Σε πολλούς ανθρώπους δημιουργούνται ανάμεικτα συναισθήματα στις γιορτές.
Μάλιστα, δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που τους προκαλούν μελαγχολία. Νιώθουν ότι πρέπει υποχρεωτικά να γελάνε και γιορτάζουν, καταπιέζοντας τα προσωπικά τους συναισθήματα ή τη διάθεση στην οποία βρίσκονται. Νιώθουν ότι «φυλακίζονται» τα «θέλω» τους.
Άλλοι, λατρεύουν τα λαμπιόνια, τα φώτα, τη χρυσόσκονη, τις οικογενειακές συνάξεις. Άλλοι αγαπούν περισσότερο τις φιλικές συγκεντρώσεις από τις οικογενειακές, αφού συχνά οι δεύτερες καταλήγουν σε καυγάδες. Άλλωστε τους φίλους τους επιλέγει κάποιος….
Άλλοι λατρεύουν τις γιορτές επειδή τους δίνεται η ευκαιρία για ταξίδια. Άλλοι επειδή θα… κοιμηθούν και θα ξεκουραστούν, άλλοι επειδή θα συναντηθούν με τα αγαπημένα τους βιβλία, με θεατρικές παραστάσεις, με ταινίες…
Μα είναι και τα φιλιά! Μπορεί να τα στερούμαστε πάλι λόγω της έξαρσης της κόβιτ, αλλά είναι τόσο βαθιά στο dna των πολλών, που όσοι δεν τα …πολυεκτιμούν, αποτελούν απειροελάχιστη αίρεση!
Για σκεφτείτε: το πρώτο πράγμα που μαθαίνει ο άνθρωπος είναι εξ ενστίκτου να ρουφά το γάλα από το στήθος της μάνας του. Κι ύστερα το φιλί. Το εισπράττει πάλι ενστικτωδώς από τη μάνα του, από τον πατέρα του και σίγουρα από γιαγιάδες και παππούδες. Ύστερα, μεγαλώνοντας λίγο, μαθαίνει τη γατούλα, το σκυλάκι, την κοτούλα, το αλογάκι… Κι ακόμη πιο ύστερα τη θάλασσα, τα βουνά, τον ήλιο, το φεγγάρι, τόσα και τόσα ….Μα το φιλί είναι εκεί! Δίπλα μας, μέσα μας, στο μυαλό, στις φαντασιώσεις μας. Φιλί, φιλιά παντός είδους… Φιλιά στη μάνα, στον πατέρα, φιλιά δειλά των πρώτων ερώτων! Φιλιά γλυκά, μέλι, πετιμέζι! Φιλιά ως μέθη! Φιλιά αδιάφορα, διεκπεραίωσης…
Φιλιά! Για σκεφτείτε, είναι καλούπια ζωής! Από νεογνά μέχρι τον τελευταίο ασπασμό. Εκμαγεία χαράς! Φιλιά, σε παγωμένα μάγουλα. Φιλιά στο αέρα. Φιλιά σε πορσελάνινα χέρια! Σε ρυτιδιασμένα μέτωπα. Φιλιά σε βελούδινα χειλάκια. Φιλιά γύρω από τα αυτιά, φιλιά κάτω απ’ τον λαιμό! Φιλιά! Παντού! Φιλιά συναισθημάτων. Φιλιά μοναδικά! Φιλιά του πρωινού, φιλιά του πρόσκαιρου αποχαιρετισμού, φιλιά μπλεγμένα με την αρμύρα από το δάκρυ! Φιλιά του Καβάφη, του Ελύτη, του Βισκόντι, του Λόρκα. Ακόμη και το φιλί του γαμημένου Ιούδα! Φιλί στην εικόνα ή και «τα φιλιά που δώσαμε μωρό μου με τα μάτια», που λέει κι η Μαρίζα…
Φιληθείτε ρε σεις! Ριγήστε! Αγαπήστε! Αγαλλιάστε με φιλί ζωής!
Χρόνια πολλά! Χρόνια καλά! Μακάρι το 2024 να σταματήσουν οι πόλεμοι, να έχουμε την υγειά μας και να δούμε τα όνειρά μας να σταματούν στην πόρτα μας… και να μπουκάρουν στο ξύπνιο μας…
