Το σχέδιο «rebranding leaflet» του Αλέξη Τσίπρα, τυπώνεται σιγά σιγά και άρχισε να ξετυλίγεται. Ζήτησε -και καλά- τη δημοσίευση των πρακτικών των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, λίγες ώρες μετά το αστείο δημοψήφισμα στο οποίο ανάγκασε τον ελληνικό λαό. Τότε που εξευτελισμένος μπήκε στη σύσκεψη και πιο εξευτελισμένος βγήκε.
Μα, να ζητήσει δημοσίευση των πρακτικών, όταν ξέρει ότι πρακτικά ΔΕΝ κρατήθηκαν, ούτε υπεγράφη από κανέναν το παραμικρό, ξεπερνά τα όρια του θράσους!
Ναι, δεν κρατήθηκαν πρακτικά κι είναι απορίας άξιο για ποιον λόγο δεν ξεκαθαρίζει αυτό δημοσίως, από τους εμπλεκόμενους σ’ αυτή τη σύσκεψη. Να υπενθυμίσουμε, ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης, πρόεδρος τότε του Ποταμιού, ζήτησε (συμφώνως με δηλώσεις του, μετά τη σύσκεψη) να φύγουν από τη σύσκεψη οι πρακτικογράφοι. Κι έφυγαν… Στην πρόταση Θεοδωράκη είχαν συμφωνήσει οι πολιτικοί αρχηγοί, αφού στόχος ήταν να τοποθετηθούν οι πολιτικοί αρχηγοί με σύνεση, χωρίς φραστικούς βερμπαλισμούς, κομπορρημοσύνες ή και τις δεύτερες σκέψεις για την υστεροφημία τους.
Ξεκάθαρα, ΔΕΝ υπάρχουν πρακτικά. Τα πρακτικά πρέπει να φέρουν υπογραφές των παρόντων. Τέτοιες δεν υπάρχουν! Ούτε ζητήθηκαν, τότε ή αργότερα.
Κι αυτό ο Τσίπρας το ξέρει. Δημιουργεί εντυπώσεις με άλλη μια διαστρέβλωση της αλήθειας. Θέλει και καλά -εν όψει της σχεδιαζόμενης επιστροφής του- να εκθέσει τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς για τη δική του κολοτούμπα ! Μα οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, στήριξαν την κολοτούμπα του Τσίπρα, επειδή έπρεπε να στηρίξουν τη χώρα. Ακόμη κι ο Κουτσούμπας, που είχε τονίσει ότι «όταν είσαι μέλος μιας συμφωνίας όπως η ΕΕ -εμείς τη λέμε και λυκοσυμμαχία- δεν μπορείς να βγεις έξω σε μια νύχτα»
Ο Τσίπρας ξέρει και κάτι ακόμη. Ότι, τότε, εξαπάτησε τους πολιτικούς αρχηγούς! Ενώ εκείνοι δεν τον άφησαν να ψηφίσει ΜΟΝΟΣ το τρίτο και πιο επώδυνο μνημόνιο, την ώρα που οι σύντροφοί του πηδούσαν σαν τα ποντίκια από την Κουμουνδούρου, πήγε σε εκλογές. Τη στιγμή που τους είχε υποσχεθεί ότι δεν θα το κάνει και δεν θα βάλει σε τη χώρα σε νέα περιπέτεια. Μια περιπέτεια που κατέληξε σ’ ένα αχρείαστο μνημόνιο, υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα και μια αχρείαστη ύφεση.
Τι να πει κάποιος; Τι; Δεν μπορεί κάποιος ν’ αποβάλλει τη φύση του.
Ο λύκος κι αν εγέρασε, λέει ο λαός μας…
Σημ. Με το διαχρονικό σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν θα ασχοληθώ αν δεν έρθει κι η δεύτερη δικογραφία, για να έχουμε οριστική και πλήρη εικόνα. Αν κι αυτή την έχουμε σε γενικές γραμμές από τη δεκαετία του ’80!
Όμως, επειδή κάποιοι στην Κουμουνδούρου έχουν κοντή μνήμη, θα πρέπει να θυμηθούν τα….βοσκοτόπια του Καλογρίτσα (ας ρωτήσουν τον Νίκο Παππά), τον περιβόητο Πετσίτη και τους υπουργούς τους που κυνηγούσε ο ένας τον άλλο με μηνύσεις, για τα …50 εκατομμύρια δολάρια του … Σόρρος για τη συνφωνία των Τεμπών. Ας δουν και τι έγραφε στις 18 Ιουνίου 2015 ο Πολάκης, για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και πώς… καθάριζε… εκείνος, για τους αγρότες σε Αποκορώνα και Σφακιά. Επίσης, στη Χαριλάου Τρικούπη, κάτι θα θυμούνται για… καλαμπόκια για τα οποία καταδικάστηκαν υπουργός και στελέχη του «πράσινου ήλιου», ενώ η χώρα πλήρωσε 600 εκατομμύρια δραχμές πρόστιμα. Όπως θα θυμούνται ότι ο Πάγκαλος έλεγε ότι …έκαναν συσκέψεις με τους κλέφτες για τις επιδοτήσεις! Χώρια το «μαζί τα φάγαμε»…
