Όταν φεύγει ένας μεγάλος, κορυφαίος, σπουδαίος, η Ελλάδα των social media είναι συγκινητικά, έως υποκριτικά, παρούσα. Και να επικήδειοι, να διθύραμβοι για το έργο και την προσωπικότητα του εκλιπόντος, να, να, να…. Να και κλάματα, οδυρμοί, συντριβή! Και μια ημέρα μετά σιωπή! Ίδια σιωπή μ’ αυτή που υπήρχε πριν την απώλειά του, αφού η συντριπτική πλειοψηφία τον είχε λησμονημένο…
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος υπήρξε η μεγάλη γοητευτική προσωπικότητα της πιτσιρικαρίας μου, τότε που με γνώρισε με την «Ιθαγένεια» και τον Ξυλούρη, τότε που με κατέκτησε και με μάγεψε. Ο άνθρωπος της συνεχούς επανάστασης και μιας ανεμίζουσας σημαίας που με βουτιές στην παράδοση και στις ρίζες, έκανε την ψυχή να σκιρτά.
Γεννήθηκα στο βλέφαρο του κεραυνού,
σβήνω κυλώντας στα νερά.
Ανέβηκα στην κορυφή της συννεφιάς
σαλτάροντας με τις τριχιές
του λιβανιού,
πήρα το δρόμο της σποράς.
Κι ύστερα:
Μεγάλωσαν τα γένια μας η ψυχή μας αλλιώτεψε
αγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή του
βοήθα καλέ μου
μη φαγωθούμε μεταξύ μας
Χίλια μύρια κύματα
μακριά τ’ Αϊβαλί
Ρίγος! Κι η θέση στο πάνθεον της ιστορίας. «Ζάβαρα Κάτρα Νέμια, ίλεος, ίλεος», σαν ένα ξεσηκωτικό αγλάισμα της ψυχής απέναντι σε κάθε είδους βία.
Χατζηδάκις, Παπαθανασίου, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Μαρκόπουλος. Μάλλον αυτή είναι η σειρά της προσωπικής μου αισθητικής αναφορικά με τη μουσική και τα τραγούδια. Κι ο Μαρκόπουλος είναι εξ αυτών ο άνθρωπος που δεν έκανε πολιτική, που έλεγε αλήθειες από τη δική του οπτική γωνία, σε σχέση με την κοινωνία και τα κόμματα. Δεν στρογγύλεψε τίποτα, ακόμη και για πράγματα που εμείς οι φιλελεύθεροι θεωρούσαμε εξ ορισμού λανθασμένα.
Ο Μαρκόπουλος ήταν επιδραστικά αυθεντικός. Είτε έγραφε για τη φάμπρικα που δεν σταματά, είτε για την χαμένη αγάπη που ήταν πέρα από τη θάλασσα, πέρα από τα δάση… Ήταν τρυφερός όταν πέρασαν τα όνειρα, πέρασαν τα πάθη, μα και σκληρός όταν ακουμπούσε στη Λέγκω που δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της…
Ήταν ροκ λυράρης μα και λόγιος που έδινε πνοή στα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα και στα μαλαματένια χρόνια. Είχε αυτογνωσία στο σεργιάνι του στον κόσμο.
Κι όπως και νάναι οι μελωδίες του θα χτυπάνε εσαεί στην ελληνική καρδιά και θα μας υπενθυμίζουν την ελληνική μας ταυτότητα και Ιθαγένεια…
