη να φιλοξενείται ο…. Ευάγγελος Αντώναρος. Ο οποίος με την αγαστή συγκατάβαση των παρουσιαστών της εκπομπής, μιλούσε με περίσσεια άνεση χρόνου, επιτιθέμενος στη Νέα Δημοκρατία.
Αλήθεια; Ποιος είναι ο Αντώναρος που η κρατική τηλεόραση επιλέγει εσχάτως να φιλοξενεί συστηματικά; Γιατί δεν το έκανε πριν τη διαγραφή του από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Ποιον εκπροσωπεί πέραν του εαυτού του, αφού όσες φορές υπήρξε υποψήφιος βουλευτής, οι πολίτες τον έστειλαν στον αγύριστο;
Και νάσου δηλώσεις για τις σχέσεις του με τον Καραμανλή, και δώστου επιθέσεις εναντίον του Σαμαρά και του Γεωργιάδη και διάφορα άλλα φαιδρά.
Μέχρι που «έπεσε» η στημένη ερώτηση κι όλα ξεκαθαρίστηκαν.
«Θα κάνετε κόμμα;», τον ρώτησε ο ένας εκ των δυο δημοσιογράφων.
Πήρε την πάσα ο Αντώναρος κι άρχισε πάλι να προπαγανδίζει, να λέει πόσο συμφωνεί με την Παπακώστα, πόσοι άλλοι έχουν τις ίδιες απόψεις μαζί του κλπ κλπ…
Για το κομματίδιο, λοιπόν, που ΘΑ φτιάξουν με την Παπακώστα, όλος ο σαματάς και όλος αυτός ο χρόνος… Αφού ο εχθρός του εχθρού μου… φίλος μου!
Περί ΕΡΤ συνέχεια.
Ξεσήκωσαν σάλο όσα ακούστηκαν στην μεσημβρινή εκπομπή μετά το τραγικό δυστύχημα του Έλληνα πιλότου. Όπου, ανάμεσα σε άλλα ακούστηκε το βρομερό και θλιβερό συμπέρασμα ότι …«πρόκειται για εργατικό ατύχημα»!!!
Όχι! Ουδείς λογοδότησε για την απίστευτη αυτή πρόκληση της νοημοσύνης των Ελλήνων.
Όλα καλώς καμωμένα.
Περί ΕΡΤ συνέχεια. Μέσα σε λίγες ώρες. Και δη στην «Αθλητική Κυριακή».
Κι αυτή ακόμη την εκπομπή, τη ζωντανή ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, την μετέτρεψαν σε φτηνό κι άκομψο μηχανισμό προπαγάνδας. Και την έκαναν να μοιάζει με παράτημα του γραφείου Τύπου της ομάδας του κυβερνητικού φίλου. Με επιχειρήματα που είχαν σαφή στόχο να επηρεάσουν τις εκκρεμείς δικαστικές αποφάσεις. Ατέρμονοι μονόλογοι. Χωρίς σεβασμό στον αντίλογο, χωρίς σεβασμό στη δημοσιογραφική δεοντολογία, χωρίς την αυτονόητη ερώτηση για τον… ελέφαντα της υπόθεσης. Ως να μη τον είδαν ποτέ.
Μπορώ και μπορούμε να καταθέσουμε ουκ ολίγα παραδείγματα με τα οποία να καταδεικνύεται ότι η ΕΡΤ αποτελεί το δεύτερο γραφείο του κυβερνητικού εκπροσώπου κι υπουργών της Κυβέρνησης.
Θα πει κάποιος: Μα πάντα έτσι συνέβαινε με την ΕΡΤ. Πάντα ήταν φερέφωνο της εκάστοτε εξουσίας.
Ναι, σε γενικές γραμμές έτσι είναι, έτσι ήταν. Μα τέτοια κατάσταση, τέτοια πρωτοφανής προβοκάτσια, τέτοια πρωτάκουστη προπαγάνδα είχαμε να δούμε από τα χρόνια του μακαρίτη Μαρούδα κι από τότε που ο … Τέρενς Κουίκ ήταν «πράσινος» και μας μιλούσε για … το ΠαΣοΚ και τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.
Όμως, η ΕΡΤ συντηρείται με χρήματα που καταβάλλουμε ΟΛΟΙ και μάλιστα ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ! Ακόμη κι όσοι δεν τη βλέπουν καθόλου (δηλαδή οι πολλοί, αν κρίνουμε από τις μηδενικές θεαματικότητες κι ακροαματικότητες) ή όσοι εκτιμούν ότι προσβάλλει βάναυσα τη νοημοσύνη τους.
Η λύση για την ΕΡΤ είναι μια και απλή.
Θα την εκφράσω όσο γίνεται πιο ήπια, μη τυχόν και πάθουν εγκεφαλικά κάποιοι και έχουμε κλάματα στο… μνημείο των νεκρών.
Η λύση, λοιπόν, είναι απλή. Να γίνει ανεξάρτητη αρχή. Όπως το ΕΣΡ. Όπως η Τράπεζα της Ελλάδος. Όπως η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Όπως η Εθνική επιτροπή Ενέργειας. Όπως το ΑΣΕΠ.
Μόνο τότε, υπάρχει ελπίδα και δυνατότητα για να παραχθεί ραδιοτηλεοπτικό προϊόν το οποίο δεν θα κατευθύνεται από τους συνδικαλιστές και δεν θα το θεωρεί ο κάθε Παππάς ή Τζανακόπουλος ως το σαλόνι του σπιτιού του.
Βεβαίως, υπάρχει κι άλλη λύση. Ίσως πιο δίκαιη.
Να γίνει η ΕΡΤ συνδρομητική. Κι όποιος πολίτης επιλέγει να τη βλέπει να πληρώνει να τη βλέπει.
Γιατί πρέπει όλοι να τη χρηματοδοτούμε από το υστέρημά μας για ν’ ακούμε την προπαγάνδα της κάθε Ακριβοπούλου ή ντοκιμαντέρ και σειρές γυρισμένα πριν δεκαετίες;
Γιατί πρέπει να πληρώνουμε όλοι για να κάνει ο καθένας τις εκπομπές της γραφείο Τύπου των συμφερόντων του;
Όποιος θέλει να δει τον Μήνο, τον Παπάζογλου, τον Καψώχα και τo Lucy Ball show, ας πληρώνει συνδρομή…
Ή ας μη πληρώνει καθόλου, όπως έκανε κάποτε η Μελίνα Μερκούρη, που κατέθετε τα χρήματα της ΕΡΤ στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, μέχρι ν’ αλλάξει…
