Παραδοσιακό γιορτινό γλυκό του Γαλαξιδιού είναι το ραβανί, μια πολύ ξεχωριστή συνταγή της, φτιαγμένη με ρύζι ή ριζάλευρο. Το Γαλαξίδι είναι μια πανέμορφη πολιτειούλα, περίφημη για τη ναυτοσύνη του. Η αρχοντιά της διάχυτη … που την βιώνεις σε κάθε βήμα … ακόμα και στην κουζίνα τους αφού οι επιρροές είναι από Δύση και Ανατολή.
Ναυαρχίδα της τοπικής ζαχαροπλαστικής το ραβανί με την απίθανη τραγανή καραμελωμένη κρούστα, τα αμύγδαλα πασπαλισμένο με άχνη κάποιες φορές ή κανέλα. Την περίοδο των γιορτών αλλά και των νηστειών πρωταγωνιστεί στα καλέσματα. Παλαιότερα ψηνόταν σε ξυλόφουρνους και τις γιορτές η κάθε νοικοκυρά έφτιαχνε τα δικά της ολοστρόγγυλα τεράστια ταψιά. Το ραβανί κοβόταν σε ρόμβους και το κάθε κομμάτι είναι το δικό του αμυγδαλάκι… Επειδή διατηρείται μεγάλο διάστημα εκτός ψυγείου, ήταν το γλυκό που έπαιρναν μαζί τους οι ναυτικοί στα καράβια. Η γαστρονομία του Γαλαξιδίου εντυπωσιάζει … έχει χάρη και νοστιμιά.
Το σεργιάνι στη παραλία του Γαλαξιδίου ποτίζει αρμύρα και το δροσερό αγέρι είναι πολύ αναζωογονητικό. Περπατώντας στα σοκάκια πάνω από την παραλιακή, η θάλασσα παίζει κρυφτό … αφού εμφανίζεται και χάνεται ανάμεσα στα αρχοντικά…
Στις αρχές του 19ου αιώνα οι Γαλαξιδιώτες εφοπλιστές διατηρούσαν ήδη ναυτιλιακά γραφεία σε όλα τα γνωστά λιμάνια της εποχής. Οι πολυταξιδεμένοι ναυτικοί δέχονταν επιρροές από το εξωτερικό και επιστρέφοντας στο Γαλαξίδι μετέδιδαν τις νέες ιδέες τους και τις εφάρμοζαν στα σπίτια, στη μαγειρική, στο savoir vivre και στο savoir faire.. Ο εισαγόμενος νεοκλασικισμός είναι ολοφάνερος στα αρχοντόσπιτα, αλλά και στα λαϊκά σπίτια που διαχρονικά είχαν παραδοσιακά στερεοελλαδίτικα πρότυπα.Τα καπετανόσπιτα που επιβίωσαν μέχρι σήμερα, έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με αυτά των καπεταναίων της Άνδρου, της Ύδρας, των Σπετσών. Είναι ευρύχωρα, δίπατα και το εσωτερικό τους είναι διακοσμημένο με αντικείμενα φερμένα από την Ευρώπη που αγόραζαν οι καπεταναίοι στα ταξίδια τους.
Η φίλη Χρυσούλα Παπαλέξη, του ξενοδοχείου Γανυμήδης έχει έμφυτη την κουλτούρα της φιλοξενίας, που πλουσιοπάροχα εκφράζει στη γαστρονομία, που στο ξενοδοχείο της ξεκινά με ένα πλούσιο πρωινό… μοναδικό θα έλεγα.
Η Χρυσούλα ετοιμάζει για εμάς το ραβανί.
Ραβανί Γαλαξιδιώτικο
Από τη Χρυσούλα Παπαλέξη, ξενοδοχείο Γανυμήδης, Γαλαξίδι
Υλικά
1½ κιλό ρύζι γλασέ
2 κιλά ζάχαρη κρυσταλλική
1 βανίλια
¾ του νεροπότηρου ελαιόλαδο εκλεκτό
Νερό
Τρόπος παρασκευής
Πλένουμε το ρύζι, το στεγνώνουμε και το ψιλοκόβουμε στον μύλο ρυζιού ή στο μπλέντερ.
Μετράμε το ρύζι σε ποτήρια και βάζουμε το διπλό νερό.
Αναμιγνύουμε το ρύζι με την ζάχαρη και την βανίλια.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το νερό με το ελαιόλαδο να ζεσταθεί. Μόλις το νερό χλιάνει συμπληρώνουμε το μείγμα ρυζιού.
Ανακατεύουμε συνεχώς με ξύλινη κουτάλα για να μην κολλήσει.
Μόλις πάρει την πρώτη βράση χαμηλώνουμε τη φωτιά. Συνεχίζουμε να ανακατεύουμε μέχρι να πήξει εντελώς.
Το μείγμα θα είναι έτοιμο όταν θα ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας.
Λαδώνουμε ένα ταψί Νο38 και ρίχνουμε το ρύζι στρώνοντάς με ένα λαδωμένο κουτάλι.
Το κόβουμε ρόμβο, όπως τον μπακλαβά και σε κάθε κομμάτι βάζουμε από ένα γαρύφαλλο ή αμύγδαλο.
Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C για 30 λεπτά από κάτω τα υπόλοιπα 30-45 λεπτά στις αντιστάσεις πάνω κάτω εξαρτάται από τον φούρνο.
Πάντως το ραβανί είναι έτοιμο όταν ξεκολλήσει από τα τοιχώματα του ταψιού.
Τέλος, αν μας αρέσει πασπαλίζουμε με κανέλα ή ακόμα και άχνη.
