Την ώρα που η Αθήνα βρομάει κι ζέχνει, ακόμη και στα πιο «φωτεινά» της σημεία, ο δήμαρχος Χάρης Δούκας, αποφάσισε να ασκήσει ΚΑΙ εξωτερική πολιτική. Η εικόνα της πόλης είναι εγκαταλελειμμένη κι ο δήμαρχος απασχολείται με διπλωματικά ρεσιτάλ τηλεκαφενείου. Μονόπλευρα φυσικά κι εις βάρος του Ισραήλ, του μοναδικού συμμάχου της Ελλάδας στην περιοχή μας.
Να δούμε τα γεγονότα: Βγήκε ο Ισραηλινός πρέσβης κι είπε ότι ο δήμαρχος της Αθήνας «δεν κάνει αρκετά για να προστατεύει την πόλη του από τις οργανωμένες μειονότητες και δεν καθαρίζει την πόλη κάνοντας τους Ισραηλινούς τουρίστες να μην αισθάνονται άνετα»! Αναφερόταν φυσικά στα αντισημιτικά συνθήματα που δεν καθαρίζονται από τους τοίχους της πόλης και τα γκράφιτι που προτρέπουν σε πογκρόμ κάθε Ισραηλινού.
Τι είπε δηλαδή ο πρέσβης του Ισραήλ; Αυτά που βλέπουμε όλοι. Αυτά που έχει υποχρέωση να πει, αφού αυτή είναι η δουλειά του, να μιλά δημοσίως για τα ζητήματα που αφορούν τη χώρα του. Είπε την αλήθεια, χωρίς να υπερβαίνει τα διπλωματικά του όρια.
Κι αντί ο δήμαρχος της Αθήνας να ζητήσει μια απλή συγγνώμη ή να μιλήσει για μια απλή αβλεψία (sic), αντί να πει ότι τα αντισημιτικά συνθήματα θα καθαριστούν πάραυτα, τα έβαλε με τον πρέσβη!!! «Δεν δεχόμαστε μαθήματα δημοκρατίας από όσους σκοτώνουν αμάχους και παιδιά στις ουρές των συσσιτίων, από όσους οδηγούν στον θάνατο καθημερινά δεκάδες ανθρώπους στη Γάζα, από βόμβες».
Κι αντί το ΠαΣοΚ να τραβήξει το αυτί στον δήμαρχο και να του πει να ξεβρομίσει την Αθήνα, επειδή αυτό έχει αντίκτυπο στο ίδιο, έβγαλε ανακοίνωση για να υπερασπιστεί τον Δούκα. «Παραινούμε τον Πρέσβη του Ισραήλ να ασχοληθεί με τα τεκταινόμενα στη Γάζα, τη συστηματική εθνοκάθαρση, τον λιμό σε βάρος των Παλαιστινίων, την εγκατάλειψη των ομοεθνών του ομήρων, και όλα τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει η Κυβέρνηση της χώρας του».
Σοβαρά τώρα; Είναι αυτό ΠαΣοΚ ή ΣΥΡΙΖΑ ή Πλεύση Ελευθερίας ή Νέα Αριστερά;
Βγήκε κι ο Ζαχαριάδης υπερασπιζόμενος τον δήμαρχο και το ΠαΣοΚ, δηλώνοντας: «Είμαστε περήφανοι για όσους διαδηλώνουν σε αυτή την πόλη για την ειρήνη, ενάντια στη γενοκτονία» κλπ.κλπ
Όμως, κανένας από δαύτους δεν έβγαλε άχνα, όταν οι τρομοκράτες της Χαμάς, σκότωσαν, βίασαν, κατέστρεψαν κι άνοιξαν τον ασκό του Αιάλου. Άχνα!
Ξέρετε κάτι; Το ζήτημα δεν είναι οι διαδηλώσεις εναντίον του Ισραήλ. Δικαίωμά τους είναι να κάνουν όσες θέλουν, λες κι από αυτές θα αλλάξουν τον ρου των γεγονότων. Το ζήτημα είναι το φασιστικό κυνήγι των Ισραηλινών, μόνο και μόνο επειδή είναι Εβραϊκής καταγωγής. Είναι τα προσβλητικά συνθήματα στους τοίχους της πόλης. Το να αφήνεις τα γκράαφιτι που καλούν σε βία, δεν είναι απλώς αμέλεια – είναι συνένοχη σιωπή.
Δεν σκέφτονται ούτε καν το πιο απλό: Δηλαδή, ότι αυτός που κυνηγούν, μπορεί είναι αντίθετος με τον Νετανιάχου. Τι θα κάνουν; Πώς θα τον αναγνωρίσουν; Θα απαγορεύσουν και σ’ αυτόν την είσοδο στη χώρα; Βλέπετε λοιπόν το μέγεθος της ανοησίας; Βλέπετε τον ρατσισμό και τον έρποντα φασισμό;
Να θυμίσουμε και κάτι ακόμη στον δήμαρχο της βρόμικης Αθήνας και το ΠαΣοΚ: Λίγο μετά τις εκλογές του 1981 που κέρδισαν πανηγυρικά το ΠαΣοΚ κι ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Λίβυος πρέσβης ζήτησε να κλείσει η πρεσβεία του Ισραήλ στην Ελλάδα, επειδή θεωρούσε ότι ήταν …κέντρο κατασκοπείας. Λες κι οι άλλες πρεσβείες ήταν κέντρα …φιλομούσων! Εν πάση περιπτώσει , οι πρασινοφρουροί της εποχής σιγοντάριζαν τους Λίβυους και τη θρασύτατη απαίτησή τους, πολύ περισσότερο αφού ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν κολλητός φίλος του Καντάφι. Ήταν τότε που είχε γίνει περίγελως στην παγκόσμια κοινότητα, με την δήλωση, ότι το καθεστώς του Καντάφι ΔΕΝ είναι στρατιωτική δικτατορία, αλλά μια διακυβέρνηση στα πρότυπα του δήμου των Αρχαίων Αθηναίων, με στόχο την επίτευξη της αταξικής κοινωνίας»! Δήλωση πλήρης πολιτικής ανοησίας, ήταν η εποχή που ήθελε να εντάξει τη χώρα στους… αδέσμευτους!!
Προσέξτε: Παρά ταύτα, ο Ανδρέας Παπανδρέου του δόγματος «άλλα λέω άλλα κάνω», βγήκε κι είπε στον Λίβυο πρέσβη: «Η Λιβύη είναι φιλική χώρα, αλλά η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας θα χαραχτεί ανεξάρτητα». Κι έκλεισε το ζήτημα κι έβαλαν το κεφάλι στα σκέλια οι αλαλάζοντες πρασινοφρουροί και διπλωμάτες των «πράσινων» καφενείων…
Οι σημερινοί επίγονοι του Ανδρέα, περί άλλων τυρβάζουν… Μαζί με τις δυνάμεις του περιθωρίου και του πεζοδρομίου….
Όμως, ο δήμαρχος οφείλει να επιλέξει: θα είναι δήμαρχος μιας πόλης που ζέχνει κι απαιτεί δουλειά ή αλαλάζον κύμβαλο που προετοιμάζει την αυριανή υποψηφιότητά του ως αντικαταστάτης του Ανδρουλάκη;
Τα δυο μαζί δεν συγκλίνουν, απλά μεγεθύνουν τελικά την πολιτική ανυπαρξία και δη με υπογραφή.
Τι να πει κάποιος; Από τη βρώμα της πόλης στη …λάσπη της κομμουνιστικής ιδεοληψίας…
