Ήθελε αλλαγή λαδιών
Πρώτο θέμα στα καφενεία και σε άλλα στέκια μιας μικρής πόλης έγινε το γεγονός ότι ένας ογδοντάχρονος παντρεύτηκε μια εικοσιπεντάχρονη.
Μετά από ένα χρόνο ευτυχισμένου έγγαμου βίου, η νεαρή σύζυγος έμεινε έγκυος και μια μέρα πήγε στο μαιευτήριο για να γεννήσει.
Η νοσοκόμα μετά από κάποια ώρα βγήκε για να συγχαρεί τον πατέρα λέγοντάς του:
– Συγχαρητήρια! Να σας ζήσει ο γιος! Αυτό είναι απίστευτο. Πώς το κάνατε αυτό στην ηλικία σας;
– Πρέπει να κρατάμε τη μηχανή σε καλή κατάσταση, απάντησε αυτός.
Τον επόμενο χρόνο η γυναίκα του γέρου γεννά ξανά.
Η ίδια νοσοκόμα κι αυτή τη φορά του ανακοινώνει τα καλά νέα:
– Συγχαρητήρια! Να σας ζήσει η κόρη! Αυτό είναι πραγματικά απίστευτο. Πώς τα καταφέρατε; ρωτά η νοσοκόμα.
– Ε, δεν θέλω να το παινευτώ αλλά πρέπει να κρατάμε τη μηχανή σε καλή κατάσταση, της απάντησε ο γέρος.
Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και την επόμενη χρονιά.
Η ίδια νοσοκόμα και πάλι του λέει:
– Συγχαρητήρια! Πρέπει πραγματικά να είστε πολύ καλός.
– Πρέπει να κρατάμε τη μηχανή σε καλή κατάσταση, απαντά και πάλι ο γέρος…
Τότε η νοσοκόμα γυρίζει και του λέει:
– Καλύτερα όμως να αλλάξετε λάδια στη μηχανή γιατί αυτό το μωρό βγήκε μαύρο!
Τι ήθελε…
Ο Νονός τουΤοτό τον ρωτάει:
– Τοτέ, δεν μου λες, πώς θέλεις το πασχαλινό σου αυγό;
– Θέλω να είναι μεγάλο όσο και το κεφάλι σου, Νονέ! Αλλά να έχει και κάτι μέσα.