Αποκαρδιωτική η συνέντευξη του τέως.
Έως θλιβερή!
Με την απέλπιδα προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Την στέρφα βασιλεία του.
Για μια ακόμη φορά έδειξε στην ελληνική κοινωνία για ποιον λόγο ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της χώρας.
Ελάχιστος!
Μικρός!
Επανέλαβε τα φληναφήματα που χρόνια τώρα λέει δεξιά κι αριστερά.
Με μια διαφορά.
Ότι άρχισε να τα λέει όταν έφυγαν από τη ζωή οι πάντες εκείνης της περιόδου.
Μίλησε πάλι υποτιμητικά για τον Καραμανλή.
Η ανθρώπινη πικρία έχει μετατραπεί σε απύθμενο σύμπλεγμα.
«Ο βασιλιάς τον έκανε άρχοντα (Σ.Σ. τον Καραμανλή), όχι ο λαός. Εκείνος όμως θεώρησε πως δεν έπρεπε να μου τηλεφωνήσει», είπε.
Μόνο τα κλάματα δεν ξανάβαλε ή δεν θυμήθηκε τον στίχο που άδει η Βίσση, «δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα»…
Δεν θα σταθούμε στα ιστορικά του εγκλήματα.
Δηλαδή όσα έπραξε την προδικτατορική περίοδο μετά την παραίτηση του Καραμανλή.
Ούτε σε όσα δεν έπραξε εναντίον της χούντας.
Όμως, δεν ακούσαμε κουβέντα για τα προηγούμενα.
Δεν είπε, επί παραδείγματι, κουβέντα για τον πρώτο καυγά παλατιού – Καραμανλή.
Για ποιον λόγο λέτε έγινε αυτός ο μεγάλων διαστάσεων καυγάς;
1956: Οι βασιλείς με τη Φρειδερίκη μπροστάρισσα ζητούν από τον Καραμανλή αύξηση της ετήσιας βασιλικής επιχορήγησης. Από 7,5 εκ. δραχμές (τεράστιο ποσό τότε) σε 12,5 εκ.
Ο Καραμανλής αντέδρασε.
Η κοινωνία ακόμη πεινούσε κι οι βασιλιάδες κοιτούσαν τα του οίκου τους.
Στις εφημερίδες γίνεται χαμός, το ίδιο και στη Βουλή, όπου σε ερώτηση του βουλευτή Μπρεδήμα (εκλεγμένος τότε με την Δημοκρατική Ένωση κι αργότερα με την ΕΔΑ) σηκώθηκαν κάποιοι και τον έσπασαν στο ξύλο!
Χαμός!
Μέχρι και κάποια περίεργα για συνεταιρισμούς και τοκογλυφίες του Γεωργίου Α’ με τον Συγγρό άρχισαν να γράφονται στις εφημερίδες, σε σημείο που αναγκάστηκε ο Παύλος να αποσύρει το αίτημα.
Τότε ήταν που η Φρειδερίκη είπε στον Καραμανλή πως δεν την προστατεύει από τις επιθέσεις που δέχεται από τον Σοφοκλή Βενιζέλο και τον Γεώργιο Παπανδρέου.
Το γυαλί είχε σπάσει.
Ο Κωνσταντίνος δεν είπε κουβέντα, ούτε θα πει ποτέ, για τις συνεχείς παρεμβάσεις της μητέρας του, ακόμη και αναφορικά με τι ποιος θα είναι υπουργός.
Δεν είπε κουβέντα για την παρότρυνση του παλατιού στη δημιουργία της Ένωσης Κέντρου, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι πρόκειται για ένα συνονθύλευμα.
Μόνο και μόνο επειδή θα ήταν αντίπαλος του Καραμανλή.
Δεν είπε κουβέντα για την προβοκάτσια εναντίον του Καραμανλή στις εκλογές του 1961, από τους δικούς τους ανθρώπους στον στρατό αλλά και στην υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Που αντί τον συμφωνηθέντα υπηρεσιακό πρωθυπουργό στρατηγό Τσακαλώτο, το παλάτι όρκισε τον προτεινόμενο από τους Βενιζέλο και Παπανδρέου Γ. Νόβα με υπουργό Άμυνας τον Ποταμιάνο…
Ο οποίος έκανε τους στρατώνες εκλογικά κέντρα της Ένωσης Κέντρου.
Δεν τα ήξερα άραγε αυτά ο Κωνσταντίνος;
Δεν ήξερε τι έγινε μετά;
Ποιος σιγοντάριζε τον «ανένδοτο» που κήρυξε ο Παπανδρέου και μέσω αυτού κατασυκοφαντήθηκε ο Καραμανλής;
Και ποιος έβαλε τους βασιλικούς βουλευτές της Ένωσης Κέντρου ( Γρηγοριάδης, Χατίπογλου, Τσαντούλας, Γαρουφαλιάς, Γκελεστάθης, Κοντογιαννόπουλος, Δερδεμέζης, Χριστόπουλος και Ζαΐμης) να παραιτηθούν από αυτήν, όταν το παλάτι άρχισε να χάνει τον έλεγχο του Παπανδρέου;
Δεν είπε κουβέντα για τον μεγάλο καυγά με τον Καραμανλή αναφορικά με την προίκα της Σοφίας, αφού το παλάτι χωρίς να ρωτήσει κανέναν έταξε στον Χουάν Κάρλος 300 χιλιάδες δολάρια.
Όπου, ο Καραμανλής που αρνιόταν, δέχθηκε τη λοιδορία, πλην της Φρειδερίκης, ακόμη και του Κωνσταντίνου.
Με το … επιχείρημα ότι αν ήταν πρωθυπουργός ο Πλαστήρας θα τα ενέκρινε!
Δεν είπε κουβέντα για το γεγονός, ότι τελικά ο Καραμανλής – για να προστατέψει το κύρος και τον λόγο του θρόνου- πέρασε από τη Βουλή την προίκα του Χουλαν Κάρλος, παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και τους εμπαιγμούς στις εφημερίδες όλης της υφηλίου.
Να πούμε και κάτι ακόμη γι αυτό το ζήτημα;
Ο Ωνάσης είχε προτείνει να δώσει εκείνος τα χρήματα της προίκας.
Έστειλε μάλιστα και επιταγή (Εθνική Τράπεζα Νο επιταγής 76735)
Κι ο Καραμανλής πάλι αρνήθηκε, για να μη καταστήσει το παλάτι διάτρητο στα οικονομικά συμφέροντα.
Ούτε αυτό το θυμάται η επιλεκτική μνήμη του Κωνσταντίνου;
Δεν είπε κουβέντα για τον χαμό που είχε προκαλέσει η παρέμβαση της μητέρας του, το 1962, όταν επιτακτικά ζήτησε από τον Καραμανλή την αύξηση του ποσοστού υπέρ των απόρων κορασίδων που έμπαινε –μεταξύ άλλων- στα εισιτήρια των κινηματογράφων και προκάλεσε μέχρι και κυβερνητικούς τριγμούς, ενώ χιλιάδες άνθρωποι με την προτροπή του Γεωργίου Παπανδρέου κατέκλυζαν καθημερινά τους δρόμους της Αθήνας με συνθήματα εναντίον του παλατιού και της …κυβέρνησης.
Δεν είπε κουβέντα για την περίφημη προβοκάτσια της μητέρας του εναντίον του Καραμανλή (εφημερίδες της εποχής) με την εκτύπωση των εναντίον του υβριστικών προκηρύξεων από την ΚΥΠ!
Που δεν μοιράστηκαν τελικά, επειδή κάποιοι μη αυλικοί αξιωματικοί το αντελήφθησαν και ειδοποίησαν τον Καραμανλή (1962).
Δεν είπε κουβέντα για την επιστολή του πατέρα του προς τον Καραμανλή με την οποία του έγραφε ότι τον αφήνει ακάλυπτο στις επιθέσεις της αντιπολίτευσης.
Κι όταν, τότε, ο Καραμανλής παραιτήθηκε από ευθιξία, ο Παύλος δεν έκανε δεκτή την παραίτηση, λέγοντας ότι του έχει εμπιστοσύνη.
Κι όταν ο Καραμανλής τον ρώτησε αν τυγχάνει της ίδιας εμπιστοσύνης και της βασίλισσας και του πρίγκηπος, ο βασιλιάς δεν απάντησε (παραπολιτικές στήλες εκείνης της εποχής).
Δεν είπε κουβέντα, για την ιστορία του 1963, όταν το παλάτι μηχανορραφούσε εναντίον του Καραμανλή με τον Σοφοκλή Βενιζέλο.
Κι ότι ο Βενιζέλος έλεγε συνεχώς στις συναντήσεις του με τον Παύλο – σε κάποιες ήταν παρών κι ο Κωνσταντίνος- πως ο Παπανδρέου με την εξαλλοσύνη του οδηγεί την Ένωση Κέντρου σε αδιέξοδο ζητώντας στήριξη να τον υπερκεράσει και ως αρχηγός της ΕΚ να ρίξει τον Καραμανλή.
Δεν είπε κουβέντα αναφορικά με το γεγονός που συνέβη με τη συζήτηση για την Συνταγματική αναθεώρηση του 1963 (Φεβρουάριος).
Όπου ίσως να ήταν και το «μοιραίο λάθος» του Καραμανλή που θέλησε να περιορίσει τις βασιλικές εξουσίες.
Λίγο καιρό μετά, το βασιλικό παρακράτος, έστησε την υπόθεση Λαμπράκη προβοκάροντας τον Καραμανλή.
Τα έχει γράψει πια η ιστορία αυτά.
Δεν είπε κουβέντα για τον μεγάλο καυγά Καραμανλή – Φρειδερίκης, με αφορμή τις γιορτές για τα χίλια χρόνια του Αγίου όρους.
Όπου την ώρα που στην Ελλάδα είχαν φτάσει αρχηγοί κρατών, ο Πατριάρχης και χιλιάδες ξένοι επίσημοι και μη, η Φρειδερίκη ζήτησε από τον Καραμανλή επιτακτικά κι αγενώς να αναβάλλει τις γιορτές, επειδή χειρουργήθηκε εκτάκτως στον Ευαγγελισμό ο βασιλιάς Παύλος (σκωληκοειδή απόφυση).
Και μάλιστα στους διαδρόμους του νοσοκομείου παρουσία αυλικών και κυβερνητικών στελεχών.
Όπου ο λαϊκός μύθος λέει ότι ο Καραμανλής μίλησε με τα ωραία Γαλλικά του, η Φρειδερίκη έβαλε τα κλάματα κι ο Κωνσταντίνος ζήτησε τον λόγο.
Για να λάβει την απάντηση:
«Εσύ δεν έχεις καμιά δουλειά να ανακατεύεσαι στις υποθέσεις του κράτους»…
Δεν είπε κουβέντα για το περίφημο έγγραφο της Αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα προς την Ουάσιγκτον (1961) όπου ο πρέσβης Έλις Μπρίγκς αναφέρει:
« Η Βασιλική οικογένεια αποτελεί αναχρονισμό για την Ελλάδα και συμπεριφέρεται αλαζονικά απέναντι στον Καραμανλή» (αρχεία CIA).
Δεν είπε κουβέντα για το τηλεγράφημα του διπλωμάτη Ντάνιελ Μπρούστερ προς την υπηρεσία του, στο οποίο αναφέρει :
«Με δεδομένη την προσωπική αντιπάθεια του παλατιού απέναντι στον Καραμανλή, ο Παπαδρέου επιχειρεί να πείσει την βασιλική οικογένεια και την αμερικανική πρεσβεία, πως η κυβέρνηση της ΕΡΕ είναι πηγή αστάθειας για την Ελλάδα».
Ο ίδιος διπλωμάτης, σε άλλο τηλεγράφημά του αναφέρει:
«Οι πολιτικές παρεμβάσεις της βασίλισσας Φρειδερίκης βασίζονται στην εκτίμησή πως ότι είναι καλό για τη μοναρχία, είναι καλό για την Ελλάδα»…
Τέλος δεν είπε κουβέντα για την περίφημη, τάχα εμπιστευτική συζήτηση, του αυλάρχη Λεβίδη με τον Σοφοκλή Βενιζέλο, μετά το τεράστιο επεισόδιο μεταξύ Φρειδερίκης – Κωνσταντίνου και Καραμανλή με αφορμή το περίφημο ταξίδι στο Λονδίνο, που οδήγησε στην παραίτηση του εκλεγμένου πρωθυπουργού:
«Δυο λύσεις υπάρχουν. Η μια είναι να φύγει ο Καραμανλής στο εξωτερικό. Η άλλη να διαλέξει νεκροταφείο»…. (Από το βιβλίο –λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή «Ο γέρος του Βοριά»).
Αυτά και πολλά άλλα, πάρα πολλά άλλα, είναι μόνο μικρά και μεγάλα που συνέβησαν στο προσκήνιο και παρασκήνιο της προβληματικής συνύπαρξης Καραμανλή – παλατιού.
Και μερικά από τα ελάχιστα που υπέστη ο Καραμανλής από την βασιλική οικογένεια και δη από τη Φρειδερίκη και τον Κωνσταντίνο.
Κι ο τελευταίος παραπονιέται σήμερα ότι δεν τον πήρε τηλέφωνο στη Μεταπολίτευση, ρίχνοντας χολή.
Να πούμε και κάτι ακόμη;
Για ποιο πράγμα τελικά κατηγορείται ο Καραμανλής;
Πού δεν πήρε θέση στο δημοψήφισμα;
Αστεία πράγματα!
Από μικρό και τέως…
