Αυτοί οι διεθνείς οργανισμοί δεν έχουν το Θεό τους. Δεν γνωρίζουν ότι όπου να ‘ναι γίνονται εκλογές στην Ελλάδα; Δεν καταλαβαίνουν ότι δεν είναι η κατάλληλη εποχή για αντικειμενικές προσεγγίσεις, καθώς το εκλογικό παιχνίδι κορυφώνεται και οι εντυπώσεις μετρούν πολύ περισσότερο από τα γεγονότα; Πιασάρικες δηλώσεις απαξιώνονται και αφηγήματα καταρρέουν, επειδή οι διεθνείς οργανισμοί έχουν άποψη και τα διεθνή μέσα δημοσιεύουν έρευνες που αφορούν την Ελλάδα. Βρήκαν την ώρα…
Έρχεται, ας πούμε, τις προάλλες η UNESCO και μας λέει ότι το «τσιμέντωμα» της Ακρόπολης δεν ήταν τελικά τσιμέντωμα, αλλά διευκόλυνση της πρόσβασης του κοινού στον Ιερό Βράχο. Λες και η UNESCO, με έδρα το Παρίσι, ξέρει καλύτερα από την Ραλλία τη Χρηστίδου, που πήγε κι έκανε ολόκληρη αυτοψία στο χώρο, τι συνιστά αλλοίωση μνημείου… Κάποιοι λένε βέβαια ότι ξέρει, γιατί είναι οργανισμός που ασχολείται με την πολιτιστική κληρονομιά του πλανήτη. Και η Ραλλία Χρηστίδου, όμως, είναι βουλευτής της Αριστεράς που ασχολείται με την Ακρόπολη. Ποιος είναι δηλαδή πιο ευαίσθητος;
Τα ίδια και με τον Economist πριν λίγο καιρό, που ήρθε από τη Βρετανία για να μας πει ότι η Ελλάδα είναι η 25η ποιοτικότερη δημοκρατία παγκοσμίως. Δεν διάβασαν οι συντάκτες του Economist τα άρθρα του κ. Μαραντζίδη ο οποίος ισχυριζόταν ότι δεν αισθάνεται ελεύθερος; Δεν είδαν τις μετρήσεις εκείνης της ΜΚΟ που τοποθετούσε την ελευθερία του τύπου της Ελλάδας πιο κάτω κι από της Μπουρκίνα Φάσο; Εγχωρίως, ποιον λέτε να αναπαράγουν εν τω μέσω της προεκλογικής περιόδου οι εγκυρότατες εφημερίδες της Αριστεράς; Την ΜΚΟ ή τον Economist;
Και σαν να μην έφταναν αυτά, ήρθε και η Παγκόσμια Τράπεζα στις αρχές του μήνα να ισχυριστεί ότι, από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά επιχειρήσεων που έλαβαν δημόσια στήριξη κατά την κρίση της πανδημίας. Γιατί προέκυψαν τώρα αυτά τα στοιχεία από την Παγκόσμια Τράπεζα; Τώρα είναι που η αξιωματική αντιπολίτευση λέει ότι η ανάλγητη κυβέρνηση μας άφησε να κάνουμε ένα πάμφτωχο Πάσχα. Τυχαίο; Προφανώς, αυτός ο καπιταλιστικός οργανισμός θέλει να αντιστρέψει την εικόνα της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, ώστε να μας κυβερνά για πάντα ο νεοφιλελευθερισμός…
Αυτό το κακό έχει, βλέπετε, η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση… Με την αστραπιαία διάχυση της πληροφορίας σε όλο τον κόσμο, δεν μένει τίποτα κρυφό υπό τον ήλιο, κι έτσι ο κάθε τυχαίος διεθνής φορέας που δημοσιοποιεί κάποια στοιχεία ανακατεύεται στα εσωτερικά μας. Δεν προλαβαίνεις να πεις αυτά που θέλεις και, τσουπ, πετάγεται μία έρευνα και αποδεικνύει τα ακριβώς αντίθετα.
Είχαμε μάθει αλλιώς… Μέχρι πολύ πρόσφατα, αυτά που πιστεύαμε και αυτά που δηλώναμε φωναχτά στο χωριό που λέγεται Ελλάδα, μετρούσαν πολύ. Κι έρχεται τώρα ο έξω κόσμος να μας πει ότι η πραγματικότητα αδιαφορεί για τα πιστεύω, τα λόγια και τις εντυπώσεις μας και για το αν αυτός που δημιουργεί αυτές τις εντυπώσεις είναι μία γραφική τηλεπερσόνα, ένας γνωστός δημοσιογράφος ή ένας πολιτικός ηγέτης σε προεκλογικό αγώνα. Είναι λες και πρέπει όλοι όσοι έχουμε δημόσιο λόγο να μετράμε περισσότερο τα λόγια μας πλέον. Πολύ ενοχλητικό!
