Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι έριδες, η διχόνοια, ο φθόνος μπολιάζουν κατά ένα παράξενο τρόπο τους Έλληνες, από τα μικράτα τους. Ας μη ξεχνάμε ότι από αυτά τα χαρακτηριστικά και την επικράτησή τους, ουσιαστικά ατόνισε, εξανεμίστηκε κι ευτελίστηκε η ελληνική επανάσταση του ΄21 και δεν θα ελευθερωνόταν η χώρα αν δεν επενέβαιναν οι μεγάλες δυνάμεις με τη ναυμαχία στο Ναβαρίνο. Ας μη ξεχνάμε, επίσης, ότι μετά τις ορδές του Χίτλερ κι ενώ όλες οι χώρες μάζευαν τα κομμάτια τους, εμείς επιδιδόμαστε στο «εθνικό μας σπορ», τον εμφύλιο. Που ακόμη είναι παρών στις ζωές μας…
Αυτές οι σκέψεις του προλόγου έχουν να κάνουν με τη μεγάλη ντροπή της διχόνοιας- μέχρι βαθιάς έχθρας- που μαστίζει την ομογένεια στις ΗΠΑ. Όσοι γνωρίζουν ισχυρίζονται ότι ο ένας δεν μιλάει στον άλλο! Ο ένας επικρίνει ότι και να κάνει ο διπλανός του και τούμπαλιν, ενώ οι καβγάδες είναι ομηρικοί κι η τοξικότητα σπάει όλα τα κοντέρ! Κάποιοι μπορεί να έρθουν στα χέρια ακόμη και για μια θέση σε τραπέζι μια εκδήλωσης…
Βασικοί πρωταγωνιστές όλοι όσοι ασχολούνται με την πολιτική και την Εκκλησία. Κι ιδιαίτερο σημείο αναφοράς το πόσο Έλληνες αισθάνονται οι νέες γενιές Ελληνοαμερικανών αλλά και οι εκκλησιαστικές σχέσεις της ομογένειας, ειδικά με το Πατριαρχείο!!
Δυστυχώς, έχει φύγει ή φεύγει η γενιά των ελληνοαμερικανών που γνώριζε πρόσωπα και πράγματα για τη χώρα και επηρέαζε τα εσώτερα του Λευκού Οίκου και των άλλων θεσμών των ΗΠΑ. Κι οι νεότερες γενιές δεν ασχολούνται σοβαρά κι υπεύθυνα, βλέποντας τη διχόνοια να κάνει πάρτι. Και την Ελλάδα να μη παίρνει θέση ή ν’ αντιμετωπίζει χαλαρά το όλο πρόβλημα. Έτσι αποδυναμώνεται το σύστημα κι η Ελλάδα στερείται τεράστιους μοχλούς πίεσης στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα, στο περιβάλλον του Μπάιντεν ή στο… γαμπρό του Τραμπ…
Η λύση είναι μια και μόνη και μπορεί να φτάσει ΜΟΝΟ από την Ελλάδα και την Εκκλησία. Δηλαδή συνεχείς συσκέψεις με στόχο το τέλος του ομογενειακού εμφυλίου. Ας επέμβει το υπουργείο Εξωτερικών, ας σταλούν ειρηνοποιοί, διπλωμάτες, ψυχολόγοι κι ότι απαιτείται… Η σημερινή εικόνα πάντως, είναι ντροπή.
