Ανέβηκε στο βήμα της Βουλής ο βουλευτής Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μπουρνούς για να μιλήσει αναφορικά με το νομοσχέδιο (που έγινε νόμος) που έφερε ο Κωστής Χατζηδάκης για τον πολύπαθο ΕΦΚΑ. Και τι βρήκε να πει αυτός ο βουλευτής της Αριστεράς:
«Είδαμε τα κατορθώματά σας τόσο στην Ολυμπιακή όσο και στη ΔΕΗ»! Αυτό μόνο. Δεν επεκτάθηκε. Αν το έκανε θα έπρεπε να κάνει και τις συγκρίσεις. Πριν και μετά…
Θέλετε να θυμηθούμε;
Η Ολυμπιακή ήταν μια εταιρεία που είχε εξαιρετικό, σπουδαίο brand name παγκοσμίως, αλλά ήταν απολύτως απαξιωμένη και κυρίως εξόχως προβληματική. Κάθε λίγο και λιγάκι, πολλές φορές κι εντελώς απροειδοποίητα οι συνδικαλιστές καθήλωναν τα αεροπλάνα στο έδαφος για ψύλλου πήδημα! Αν ένα δρομολόγιο έφευγε στην ώρα του και χωρίς πολύωρες καθυστερήσεις, οι επιβάτες ήταν σαν να γιόρταζαν το Πάσχα! Ταυτοχρόνως, αυτή η κρατική εταιρεία κόστιζε στον ελληνικό λαό ένα εκατομμύριο ευρώ ημερησίως, ως χρέη! Χώρια τα πρόστιμα που πληρώναμε όλοι στην ΕΕ λόγω των κρατικών επιδοτήσεων που «πυροβολούσαν» τον ανταγωνισμό. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλές φορές εξυγιάνθηκε (πάντα από τον κρατικό κορβανά) και λίγους μήνες αργότερα είχε πάλι τερατώδη χρέη!
Προσέξτε: Μόνο το 1998 (κυβέρνηση ΠαΣοΚ) έγινε μια από τις τελευταίες προσπάθειες εξυγίανσης της ΟΑ παρά τις απειλές των συνδικαλιστών. Λίγο μετά τα στοιχεία ανέφεραν ότι η παραγωγικότητα του προσωπικού της ΟΑ μειώθηκε, αφού σε δύο χρόνια οι ώρες ανάπαυσης του προσωπικού αυξήθηκαν κατά 300% και το κόστος εργασίας αυξήθηκε κατά 51% κατ’ έτος!
Κι αναλαμβάνει ο Χατζηδάκης το υπουργείο Μεταφορών με κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή. Κι έρχεται αντιμέτωπος με τον μέγιστο γρίφο. Έψαξε από εδώ, από εκεί, βρήκε αγοραστή και την πούλησε. Το δημόσιο αναπνέει. 360 εκ. εκατομμύρια ευρώ που έμπαινε «μέσα» η ΟΑ ετησίως μένουν στα δημόσια ταμεία. Μαζί με τα μεγάλα πρόστιμα που πλήρωνε το κράτος στην ΕΕ.
Τότε λοιπόν, το ΠαΣοΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, ύψωσαν τις γροθιές της επανάστασης. Φώναζαν για την… εθνική καταστροφή, για τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν στον τουρισμό και για τον ανάλγητο νεοφιλελεύθερο Χατζηδάκη που πέταξε εργαζομένους στον δρόμο!
Φυσικά, τίποτα από αυτά συνέβη. Όποιοι εργαζόμενοι ήθελαν βγήκαν σε σύνταξη, άλλοι έλαβαν «μπόνους» και πολλοί μετατέθηκαν στην ΥΠΑ. Η εταιρεία αμέσως απογειώθηκε αφού λειτούργησε πια με κανόνες ανταγωνισμού, ενώ με τη μείωση της τιμής των εισιτηρίων γέμισαν κόσμο τα αεροπλάνα προς όλη την Ελλάδα. Το δε δημόσιο λαμβάνει πια και χρήματα από τους φόρους που πληρώνει η εταιρεία.
Μόνο ο Μπουρνούς κι οι σύντροφοί του στον ΣΥΡΙΖΑ δεν το καταλαβαίνουν αυτό.
Πάμε παρακάτω, στη ΔΕΗ.
Η εταιρεία παραδόθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ με ζημιές 1,7 δις ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε και λέει ότι το ρεύμα ήταν πιο φτηνό (πριν από την ενεργειακή κρίση), αλλά δεν είπε ποτέ ότι η διαφορά που έφτανε στο 50% πληρωνόταν από τον κρατικό κορβανά. Ας μη ξεχνάμε ότι το κράτος είχε το τις μισές μετοχές στην κατοχή του. Ας μη ξεχνάμε επίσης, ότι η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ είχε φτάσει στα 300 εκ. ευρώ (!!!) κι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που προώθησε την ιδιωτικοποίησή της. Οι δε ορκωτοί ελεγκτές, έκαναν σαφώς λόγο για επικείμενη χρεοκοπία.
Κι έρχεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 2019. Αναλαμβάνει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά πάλι ο Χατζηδάκης. Οι παρεμβάσεις του σώζουν την ΔΕΗ και μάλιστα το 2020 εμφάνισε μικρά κέρδη.
Προσέξτε: Ο τεχνοκράτης μάνατζερ Γιώργος Στάσσης, με συντονισμένες και στοχευμένες κινήσεις εκτοξεύει την εταιρεία. Η μετοχή της ΔΕΗ που είχε φτάσει στο 1 ευρώ επί διοίκησης συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ, εκτοξεύεται στα 10! Οι δε επενδυτές σχηματίζουν ουρές σε κάθε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου.
Προσέξτε κι αυτό: Η ΔΕΗ προχωρεί σ επενδύσεις και ταυτοχρόνως αναμορφώνει το μοντέλο της, τη στιγμή που επί ΣΥΡΙΖΑ είχε γίνει μόνο μια επένδυση ενός μικρού εργοστασίου φυσικού αερίου στα Σκόπια. Που σήμερα δεν λειτουργεί!!!
Είναι προφανές ότι η απάντηση στον βουλευτή Μπουρνούς και στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δοθεί μέσω μιας ερώτησης: Πότε ήταν καλύτερη η ζωή; Πριν τις παρεμβάσεις Χατζηδάκη σε Ολυμπιακή και ΔΕΗ ή μετά;
Η απάντηση είναι προφανής. Αλλά δεν μπορούν να την κατανοήσουν οι κρατιστές Αριστεροί….
