
Έχει περάσει μισός αιώνας από τότε που ξεκίνησαν οι ετήσιες κινητοποιήσεις των αγροτών, αρχικά εναντίον της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ήταν στα 1975, όταν το ΚΚΕ υπέθαλψε τις κινητοποιήσεις. Ζητούσαν τότε, να πληρώνουν ελάχιστη φορολογία και ταυτοχρόνως να θεσπιστούν εγγυημένες τιμές στα προϊόντα τους!!!

Έκτοτε, πότε στην περίοδο συζήτησης του εκάστοτε προϋπολογισμού (Δεκέμβριο) και πότε στην περίοδο του Φεβρουαρίου, η επαναστατική γυμναστική κατέστη κάτι ως αγαπημένη συνήθεια.
Κάθε φορά, κάθε χρονιά ζητούσαν τα ίδια και τα ίδια και κάτι παραπάνω. Μιλάμε για παραλογίες, όπως επί παραδείγματι η… αναπλήρωση χαμένου εισοδήματος!! Ή την επιδότηση των προϊόντων ή αφορολόγητο πετρέλαιο ή ότι μπορούσε να φανταστεί κάποιος.
Εφέτος, πάλι τα ίδια. Μέσα σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα λόγω της ιστορίας του ΟΠΕΚΕΠΕ, ζητούν εξόφληση όλων των οφειλών και διάφορα άλλα. Όπως, την καταβολή της προκαταβολής των «Προγραμμάτων Αγροτικής Ανάπτυξης», την καινοτομία, οικολογικά προγράμματα και διάφορα άλλα.
Ουδείς όμως, μιλάει για τη δημιουργία μεγάλων τραστ (Κανονικών συνεταιρισμών ή συνενώσεις περιουσιών για μείωση του κόστους). Ουδείς μιλά για αναπροσανατολισμό προς βιολογικά ή τυποποιημένα προϊόντα. Ουδείς απαιτεί από το κράτος να διδάξει νέες μεθόδους καλλιεργειών.
Ζητούν ΜΟΝΟ επιδοτήσεις. Ο μοναδικός κλάδος της Οικονομίας. Ουδείς άλλος λαμβάνει επιδοτήσεις συστηματικά. Βλέπετε, οι πολιτικοί, ειδικά με την άνοδο του ΠαΣοΚ το 1981, προτίμησαν να μοιράζουν χρήματα από τα κοινοτικά κονδύλια, παρά να οργανώσουν επιστημονικά και τεχνοκρατικά την αγροτική και κτηνοτροφική πολιτική. Μοίραζαν χρήματα ακόμη και σε πεθαμένους…
Πάντως, αν ρωτήσει κάποιος τους αγρότες τι εννοούν όταν μιλάνε για ριζική αλλαγή της αγροτικής πολιτικής, θα λάβει ως απάντηση την μεγαλύτερη οικονομική στήριξη του πρωτογενούς τομέα, δηλαδή…επιδοτήσεις!!!
Η αλήθεια είναι ότι αυτή η κυβέρνηση έχει φροντίσει τους αγρότες πολύ περισσότερο απ’ ότι θέλει να λέει η αντιπολίτευση κι οι κομματικοί αγροτοσυνδικαλιστές. Έχει μειώσει τους φόρους τους, τον ΦΠΑ στα λιπάσματα, στις ζωοτροφές και στα αγροτικά μηχανήματα, έχει δώσει λύσεις για φτηνό αγροτικό ρεύμα για τα επόμενα δέκα χρόνια, ενώ έχει δώσει και λύση (μόνιμη) για την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο!
Η ουσία είναι ότι έχουμε κι εφέτος τα ίδια. Μόνο που και πάλι οι κινητοποιήσεις των αγροτών κι ο τρόπος που γίνονται, θίγουν τα δημοκρατικά δικαιώματα της υπόλοιπης κοινωνίας.
Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον οποιοδήποτε, να στερεί από τους άλλους το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης και μετακίνησης; Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να αποκλείουν τους δρόμους από εκείνους που με τους φόρους τους χρηματοδοτούν τις επιδοτήσεις τους;
Δεν κατανοούν αλήθεια, ότι ανατρέποντας δημόσια περιουσία (όπως αποπειράθηκαν να κάνουν με περιπολικό) ή επιτιθέμενοι στους άνδρες της ΕΛΑΣ που υποχρεούται να τηρούν την τάξη, βάζουν απέναντί τους όλη την κοινωνία, πλην των κομματικών εσμών; Δεν κατανοούν ότι την κοινωνία την θέλουν μαζί τους κι όχι απέναντι; Πώς θα την έχουν, με χουλιγκανισμούς και άρνηση των νόμων της ευνομούμενης Πολιτείας;
Εξ ου και για πρώτη φορά παρουσιάζεται τέτοια αντίδραση από πολίτες, στο ετσιθελικό κλείσιμο των δρόμων. Όσα αναφέρονται στα κοινωνικά δίκτυα κι όσοι καυγάδες γίνονται στα μπλόκα με αποκλεισμένους οδηγούς, καταδεικνύουν το αληθές.
Η αλήθεια είναι ότι κατανοούν και τις αντιδράσεις και την πραγματικότητα. Μα σύσσωμη η αντιπολίτευση βρίσκεται επάνω στα τρακτέρ και …ζεσταίνει την επανάσταση που θα ρίξει τον Μητσοτάκη… Βρέθηκε τώρα νέο πεδίο μάχης… Μα, χωρίς την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Κάτι τελευταίο, που πρέπει να γίνει αντικείμενο μεγάλης σκέψης και συζήτησης: στο 3ο συνέδριο αγροτικής επιχειρηματικότητας που διοργάνωσε ο Economist, κατατέθηκε το εξής στοιχείο:
Η Ολλανδία με 45 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργειών παράγει περίπου σε αξία 1700 ευρώ ανά στρέμμα.
Το Ισραήλ με 6 εκατ. στρέμματα καλλιεργειών παράγει περίπου σε αξία 1290 ευρώ ανά́ στρέμμα.
Η Ελλάδα με 37 εκατ. στρέμματα καλλιεργειών παράγει περίπου σε αξία 190 ευρώ ανά́ στρέμμα!!!
Είναι σαφές ότι δεν φταίει γι’ αυτό το κράτος πατερούλης.












