Κάθε φορά που μιλάει ο Ανδρουλάκης δημιουργείται ζήτημα. Συνήθως η σοβαρότητα συγκρούεται ανηλεώς με την ιλαρότητα όσων λέει και δεν είναι λίγες οι φορές που δημιουργείται σεναριακό απόθεμα επιπέδου Δελφινάριου. Αν κάποιος θέλει να απαξιώσει πλήρως τον Ανδρουλάκη, δεν έχει παρά να τον παροτρύνει να μιλάει και να δίνει συνεντεύξεις. Σε λίγο καιρό θα συγκρίνεται με τον… αντιπρόεδρο του Εδεσσαϊκού. Άλλωστε, μη ξεχνάμε ότι εδοξάσθη (εξελέγη πρόεδρος του ΠαΣοΚ) κρυπτόμενος, χωρίς να πει το παραμικρό.
Ο Ανδρουλάκης λοιπόν μας είπε προχθές, σε μια τηλεοπτική εκπομπή κορωνίδα του λαϊκισμού, ότι κάθεται στην καρέκλα του Ανδρέα Παπανδρέου (κι ο Τσίπρας το ίδιο νομίζει) κι ότι αν αυξήσει τα ποσοστά του ΠαΣοΚ μπορεί να γίνει πρωθυπουργός, ακόμη κι ως τρίτος.
Ακούστε: Μας είπε ότι αν ο Μητσοτάκης έρθει πρώτος αλλά έχει πέσει πέντε μονάδες από το 2019, αν ο Τσίπρας έρθει δεύτερος αλλά έχει πέσει μια μονάδα από το ποσοστό του 2019, αλλά ο τρίτος Ανδρουλάκης έχει αυξήσει τα ποσοστά του, τότε αυτός είναι ο νικητής και αυτός δικαιούται να γίνει πρωθυπουργός!!!
Το είπε κι αλλιώς. Αυτός που θα λάβει ανοδικό ποσοστό, έχει περισσότερο δικαίωμα να γίνει πρωθυπουργός από αυτόν που θα πάρει «καθοδικό»!
Ο συλλογισμός είναι εξ εκείνων που η νέοι, σήμερα, αποκαλούν στη γλώσσα τους … σμπόκο, τουτέστιν χαζό (sic).
Φαιδρότητα; Τι να πει κάποιος; Εδώ φωνάζουμε χωρίς καμιά σκέψη… Εδεσσαϊκός- Εδεσσαϊκός!
Δηλαδή, αν το ΚΚΕ (μ-λ) ανεβάσει ποσοστό μπορεί να αγνοήσει το Μ-Λ ΚΚΕ που δεν θα ανεβάσει και να απαιτήσει να κυβερνήσει τον τόπο…
Εδεσσαϊκός- Εδεσσαϊκός ! Αφήστε τον να μιλάει…
Αμ το άλλο που είπε σε άλλο κανάλι; Ότι η κυβέρνηση τον παρακολουθούσε με σκοπό τον εκβιασμό του;
Δηλαδή, τι μας λέει; Ότι συνομιλούσε για κάτι για το οποίο θα μπορούσε να εκβιαστεί. Προφανώς, για να μπορεί να εκβιαστεί, αυτό το οποίο συζητούσε ήταν μεμπτό. Έτσι δεν είναι;
Αυτό κι αν είναι μέγιστο αυτογκόλ Ανδρουλάκη. Ομολογεί ότι αυτό που συζητούσε θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο εκβιασμού του. Εξ ου και δεν πηγαίνει να ενημερωθεί επισήμως και στη συνέχεια να ενημερώσει κι εμάς τους λόγους παρακολούθησής του.
Είπε κι άλλα στις συνεντεύξεις του ο Ανδρουλάκης.
Έμπλεξε, επί παραδείγματι, τη συσσώρευση αερίων στο έντερο, με το κράτος και την διακυβέρνησή του, ισχυριζόμενος ότι «δεν αξίζει στον λαό να μετεωρίζεται η κυβέρνηση από το κράτος του κολλητού του Τσίπρα στο κράτος του ανιψιού του Μητσοτάκη»…
Μήπως τελικά, ο Ανδρουλάκης έχει πολλά περισσότερα κοινά σημεία με τον Τσίπρα απ’ όσα νομίζουμε; Μήπως δεν φτάνει να είναι κάποιος –σχετικά νέος- αλλά μορφωμένος κι ώριμος; Μήπως όταν δεν έχει κάποιος να πει κάτι σημαντικό, αναλίσκεται σε… σμπόκους;
Μήπως κάποιος πρέπει να του πει … αφιππεύσατε;
