1-Συζυγική απορία
Ένα ανδρόγυνο παντρεμένο εικοσιπέντε χρόνια βρίσκεται ξαπλωμένοι στο κρεβάτι τους και κουβεντιάζουν.
– Στέλιο μου λέει η γυναίκα αν πεθάνω θα ξαναπαντρευτείς;
– Δε νομίζω!απαντάει εκείνος.
– Δηλαδή είσαι εναντίον του γάμου; λέει η γυναίκα.
– Όχι, αποκρίνεται εκείνος.
– Άρα του λέει θα… ξαναπαντρευτείς ε;
– Ε μάλλον, λέει και εκείνος!
– Και τι, του λέει, θα κοιμάσαι με αυτήν στο ίδιο κρεβάτι που κοιμάσαι μαζί μου;
– Ε μάλλον, λέει αυτός;
– Και θα ακούει και τους δίσκους μου αυτή;
– Ε πολλούς θα τους ακούει λέει αυτός;
– Και θα φοράει και τα ρούχα μου;
– Είναι πιθανό να τα φοράει, λέει αυτός;
– Και τι θα φοράει και τις ακριβές παντόφλες μου;
– Όχι αγάπη μου μη σκας, αυτή φοράει 39, αποκρίνεται εκείνος.
2- Να φτιάξουμε τις φυλακές
Ένας υπουργός κυβερνώντος κόμματος κάνει περιοδεία. Επισκέπτεται ένα σχολείο και ακούει τα παράπονα των του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, των δασκάλων και των μαθητών:
– Κύριε υπουργέ, οι δεξαμενές στέγνωσαν, δεν έχουμε πετρέλαιο για θέρμανση και έρχεται βαρύς χειμώνας…
– Κύριε υπουργέ, είμαστε στρυμωγμένοι αίθουσες, τα μισά θρανία είναι χαλασμένα, τα περισσότερα τζάμια είναι σπασμένα…
Αφού ακούει όλα τα προβλήματα, τους λέει:
– Να είστε σίγουροι όλα θα γίνουν το συντομότερο δυνατόν.
Μπαίνει στην υπουργική λιμουζίνα και πάει στον επόμενο ραντεβού, στις τοπικές φυλακές. Ακούει και εκεί πολλά παράπονα.
– Κύριε υπουργέ, οι κρατούμενοι θέλουν κινητά τηλέφωνα, καλύτερο φαγητό, περισσότερα κλινοσκεπάσματα, ενώ εμείς θέλουμε πιο πολύ προσωπικό γιατί δεν επαρκούμε…
– Θα γίνουν όλα όσα ζητάτε, μην ανησυχείτε.
Μπαίνει στην υπουργική λιμουζίνα και καθ’ οδόν αρχίζει να δίνει οδηγίες στον ιδιαίτερό του:
– Λοιπόν, Θανάση. Στο σχολείο στείλε ένα συνεργείο να κλείσει μερικές τρύπες, και να βάλει μερικά τζάμια, αλλά τίποτε άλλο. Μετά στείλε ένα συνεργείο στις
φυλακές να φτιάξει: γυμναστήριο, πισίνα, χαμάμ, σάουνα, μπουρδέλο, αίθουσα για διασκέδαση με 50άρα τηλεόραση, ιντερνέτ και ΟΤΕ TV.
Τον κοιτάζει έκπληκτος ο ιδιαίτερος….
– Μα κύριε υπουργέ, τα παιδιά θα προσέξουμε ή τις φυλακές;
Και απαντά ο υπουργός:
– Πρόσεξε Θανάση. Σχολείο πήγαμε και δεν πρόκειται να ξαναπάμε. Στην φυλακή όμως σίγουρα θα πάμε… Με κατάλαβες τώρα;
