Η ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης από τον 37χρονο Παύλο Μαρινάκη, έδειξε ξεκάθαρα τις προσθέσεις του Μητσοτάκη. Κι αν υπήρχε ένα κεντρικό σύνθημα σ’ αυτόν τον ανασχηματισμό, δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το «τόπο στα νιάτα»! Ο πρωθυπουργός προχώρησε σε έναν ανασχηματισμό με τις σταθερές του (Δένδιας, Χρυσοχοΐδης, Άδωνις, Κεραμέως, Θεοδωρικάκος, Βορίδης κλπ) αλλά ταυτοχρόνως με σημαντικότατη ανανέωση κι ευκαιρίες σε στελέχη της νέας γενιάς.
Είναι σαφές και πέραν της μίζερης κριτικής της αντιπολίτευσης και εντύπων φίλων του Καραμανλή, ότι ο Μητσοτάκης στοχεύει να λάβει αποτελέσματα από τους νέους. Ταυτοχρόνως, άλλαξε πολιτική γενιά στη ΝΔ κι έστειλε στα αζήτητα τις πολιτικές αγκυλώσεις, τις βαρονίες και τις… λευκές απεργίες!
Η αλήθεια είναι ότι η πιο κομβική αλλαγή αφορά τον Κωστή Χατζιδάκη. Ουσιαστικά έγινε το Νο 2 της κυβέρνησης και δη σε κομβικό ρόλο, αφού θα επιμελείται τα παραγωγικά κι οικονομικά επιτελεία. Ταυτοχρόνως, αναφορικά με το Μαξίμου, ο Σκέρτσος αναλαμβάνει την εποπτεία των κοινωνικών και θεσμικών υπουργείων.
Κι εν συνεχεία, η βουτιά στην…επετηρίδα, με τον πανταχού επιτυχόντα Πιερρακάκη να αναβαθμίζεται σε κορυφαίο τη τάξει υπουργό για να συνδέσει την καθημερινότητα της κοινωνίας με την κυβερνητική οικονομική πολιτική και τις πολύ καλές δημοσιονομικές επιδόσεις της χώρας. Νομίζουμε όμως, ότι σε συνδυασμό με την απόλυτη επάρκειά του στα πληροφορικά συστήματα, θα στοχευτεί… στοχευμένα η εκ ακόμη μεγαλύτερη μείωση της φοροδιαφυγής αλλά και της ουσιαστικής μείωσης των φόρων…Κι εκείνο που αποτελεί αξιομνημόνευτο γεγονός αναφορικά με τον Πιερρακάκη, είναι ότι μέσα σε έξι χρόνια κατάφερε να θεωρείται κορυφαίος υπουργός, με τις επιτυχίες του στη ψηφιακή διακυβέρνηση (gov.gr κλπ) κι εν συνεχεία με τον νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που έσπασε τις αγκυλώσεις της Αριστεράς και του ΠαΣοΚ. Σημαντική περίπτωση είναι κι εκείνη του υφυπουργού Γιώργου Κώτσιρα, 41 ετών, που αναλαμβάνει τον κρίσιμο τομέα των φορολογικών εσόδων.
Προσέξτε, τώρα: Στο κρίσιμο πολιτικά υπουργείο των Υποδομών και των Μεταφορών, τοποθετήθηκε ο 44χρονος Χρίστος Δήμας, με παρελθόν συνέπειας και απόλυτης εργατικότητας. Ταυτοχρόνως, ο 37χρονος Κωνσταντίνος Κυρανάκης αναλαμβάνει τον απαιτητικό τομέα των Μεταφορών, με τα Τέμπη να κυριαρχούν και την κοινωνία να απαιτεί ρήξεις με τα σάπια κατεστημένα σε ΟΣΕ, λεωφορεία κλπ… Λέγεται ότι έκανε πολλά στον τομέα του κτηματολογίου, αλλά όπως και νάναι η επιλογή του αποτελεί τεράστιο στοίχημα.
Στον κρίσιμο τομέα της κλιματικής αλλαγής και πολιτικής προστασίας, υπάρχει σοβαρό στοίχημα, αφού τον αναλαμβάνουν δυο πρόσωπα χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία και περγαμηνές. Υπουργός ο 42χρονος Γιάννης Κεφαλογιάννης με μια θητεία υφυπουργού στο Άμυνας κι υφυπουργός ο εκ Πειραιώς46χρονος Κώστας Κατσαφάδος, επίσης με μια μικρή θητεία υφυπουργού στο Προστασίας του Πολίτη. Στοίχημα ακόμη μεγαλύτερο από αυτό τεράστιο του υπουργείου Μεταφορών.
Στο Ναυτιλίας υπάρχει άλλο ένα στοίχημα με την τοποθέτηση Κικίλια, ενός υπουργού που επί των ημερών του η φωτιά της Πεντέλης έφτασε στα Βριλήσσια και στο Χαλάνδρι.
Την οικογένεια, την κοινωνική συνοχή και το δημογραφικό αναλαμβάνει η 37χρονη Δόμνα Μιχαηλίδου, που σε λίγο καιρό θα φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί. Επιπλέον, στην ίδια γενιά ανήκει κι η 44χρονη Νίκη Κεραμέως, που εκτός από τις ρήξεις της με την ακινησία στο υπουργείο Παιδείας, πιστώνεται τη σοβαρότατη μείωση της ανεργίας.
Στην ίδια γενιά των σαραντάρηδων ανήκει κι η Σοφία Ζαχαράκη, που αναλαμβάνει να περπατήσει στα χνάρια του Πιερρακάκη στην Παιδεία, γεγονός που χαρακτηρίζεται ως μέγιστη αναβάθμιση. Γκρίζα ζώνη το υφυπουργείο Αθλητισμού που παρέμεινε ο 60+ Βρούτσης, πολύ περισσότερο μετά την ανοχή που έχει επιδείξει σε βαρέων βαρών οπαδικά κι επιχειρηματικά συμφέροντα, πέριξ του επαγγελματικού αθλητισμού.
Στη νέα γενιά, κι ο Θοδωρής Λιβάνιος, που με το μεταρρυθμιστικό του πρόσημο κάνει σοβαρή δουλειά στο Εσωτερικών κι απολαμβάνει της πρωθυπουργικής εμπιστοσύνης.
Πρέπει να τονίσουμε κάτι ακόμη. Την περίπτωση Βορίδη. Ο οποίος θεωρητικά υποβαθμίστηκε από τη διαδρομή Μαξίμου – υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Κι όμως. Ξέρει όσο κανένας το ζήτημα, είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση και γνωρίζει πώς θα τα βγάλει πέρα. Σε συνδυασμό φυσικά με την αναθεώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση της πονηρής -αν όχι πανούργας- πολιτικής της Μέρκελ.
Σχολιάζοντας τα δεδομένα που διαθέτουμε, πρέπει να τονίσουμε τις απορίες που δημιουργεί η παραμονή στην κυβέρνηση κι ειδικά στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, του Χρήστου Τσιάρα. Το ερώτημα παραμένει: Γιατί πρέπει να είναι στην κυβέρνηση ο υπουργός που δεν άφησε το παραμικρό έργο στο Δικαιοσύνης που ήταν, στην περίοδο 2019-2023, και κανένα έργο στο τέως και νυν υπουργείο του. Όπου δεν υπήρξε καμιά ουσιαστική κι αξιομνημόνευτη παρέμβασή του ή κάποιο εμφανές σχέδιο για τον πρωτογενή τομέα.
Σε επίπεδο υφυπουργών, προκρίθηκε η συνύπαρξη μελών της ΚΟ της ΝΔ, με τεχνοκράτες που κάνουν τη διαφορά. Έτσι, δίπλα στους έμπειρους Λαμπρόπουλο (υφυπουργός προστασίας του πολίτη), στον Δαβάκη (Άμυνας), στον Λοβέρδο (Εξωτερικών) και την Άννα Καραμανλή (τουρισμού), επελέγησαν τεχνοκράτες σαν τον Τσάφο (ενέργεια), σαν τον πρώην πρύτανη του ΑΠΘ Νίκο Παπαϊωάννου (Παιδεία) ή σαν τον Αρίστο Δοξιάδη (έρευνα και καινοτομία) που έχει διαπρέψει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και βρίσκεται παντελώς εκτός κομματικού μηχανισμού.
Μ’ αυτά τα πρόσωπα μα και τις σταθερές της κυβέρνησης, θα επιχειρηθεί το βήμα προς τα εμπρός. Δύσκολο εγχείρημα μα ιδιαιτέρως σημαντικό για τη χώρα, ειδικά αν αναλογιστεί κάποιος τι συμβαίνει στην αντιπολίτευση, όπου ακόμη και προσωπικά κόμματα, κόμματα ΑΕ, βρίσκονται πλέον στο κάδρο σημαντικής αποδοχής. Άρα, το σύνθημα δεν μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό από δουλειά, δουλειά, δουλειά και φυγή προς τα εμπρός.
Κάτι ακόμη: Ο Αρίστος Δοξιάδης αποτελεί κορυφαίο αναρχοφιλελεύθερο πνεύμα κι ήταν σημαντικό κυβερνητικό πλεονέκτημα η τοποθέτησή του στο κυβερνητικό σχήμα. Κορυφαία προσωπικότητα στους τομείς της έρευνας και της τεχνολογίας. Ίσως όμως είχε στην ντουλάπα του «σκελετούς» για τους οποίους όφειλε να έχει ενημερώσει το πρωθυπουργικό γραφείο.
Κάτι τελευταίο: Ότι κι αν έκανε ο Μητσοτάκης θα αντιμετώπιζε σφοδρή κριτική από την αντιπολίτευση. Ειδικά στα ΜΜΕ και στις τηλεοράσεις, όπου συγκεκριμένα συστήματα και συμφέροντα προωθούν λυσσαλέα τον αντικυβερνητικό λόγο, ακόμη και με υποκόμματα που δημοσκοπικά βρίσκονται πέριξ της μονάδας, αλλά έχουν στασίδι παντού… Επιπλέον είδαμε και τους φίλους του Κώστα Καραμανλή (αν δεν είναι φίλοι του ας τους αποκηρύξει για να μη τον εκθέτουν) να συνεχίζουν να ασκούν βρόμικη πολιτική εξωφύλλων! Ενώ η λεγόμενη «πατριωτική Δεξιά», πουτινόφιλη, τραμπική και τουρκοφάγα ανέβηκε πάλι στα κάγκελα…
Μα αυτοί είναι ούτως ή άλλως μονίμως στα κάγκελα, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι ο ήχος του τενεκέ είναι χαρακτηριστικός… Ειδικά του ξεγάνωτου!
