Οι Βρετανοί, αποφάσισαν.
Αν και διαιρεμένοι σχεδόν στη μέση, αποφάσισαν να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο.
Φυσικά, ουδεμία σχέση ή συνειρμός μπορεί να γίνει με την Ελλάδα.
Για τον απλούστατο λόγο ότι η Βρετανία είναι ένα κράτος που παράγει, που εξάγει, που έχει συγκεκριμένες δομές.
Ο δρόμος που ακολουθούν πλέον οι Βρετανοί, είναι σαφές ότι αποτελεί άλμα στο κενό.
Ήδη η πτώση της Στερλίνας είναι σημαντική, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι μεγάλοι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης ετοιμάζονται να μειώσουν την πιστοληπτική της ικανότητα μέχρι και 2 βαθμίδες, με άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους δανεισμού της χώρας.
Αν συμβεί αυτό, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Βρετανία θα αντιμετωπίσει ύφεση από την κατάρρευση των επενδύσεων.
Κι όχι μόνο αυτό.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δημιουργηθούν συνθήκες πολιτικής αποσταθεροποίησης με την άνοδο των λαϊκιστών (Φάρατζ κλπ) αλλά και η πιο μεγάλη απειλή διάλυσης της Μεγάλης Βρετανίας.
Ήδη στη Σκωτία (που σε μεγάλο ποσοστό ψηφίστηκε η παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ), εφημερίδες και social media πιέζουν τους πολιτικούς για νέο δημοψήφισμα, ούτως ώστε η χώρα να εξέλθει από τη Μεγάλη Βρετανία και να παραμείνει στην Ε.Ε.
Το ίδιο, σε μικρότερη έκταση, συμβαίνει και με την Ιρλανδία.
Το ερώτημα που μοιραία προκύπτει, είναι αν όλη αυτή η ιστορία θα επηρεάσει και πόσο την Ελλάδα.
Θα επαναφέρει άραγε το Brexit στην επικαιρότητα το Grexit;
Εδώ οι απόψεις διίστανται.
Η μια πλευρά ισχυρίζεται ότι αναγκαστικά η Ε.Ε. θα σταθεί αρωγός στη χώρα μας, προκειμένου να αποφευχθούν νέοι κλυδωνισμοί στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η άλλη πλευρά ισχυρίζεται ότι η Ε.Ε. με την έξοδο της Βρετανίας, δεν θα έχει ενδοιασμούς για εξοστρακισμό του πιο αδύναμου κρίκου της, που είναι η χώρα μας. Πολύ περισσότερο αφού πολλά κράτη δυσφορούν εδώ και χρόνια με τον συνεχή δανεισμό της Ελλάδας και δη με επιτόκια μικρότερα από όσα αυτά δανείζονται.
Όπως και νάναι τα πράγματα, η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση.
ΟΙ Βρετανοί –επαναλαμβάνουμε- πήραν την απόφαση να φύγουν, αλλά είναι μια ολόκληρη αυτοκρατορία.
Ενώ εμείς δεν παράγουμε καν τα αναγκαία για να ζήσουμε. Ούτε καν οδοντογλυφίδες ή κάποιο ευρύ καταναλωτικό προϊόν.
Κι όχι μόνο αυτό.
Ανοίγοντας πάλι μια συζήτηση για Grexit την ώρα που αναζητούμε εναγωνίως επενδύσεις, ουδείς επενδυτής θα βρεθεί να τοποθετήσει στη χώρα μας έστω κι ένα ευρώ.
Λίγο είναι αυτό;
Είναι κι άλλο.
Τι θα συμβεί με τα επιτόκια που δανειζόμαστε;
Τώρα δανειζόμαστε, από αυτούς που αποκαλούμε τοκογλύφους, με επιτόκια που κυμαίνονται από 1,5 έως 1,8%. Την ώρα μάλιστα που πολλοί από αυτούς δανείζονται με μεγαλύτερα επιτόκια για να μας… δανείσουν!
Αν αυτά ανέβουν τι θα συμβεί; Όταν όλοι γνωρίζουμε ότι διαθέτουμε μια οικονομία που δεν μπορεί ν’ αντέξει στον παραμικρό κλυδωνισμό;
Εφιάλτης στον δρόμο με τις λεύκες….
