Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως στις στενές οικονομικές –και όχι μόνο- σχέσεις ανάμεσα στην Γερμανία και στην Τουρκία, που εξηγούν τις περίεργες θέσεις της Μέρκελ και του συνόλου της γερμανικής διπλωματίας.
Τις τελευταίες ημέρες διάφορα γερμανικά ΜΜΕ και διάφορα άλλα «ινστιτούτα» διπλωματίας, ψέγουν τον Μακρόν και τη Γαλλία επειδή στέκονται χωρίς αστερίσκους και χρονικές καθυστερήσεις στο πλευρό της Ελλάδας. Οι Γερμανοί δεν θέλουν τη γαλλική παρέμβαση που θ’ αλλάξει ισορροπίες στη Μεσόγειο υπέρ της χώρας μας.
Η Μέρκελ δεν συγχωρεί στον Μητσοτάκη (ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) ότι πήγε και υπέγραψε την συμφωνία για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο, χωρίς να την ενημερώσει. Στα παρασκήνια έχουν ακουστεί κι απειλές αλλά ο Έλληνας πρωθυπουργός «δεν μάσησε». Μάλιστα, διπλωματικοί κύκλοι μετέφεραν προς την γερμανική πλευρά το ερώτημα: Ο Ερντογάν σας είχε ενημερώσει όταν υπέγραψε το μαϊμού μνημόνιο με τη Λιβύη;»…. Απάντηση δεν δόθηκε…
Όπως και νάναι, η Γερμανία, δεν μπορούσε, δεν ήθελε, δεν μπορεί και δεν θέλει να είναι δίπλα μας. Είναι κατανοητό ότι η Μέρκελ φοβάται μήπως ο Ερντογάν ανοίξει τα σύνορά του και εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες φτάσουν στη χώρα της και στις άλλες χώρες του πλούσιου Βορρά. Αλλά, όχι μόνο αυτό.
Τα οικονομικά δεδομένα
Η πολιτική και οικονομική εξάρτηση Γερμανίας και Τουρκίας είναι μοναδική και πρωτοφανής.
Προσέξτε: Οι Γερμανοί από τα χρόνια της δικής τους αυτοκρατορίας είχαν στενές σχέσεις με την Οθωμανική. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια… Εξ ου και η στάση των Τούρκων στους δυο παγκοσμίους πολέμους. Μάλιστα, οι Γερμανοι, έγιναν οι πρώτοι οικονομικοί εταίροι των Οθωμανών κι αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Ακούστε: Στην Τουρκία λειτουργούν σχεδόν οκτώ χιλιάδες επιχειρήσεις γερμανικών συμφερόντων με επενδύσεις έντεκα δις δολάρια! Η πλειονότητα αυτών έχουν χρηματοδοτηθεί από γερμανικές τράπεζες! Ταυτοχρόνως, στη Γερμανία λειτουργούν ογδόντα χιλιάδες γερμανοτουρκικές επιχειρήσεις, με ετήσιο τζίρο που υπερβαίνει τα 55 δις δολάρια!
Προσέξτε: Εκτός από αυτά, η Γερμανία εξάγει συνεχώς όπλα και ανταλλακτικά στην Τουρκία. Πέρυσι ξεπέρασε τα 500 εκ δολάρια.
Διαβάστε αλληλεξάρτηση: Το διμερές εμπόριο μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας κυμαίνεται ανάμεσα στα 37-40 δις ετησίως και δημιουργεί άρρηκτους δεσμούς ανάμεσα στις δυο οικονομίες.
Το 2019, οι εξαγωγές πρώτων υλών της Τουρκίας – ενδιάμεσα αγαθά – ανήλθαν σε 85 δισ. δολάρια, τα καταναλωτικά αγαθά ήταν 72,7 δισεκατομμύρια δολάρια και τα κεφαλαιουχικά αγαθά σε 21,5 δισεκατομμύρια δολάρια, συμφώνως με επίσημες πηγές του τουρκικού υπουργείου Εμπορίου. Τα δε αυτοκίνητα ήταν το μεγαλύτερο είδος εξαγωγής της χώρας με 26,88 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η Γερμανία ήταν ο κύριος προορισμός για τις τουρκικές εξαγωγές το 2019 με ύψος 16,6 δισ. Δολάρια. Ταυτοχρόνως, οι γερμανικές εξαγωγές προς την Τουρκία υπερβαίνουν τα 22 δις, με στοιχεία τη βάση δεδομένων του ΟΗΕ για το διεθνές εμπόριο.
Προσέξτε κι αυτό: Περίπου τρία (3) εκατομμύρια πολίτες που ζουν στη Γερμανία είναι τουρκικής καταγωγής και το λόμπι τους περιλαμβάνει ευρωβουλευτές, βουλευτές, βουλευτές κρατιδίων και εκατοντάδες μέλη δημοτικών συμβουλίων.
Με αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, η Γερμανία αψηφά τόσο το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι όσο και το διεθνές δίκαιο που τσαλακώνει συστηματικά ο πειρατής Ερντογάν. Προχωρά σε συνεχείς παραχωρήσεις και μάλιστα με προκλητικό τρόπο. Ουσιαστικά δηλώνει «βρείτε τα» και μπλοκάρει τις ευρωπαϊκές κυρώσεις. Κι αυτό ευνοεί ΜΟΝΟ την προστατευόμενη της Τουρκία…
