Νέα εβδομάδα, νέα κυβέρνηση, αλλά τελικά εμείς πού είμαστε σ’ αυτές τις πολιτικό-κοινωνικές εξισώσεις;
Και καλά στη «νέα εβδομάδα» μπορείς να βρεις τον εαυτό σου ή κομμάτια του αφού επί της ουσίας εκεί που ήσουν παραμένεις και παραμένουμε όλοι οι πολίτες. Μόνοι και αβοήθητοι σε μια σκληρή καθημερινότητα που μας τρώει τα σωθικά.
Στα υπόλοιπα; Στον ανασχηματισμό ας πούμε; Είδες κάπου τον εαυτό σου να ολοκληρώνεται, να ανακουφίζεται, να θωρακίζεται, να γίνεται καλύτερος άνθρωπος; Είδες τα δικαιώματά σου να έρχονται στο επίκεντρο;
Προφανώς και τα ερωτήματα είναι ρητορικά με διάθεση κριτικής. Μια κριτική που δυστυχώς διατρέχει το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού συστήματος. Η παρούσα κυβέρνηση που έχει ξεπεράσει κάθε φραγμό στο επικοινωνιακό παιχνίδι για την παγίωση μιας καθεστωτικής λογικής σε όλα είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου που επιβεβαιώνει το συλλογισμό. Ποιος είναι ο συλλογισμός: Κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τον πολίτη κι ας ομνύει στο όνομα αυτού.
Η αντιπολίτευση – του προοδευτικού χώρου – χαμένη στη μετάφραση. Μια ζωή πολυκερματισμένη και εν τέλει «απούσα».
Η άλλη αντιπολίτευση των ακροδεξιών παραφυάδων του συστήματος πρόσκαιρα κάνει πιο έντονη την ανάσα της στο σβέρκο μιας κυβέρνησης που υπό άλλες συνθήκες θα την περιείχε…
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις αυτό που πρωτίστως δείχνουν είναι πώς όλοι χάνουν. Είτε λίγο είτε πολύ, είτε ανεβαίνουν λίγο οι πιο ακροδεξιοί ή μεμονωμένες φωνές τύπου Ζ.Κωνσταντοπούλου οι δημοσκοπήσεις αυτό που δείχνουν είναι ότι ως πολίτες έχουμε μπει στον αυτόματο και «όπου βγει».
Δεν εμπιστευόμαστε θεσμούς που κατεξοχήν έπρεπε να είναι η αγκαλιά για κάθε πολίτη που βρίσκεται σε ανάγκη και αυτό είναι η μεγαλύτερη ήττα όλων – τους και όλων μας.
Τα συχαρίκια μας για τη νέα κυβέρνηση λοιπόν που το μόνο που θα την νοιάξει είναι να μειώσει τη χασούρα για τη νέα Δημοκρατία στις επερχόμενες εκλογές.
Εμείς θα παραμένουμε εγκλωβισμένοι στην ακρίβεια, στην κίνηση, στη βία από τις διάφορες μαφίες που δρουν στις γειτονιές της Αθήνας. Αν δεν έχουμε λεφτά δεν θα έχουμε πρόσβαση σε μια άδικη Δικαιοσύνη που έχει χάσει την αξιοπιστία της λόγω φυσικά των προσώπων που τη διακονούν αλλά και των πολιτικών με τους νόμους που την περιβάλλουν.
Τρομάζω όμως ότι η κατάσταση που περιγράφω και δυστυχώς βιώνω, όπως και οι περισσότερες και οι περισσότεροι, θα μας κάνει αδιάφορους και μας στείλει για «μπάνιο» εκείνη την Κυριακή των εκλογών – όποτε έρθει. Η αποχή είναι όπλο των λίγων που θέλουν να τσακίσουν τους πολλούς. Πάρτε το χαμπάρι.
Άντε «τα συχαρίκια» μου και σε όλους μας που καταφέραμε με μεσάσουμε τον Μάρτη. Καλή δύναμη!
Γιάννης Καφάτος
