Η Λοΐζου & το κράτος κατσαπλιάς – Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Με αφορμή την υπόθεση της Μυρσίνης Λοϊζου που καταδικάστηκε τελεσίδικα για την υπόθεση της παράνομης είσπραξης της νεκρής μητέρας της, πρέπει να (ξανα)πούμε και να (ξανα)θυμήσουμε κάποια πράγματα.

Σακελλαρόπουλος Γ. Νίκος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Επί υπουργίας Σταϊκούρα στο υπουργείο Οικονομικών (2012) ξεκίνησε μια «επιχείρηση» απογραφής όλων των συνταξιούχων. Μέχρι τότε το κράτος δεν ήξερε τι έδινε, σε ποιον τα έδινε και γιατί τα έδινε. Έδινε επιδόματα τυφλών μέχρι και σε οδηγούς νταλίκας ή ταξί!

Από την έρευνα εντοπίστηκαν 2.999 περιπτώσεις προσώπων που εισέπρατταν παρανόμως τις συντάξεις των πεθαμένων συγγενών τους!!! Μάλιστα, κάποια εξ αυτών των προσώπων –αν και γνώριζαν μετά την απογραφή, ότι εισπράττουν παρανόμως τις συντάξεις- συνέχιζαν να το πράττουν!!!

Εδώ προκύπτει το πρώτο ερώτημα:

Αφού δεν απογράφηκαν οι 2.999 πεθαμένοι συνταξιούχοι, γιατί το κράτος συνέχιζε να βάζει τις συντάξεις στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους;

Θέλετε απάντηση; Επειδή είναι ένα κράτος γελοίο! Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και κράτος –μπορντέλο, αλλά θα κινδυνεύαμε να κάνουμε άστοχο παραλληλισμό, αφού τα μπορντέλα διαθέτουν στοιχειώδη οργάνωση…

Πάμε παρακάτω.

Αμέσως μετά τη διαπίστωση της απάτης και τις έρευνες ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε 91 περιπτώσεις προσώπων με την εκτιμώμενη ζημιά (από το 1991 μέχρι το 2012) περί τα 13 εκ. ευρώ!

Τον Οκτώβριο του 2013, το κράτος (Γενικό Λογιστήριο), ζήτησε να επιστραφούν τα χρήματα.  Στην προκειμένη περίπτωση και από την Μυρσίνη Λοΐζου. Δηλαδή οι 52 χιλιάδες ευρώ που είχαν κατατεθεί στην τράπεζα σε κοινό λογαριασμό που διατηρούσε με τη μητέρα της, που εν τω μεταξύ είχε πεθάνει από το 2007.

Εκείνη δεν τα επέστρεψε και κινήθηκε εναντίον της η ποινική διαδικασία.  Από την οποία δικάστηκε και καταδικάστηκε αμετάκλητα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της αοιδού Χαρούλας Αλεξίου, ως μάρτυρα υπεράσπισης. Που ανέφερε, μεταξύ άλλων,  ότι η Λοϊζου δεν ήξερε οικονομικά! Οικονομικά μπορεί να μην ήξερε, αλλά ήξερε να εισπράττει παρανόμως τη σύνταξη! Αφού όταν το κράτος πήγε να κατασχέσει τον λογαριασμό της για να εισπράξει τα οφειλόμενα, βρήκε σ’ αυτόν το ποσό των 5,63 ευρώ!

Προσέξτε:

Όπως προβλέπει ο κώδικας συντάξεων του κράτους, «όποιος παραλείπει να ενημερώσει τις διευθύνσεις συντάξεων του γενικού λογιστηρίου, τιμωρείται κατόπιν αυτεπάγγελτης δίωξης με φυλάκιση τριών μηνών»!

Εδώ, λοιπόν, πρέπει να βάλουμε και πάλι στη συζήτηση το ελεεινό κράτος μας. Που αναγκάζει με ανάλγητο τρόπο, λες κι είναι υπηρέτες του,  τους συγγενείς όσων πεθαίνουν, να τραβούν τα μύρια όσα από τη γραφειοκρατία του.

Τρέξε να τον διαγράψεις από το ασφαλιστικό ταμείο. Με τα αναγκαία πιστοποιητικά….

Τρέξε να διαγράψεις το ΑΦΜ από την εφορία. Φυσικά με τα… αναγκαία δικαιολογητικά….

Τρέξε να τον διαγράψεις από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Με τα αντίστοιχα δικαιολογητικά…

Τρέξε εδώ, τρέξε εκεί, τρέξε παραπέρα!

Κι εδώ προκύπτει η άλλη ερώτηση:

Στην εποχή της τεχνολογίας, δεν θα μπορούσε αυτό το κράτος –κατσαπλιάς (τουτέστιν τα ληξιαρχεία μέσω της ληξιαρχικής πράξης θανάτου) να ενημερώνει online σε μια βάση δεδομένων, όλες τις «κωλοϋπηρεσίες» του;

Θα μπορούσε. Αν δεν ήταν κράτος – αλήτης!

Θα μπορούσε. Αλλά, τότε τι θα έκανε χιλιάδες υποαπασχολούμενους υπαλλήλους του πελατειακού συστήματος;

Θα μπορούσε. Αλλά δεν θέλουν τα πολιτικά κόμματα. Συμπεριλαμβανομένης και της κρατικίστικης Νέας Δημοκρατίας. Που ενώ υποσχέθηκε ανασύσταση του κράτους, το 2004, τελικά μέσω Προκόπη Παυλόπουλου, το διόγκωσε κιόλας. Μέχρι που «έσκασε». Αλλά κι όταν το κράτος αυτό «έσκασε»… την πλήρωσε ο ιδιωτικός τομέας!

Ακούστε:

Προσφάτως, πήγα σε μια υπηρεσία για κάποια εκκρεμότητα της μακαρίτισσας της μητέρας μου. Μου ζήτησαν ληξιαρχική πράξη θανάτου. Την έδωσα. Την κοίταξε ο υπάλληλος και μου είπε ότι «δεν είναι σωστή»! «Γιατί δεν είναι σωστή;», απαντώ. «Γιατί δεν είναι πρόσφατη, έχει ημερομηνία πριν ένα χρόνο»!!!!

Γιατί βρε ηλίθιε (από μέσα μου το είπα επειδή δεν είχα όρεξη για καυγά), γιατί θέλεις πρόσφατη; Λες ν’ αναστήθηκε;

Με κοιτούσε με το υφάκι του απόλυτου σατράπη –εξουσιαστή μου. Κι άκουσα ότι έτσι δουλεύει το δημόσιο….

Αυτό, λοιπόν, είναι το κράτος μας. Αυτό είναι το κράτος της τελευταίας Σοβιετίας. Της γραφειοκρατίας, του απόλυτου παραλογισμού, της εσωτερικής αναρχίας!

Κι ύστερα, τους φταίει ο φιλελευθερισμός, ο νεοφιλελευθερισμός, ο καπιταλισμός, το ακριβό κουνουπίδι, οι ιλουμινάτι κι όχι η βλακεία τους που είναι αήττητη….

Προηγούμενο άρθροΠρωτοσέλιδοι βασικοί τίτλοι εφημερίδων της Τετάρτης 27 Μαρτίου 2019
Επόμενο άρθροΤριπλασιάστηκε το 2018 η ισχύς των νέων φωτοβολταϊκών μονάδων
*Ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας («Hellas Special Άφιλτρο», «Ο Γέρος του Βοριά» που αποτελεί τη λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «Οι Μύθοι και το Παραμύθι»). Θεωρείται εκ των πρωτεργατών της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» και επί χρόνια ασχολήθηκε με την πολιτική αρθρογραφία και ανάλυση σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς. Για πολλά χρόνια συνδύασε την εργασία με τα χόμπι του (αθλητισμός) , με την ιδιότητά του ως Γενικός Διευθυντής της εφημερίδας «Sportime» και της «Αθλητικής Ηχούς», ενώ έχει γράψει στίχους σε τραγούδια σημαντικών Ελλήνων δημιουργών και τραγουδιστών.