Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Άλλο Δανεικά κι άλλο τα Ιδανικά
- …γιατί με τα ιδανικά ζεις μια ζωή τίμια και πορεύεσαι με έναν υψηλό στόχο, όχι με το υψηλό επιτόκιο που στο τέλος σε τρώει όπως τα σκουλήκια ένα ψοφίμι!
- Δανεικά! Τόσο υποτιμητική λέξη. Έτσι τη μάθαμε εμείς οι πενηντάρηδες. Αν ζητούσες δανεικά κάτι δεν πήγαινε καλά με την πάρτη σου.
- Μέχρι που στη δεκαετία της ευμάρειας τα δανεικά γίνηκαν δεκανίκια για πάσα νόσο και εκδρομή.
- Τα δανεικά έγιναν «trend» (αν και ο όρος δεν έπαιζε πολύ εκείνη την εποχή)!
- Τα δανεικά έγιναν «προϊόν» που οι καλές συστημικές τράπεζες (άλλος όρος που μπήκε πολύ πρόσφατα στη ζωή μας για να δείξει ότι «αυτούς δεν τους αγγίζει κανείς») σχεδόν σε υποχρεώναν να πάρεις γιατί είχες ανάγκες που δεν τις ήξερες εσύ.
- Ο τραπεζίτης ήξερε πάντα καλύτερα από εσένα τι ανάγκες είχες και φυσικά ήταν δίπλα σου (από πάνω σου…) για να τις ανακαλύψεις και να τις καλύψεις με τα δικά του δανεικά λεφτά.
- Και μετά ήρθαν και τα κόμματα που ανακάλυψαν ότι δεν μπορεί οι συστημικές τράπεζες – «αφού εμείς είμαστε το σύστημα» – να δανείζουν τον κάθε τυχάρπαστο πολίτη για να πάει διακοπές στη Μύκονο ή στο Μπαλί κι άρχισαν να δανείζονται κι αυτά για να καλύψουν ανάγκες που ανακάλυψαν ότι έχουν.
- Καθ’ ότι όμοιος ομοίω…
- Τέλος πάντων όπως και αν το περιγράψει κανείς το φαινόμενο, του τότε, σήμερα είμαστε όλοι χρεωμένοι ως το λαιμό και το σχοινί του συστήματος (τραπεζικού, κομματικού και όχι μόνο) σφίγγει τα λαιμουδάκια και δεν μπορείς να πεις και τίποτα.
- Γιατί μπορεί εσύ να μην πήρες δάνειο για να πας στο Μπαλί αλλά πίστεψες ότι με την δουλειά σου μπορείς να πάρεις ένα σπίτι να ζεις ως νοικοκύρης κι όχι ως ενοικιαστής και δανείστηκες και τώρα που η δουλειά σου είτε δεν σε πληρώνει είτε δεν υπάρχει, το λαιμουδάκι σου μελανιάζει από το σφίξιμο του χρέους που δεν μπορείς να πληρώσεις.
- Και εκτός από το λαιμό, το σύστημα πάντα ξέρει πώς να σε φέρει στα μέτρα του, υπάρχει και το «σφίξιμο» στο μυαλό σου. Πόσα τηλέφωνα τη μέρα αντέχεις από την εισπρακτική;
- Πότε κοιμήθηκες ήσυχα όλη τη νύχτα χωρίς να πεταχτείς κάνοντας υπολογισμούς πώς θα τη βγάλεις;
- Σαν κι εσένα και τα κόμματα. ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Άυπνοι από την αγωνία πώς θα ξοφλήσουν τα δάνεια που πήραν; Πώς θα δώσουν το καλό παράδειγμα!
- Αυτοί που εμφύσησαν τόσα ιδανικά μέσω των στελεχών τους. Ειδικά οι ΠΑΣΟΚοι, Τσουκάτοι, Μαντέληδες, Τσοχατζόπουλοι, οι ανώνυμοι στρατιώτες τους (σε πολλούς χώρους όπως και στη δημοσιογραφία) που κόντεψαν να σκάσουν από το το κλεμμένο φαΐ. Αυτοί, μη νομίζεις, με την ίδια αγωνία με ‘σένα ζουν! Πώς θα επιστρέψουν τα κλεμμένα – ή τα δανεισμένα…
- Κι έχεις τώρα τον καθηγητή ρητορικής μπουμπούκο της αγαπημένης του, αντιπρόεδρο του Κυριάκου, τον Άδωνη να σου λέει με περισπουδαστο ύφος περιφερόμενου μπουλουκιδόν δημαγωγού πώς οι συστημικές τράπεζες πρέπει να διαγράψουν τα χρέη του κόμματος. Και πώς ο νόμος Κατσέλη πρέπει να εφαρμοστεί και στη Νέα Δημοκρατία όπως για κάθε πολίτη. Και πώς η Νέα Δημοκρατία σχεδόν αναγκάστηκε να πάρει τα δανεικά από την τράπεζα για να μπορεί να μεταλαμπαδεύει τα ιδανικά που πρεσβεύει.
- Είδες; Όλοι σαν κι εσένα θέλουν να γίνουν. Μόνο που θέλουν να σε ξεγελάσουν για μια ακόμη φορά.
- Γιατί αυτοί όλοι οι τύποι κοιμούνται ήσυχα τα βράδια, δεν πετάγονται στον ύπνο τους υπολογίζοντας αν θα πάρουν σχολικά στο παιδί τους ή θα πληρώσουν τη ΔΕΗ. Τα τηλέφωνα των κομμάτων δεν τα ξέρουν οι εισπρακτικές του συστήματος, κι αν τα ξέρουν γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να βρουν κανέναν τρομοκρατημένο να του κάνουν τον νταή.
- Δανεικά κι αγύριστα για …ιδανικά θύματα!
