Πρωτοεμφανίστηκε στην Κρήτη και ήταν το «ζέσταμα» για τους βουνίσιους. Ανακάτευαν την ρακί, που αν και πρόκειται για το ίδιο απόσταγμα αλλού λέγεται τσίπουρο ή τσικουδιά, με μέλι που είχαν άφθονο και ήταν εξαιρετικής ποιότητας.
Μέσα έβαζαν κανέλα, λίγη φλούδα πορτοκαλιού αποξηραμένη και το «έβραζαν». Ποτέ δεν θα ξεχάσω το ταξίδι μου στην Κρήτη, ολόγυρα χιόνι και ο παππούς της φίλης μου με «πίεσε» να δοκιμάσω … Επειδή ήμουν φιλοξενούμενη της οικογένειας, σύμφωνα με το έθιμο μου «κάπνισε» με κανέλα το ποτήρι. Εμπειρία γαστρονομική που «έγραψε» στον ουρανίσκο και στην μνήμη μου. Δοκιμάστε το ζεστό και θα με θυμηθείτε… «Ρακόμελο κρύο πίνουν αυτοί που δεν ξέρουν» μου έλεγαν οι Κρητικοί και γελούσαν… Εμείς χρησιμοποιούμε το δικό μας τσίπουρο και μέλι ανθέων θαυμαστό … καλή παρέα, τζάκι αναμμένο … και Δόξαζουμε τον Θεό!
Ρακόμελο καπνιστό της Δημητσάνας
Από τον Σταύρο Κουστένη executive chef καθηγητή της σχολής γαστρονομίας Etoile Aθήνα
Υλικά
2 λίτρα Tσίπουρο ή ρακί εξαιρετικής ποιότητας
Φλούδες από 1 κιλό πορτοκάλια ακέρωτα
2 μήλα κομμένα στην μέση
4 ξυλάκια κανέλας
5-6 γαρίφαλα
Β΄Φαση
Μισό κιλό μέλι ελάτης
3 λίτρα ρακί ή τσίπουρο
Γ’Φάση
Ξύλο κανέλας κομμένο σε κομματάκια
Τρόπος παρασκευής
Βάζουμε τα υλικά της πρώτης φάσης σε ένα γυάλινο βάζο για 40 μέρες.
Το διατηρούμε σε σκιερό και καλά αεριζόμενο μέρος.
Αφαιρούμε τις φλούδες και περνάμε από τουλπάνι την ρακί.
Βάζουμε το υγρό σε μια μεγάλη κατσαρόλα μαζί με το μέλι και το υπόλοιπο τσίπουρο.
Τα βράζουμε σε χαμηλή θερμοκρασία για λίγο ανακατεύοντας ελαφρά για να διαλυθεί το μέλι και να ομογενοποιηθεί το μίγμα.
Το αφήνουμε να κρυώσει.
Παίρνουμε ένα μικρό κομμάτι κανέλας και ανάβουμε φωτιά. Μόλις αρχίσει να βγαίνει καπνός το κλείνουμε μέσα αναποδογυρίζοντας κάθε ποτηράκι που θα σερβίρουμε το ρακόμελο. Έτσι παίρνει μια απίθανη καπνιστή γεύση που καταγράφεται…
Ζεσταίνουμε το ρακόμελο και σερβίρουμε ….
Αρώματα βουνού, κανέλας και εσπεριδοειδών!
