Αρκετοί πολιτικοί ξένων χωρών –ειδικά ανατολικής προέλευσης και πιο ειδικά στην εποχή μετά την Σοβιετική κατάρρευση- έχουν αναφερθεί στην Ελλάδα, ισχυριζόμενοι ότι η ιστορία ήταν ευγενική μαζί της. Το λέει και σήμερα ο αυταρχικός κι ανθέλληνας Αλβανός, Έντι Ράμα σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή». Όμως ούτε αυτός, ούτε οι άλλοι, αντιλαμβάνονται ότι η ιστορία ήταν ευγενική με την Ελλάδα, επειδή εκατομμύρια άνθρωποι έκαναν το χρέος τους και προσέφεραν το αίμα και τις ζωές τους στους αγώνες για την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτά τα δικαιώματα κι αυτή την ελευθερία που κάποιοι αγνοούν ακόμη, στη δε Αλβανία καταπατούν βιαίως!
Σήμερα, συμπληρώνονται 75 χρόνια από εκείνη την 27η Αυγούστου που οι κομμουνιστές και τα φασιστικά/αντιδημοκρατικά …λαϊκά τους δικαστήρια, καταδίκασαν σε θάνατο την Ελένη Γκατζογιάννη, στο χωριό Λια της Θεσπρωτίας. Μια ημέρα μετά, οι άνθρωποι που σήμερα μιλάνε για δημοκρατία, την δολοφόνησαν, την εκτέλεσαν!
Ποιο ήταν το έγκλημά της; Η αντίσταση στην αρπαγή των παιδιών της από τους κομμουνιστές, στο φρικιαστικό παιδομάζωμα. Όπου, υπό συνθήκες τρόμου και με τις κάνες των όπλων παρατεταμένες, άρπαζαν παιδιά από τις οικογένειές τους, για να τα κάνουν πολεμιστές εναντίον των μανάδων τους και γενίτσαρους. Γέμισαν τέτοια παιδιά οι Ανατολικές/κομμουνιστικές χώρες, από την κομμουνιστική θηρωδία.
Η Ελένη Γκατζογιάννη λοιπόν, αντιστάθηκε στον φόβο, αφού τα μητρικά της ένστικτα υπερίσχυσαν κάθε άλλου συναισθήματος και κυρίως απέναντι στον κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό, στην υποδούλωση της Ελλάδας και τον διαμελισμό της σε Βόρεια και Νότια. Κι έγινε σύμβολο ελευθερίας και δημοκρατίας. Ας μη ξεχνάμε ότι αν δεν παρείχαν βοήθεια στην Ελλάδα οι ΗΠΑ και κυρίως η Αγγλία, πολύ πιθανόν οι κομμουνιστές να είχαν διαμελίσει τη χώρα, σε Βόρειο και Νότιο, κατά τα πρότυπα της Κορέας!
Στο χωριό της, στο σπίτι της, υπάρχει ακόμη άθικτο το δωμάτιο που οι κομμουνιστές έκαναν φυλακή και τόπο δολοφονίας/ εκτέλεσής της. Δίπλα στο κρεβάτι που γέννησε τα παιδιά της…
Προχθές, στο χωριό που δικάστηκε και δολοφονήθηκε έγινε συγκινητική εκδήλωση στη μνήμη της. Δεν ήταν ο γιός της, ο Νίκος Γκατζογιάννης, που έγραψε τη θυσία της μητέρας του σε βιβλίο, αλλά και το σενάριο της κινηματογραφικής «Ελένης». Ήταν όμως πολλοί που θυμούνται τη θυσία της.
Δυστυχώς, οι κομμουνιστές με τα όπλα παρά πόδα, δεν έχουν ζητήσει συγγνώμη για ένα κορυφαίο τους έγκλημα. Άλλωστε, ακόμη και σήμερα αποκαλούν …φασίστες όσους αποκαλύπτουν τις θηριωδίες τους και συστηματικά … εκδικούνται τα θύματά τους! Ειδικά αν αυτά «μιλάνε» κι αποκαλύπτουν τη… δημοκρατικότητά τους.
Σήμερα, οι κομμουνιστές που φορούν δημοκρατική φορεσιά, ισχυρίζονται ότι η ιστορία της Ελένης γράφηκε από το παιδί της, για να …συκοφαντηθεί ο … μεγάλος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ κι ο αντιιμπεριαλιστικός – δημοκρατικός αγώνα του ΔΣΕ. Να αντιστρέψει, δηλαδή, την ιστορία και να συκοφαντήσει το ΚΚΕ!
Η κλασική συνταγή του ΚΚΕ και των κομμουνιστών, η συστηματική διαστρέβλωση, η προπαγάνδα και το ψέμα, με τα οποία κατάφεραν από ηττημένοι του εμφυλίου να …. καταστούν νικητές στα κοινωνικά πεδία. Ενίοτε με την ανοχή ή και αδιαφορία των νικητών…
Στην μεταπολεμική Ελλάδα οι Κεντρώες και Δεξιές κυβερνήσεις, με τη στήριξη των ΗΠΑ, κράτησαν την Ελλάδα στο δημοκρατικό στρατόπεδο. Στη δε Ελλάδα της μεταπολίτευσης η «Δεξιά» μα και το ΠαΣοΚ, συγκρότησαν ουσιαστικά το μη κομμουνιστικό στρατόπεδο, που υπάρχει και σήμερα. Από τις παρυφές του ΚΚΕ, μέχρι και την θλιβερή Ακροδεξιά. Αυτό το στρατόπεδο δεν μπορούσε ποτέ να θρηνήσει θύματα κι ας ήταν τέτοια σχεδόν αποκλειστικά από τις τάξεις του. Αντίθετα η Αριστερά κι οι κομμουνιστές πάντα αναζητούσαν θύματα για να …κλαίνε. Ακόμη κι αν δεν υπήρχαν, όπως έγινε με την… Ηλένια στο Πολυτεχνείο. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το παραμύθι του …ηθικού πλεονεκτήματος των κομμουνιστών και της Αριστεράς….
Ναι, η Ελένη αποτελεί διαχρονική ηρωίδα της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Ναι, θύμα δολοφονίας των… λαϊκών αγωνιστών…
Κι ας μας ξαναπούν φασίστες, επειδή θυμόμαστε και τιμούμε…
