Εδώ και πολύ καιρό η Τουρκία έχει καταστεί ο μεγαλύτερος εισαγωγέας μικροτσίπ παγκοσμίως. Το ίδιο συμβαίνει και με ανταλλακτικά αεροσκαφών. Δεν το γνωρίζουμε εμείς εδώ ασχολούμενοι με την τοξικότητα της Αριστεράς, αλλά έτσι είναι.
Κι εδώ προκύπτει το ερώτημα: Έχει υπερδεκαπλασιάσει την παραγωγή της;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Δουλεύει για την Ρωσία, προκειμένου ο Πούτιν να ξεπερνά το εμπάργκο της Δύσης. Δηλαδή, ο Ερντογάν κι η Τουρκία εισαγάγουν όσα δεν μπορεί να εισαγάγει η Ρωσία και της τα δίνουν! Ουσιαστικά κοροϊδεύουν τη Δύση. Ο αυταρχικός Ερντογάν, συμμαχεί μ’ έναν αντίστοιχο και «πολεμούν» τη Δύση και τις αξίες της.
Κι η Δύση εξακολουθεί και συντηρεί τις επενδύσεις της στην Τουρκία, κυρίως η ευρωπαϊκή βιομηχανία. Κι ακόμη πιο ειδικά η Γερμανία, η Ολλανδία κλπ.
Η αλήθεια είναι ότι η Δύση τα έχει μαζεμένα στον Ερντογάν εξ αιτίας αρχικά της στάσης του στη Συρία αλλά και των σχέσεών του με ακραίες μουσουλμανικές χώρες, όπου η τρομοκρατία ευδοκιμεί.
Από την άλλη πλευρά, η Δύση δεν μπορεί να χάσει την Τουρκία. Άλλωστε αυτή διαθέτει αρκετούς υποστηρικτές τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στη Γερμανία. Εξ ου κι ανέχεται , ανέχεται, ανέχεται… Ακόμη και στυγνούς εκβιασμούς, παζάρια και τακτικές που δεν έχουν καμιά σχέση με τις αξίες της.
Οι τελευταίοι χειρισμοί του Ερντογάν σε διάφορα ζητήματα που η Δύση επιδεικνύει μεγάλη ευαισθησία, έχουν προκαλέσει μεγάλο εκνευρισμό σε Ουάσιγκτον και Βερολίνο. Όχι μόνο επειδή εφοδιάζει τη Ρωσία με εμπορεύματα που η ίδια δεν μπορεί να προμηθευτεί. Αλλά κι επειδή το «παίζει» δερβέναγας του ΝΑΤΟ και ουσιαστικά «νταβατζής» της Ανατολικής Μεσογείου, επιδιώκοντας ακόμη κι αλλαγές διεθνών συνθηκών, στα πλαίσια του μεγαλοϊδεατισμού του Ερντογάν. Η Τουρκία έχει καταστεί τρομοκράτης στα ανατολικά της Δύσης κι η Δύση το γνωρίζει πολύ καλά πια. Η Τουρκία τραβά στο σκοινί των σχέσεών της με τη Δύση κι η Δύση το γνωρίζει πια. Η αντίδραση της Τουρκίας στην είσοδο της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, έκανε ακόμη και τον παραδοσιακά φιλοτουρκικό Economist να «κράζει» σκληρά τον Ερντογάν. Το ίδιο συμβαίνει πια σε όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Φραστικά, φυσικά.
Το τελευταίο διάστημα, ο Ερντογάν μεγεθύνει καθημερινά τις προκλήσεις του εναντίον της χώρας μας. Έφτασε στο σημείο να δημοσιοποιήσει ένα βίντεο μ’ ένα μη επανδρωμένο πολεμικό αεροσκάφος να επιτίθεται σε ελληνικό νησί. Είναι τυχαίο αυτό ή εντάσσεται στην ρητορική Ερντογάν εν όψει εκλογών; Είναι τυχαίες οι συνεχείς αποφάσεις του τουρκικού συμβουλίου ασφαλείας κι οι εμπρηστικές δηλώσεις που δείχνουν να στοχεύουν την εσωτερική κοινή γνώμη και τη διαμόρφωσή της;
Διπλωματικοί παρατηρητές ισχυρίζονται ότι όλη η προεκλογική περίοδος της Τουρκίας μα και η δική μας, θα περάσει σχετικά «ήρεμα». Με προκλήσεις και λόγια.
Το ερώτημα αφορά το μετά. Τι θα γίνει μετά; Θα ηρεμήσει ο Ερντογάν; Θα βρει τον κλασικό δυτικό προσανατολισμό της η Τουρκία ή θα προσχωρήσει στον βαρύ αντιδυτικό δρόμο του Πούτιν, σε συνδυασμό με την επιχείρηση να καταστεί το βαρύ πυροβολικό του Ισλάμ;
Αυτά και πολλά άλλα, οφείλουμε να τα βάλουμε στο τραπέζι. Τα περισσότερα θ’ απαντηθούν μετά τις εκλογές κι οφείλουμε όλοι να σκεφτούμε ποια κυβέρνηση θα είναι πιο ικανή να τα αντιμετωπίσει…
