Όταν έγινε γνωστό ότι η Λαγκάρντ θ’ αντικαταστήσει τον Μάριο Ντράγκι στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, υπήρξαν πολλές διαφωνίες κι επιφυλάξεις, κυρίως από οικονομικούς αναλυτές αναφορικά με το αν μπορεί να «μπει στα παπούτσια» του Ιταλού.
Οι χειρισμοί της στην κρίση κορωνοϊού τους δικαιώνει. Όλοι όσοι πιστεύουμε στην ιδέα της μεγάλης και ενωμένης Ευρώπης μόνο απογοήτευση αισθανθήκαμε από τις αποφάσεις και τους αρχικούς χειρισμούς της. Πιστεύαμε ότι η ΕΚΤ (δηλαδή η Λαγκάρντ) θα λάμβανε ουσιαστικά και δραστικά μέτρα για την ανακούφιση της Ιταλίας που πλήττεται περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Κι εν συνεχεία της Ισπανίας, της Ελλάδας κι όποια άλλης χώρας «πονά» περισσότερο. Αντί να κάνει αυτό η Λαγκάρντ, έριξε το μπαλάκι στις κυβερνήσεις υποστηρίζοντας ότι δεν είναι δουλειά της να σώσει την οικονομία της Ιταλίας ή άλλων χωρών!!!
Καταλαβαίνετε; Δεν είναι αναλγησία ή κυνικότητα της Γαλλίδας. Είναι κουταμάρα. Είναι ηλιθιότητα. Τέτοια και τόση που άνετα θα μπορούσε να της αποδοθεί το προσωνύμιο Ραν Ταν Πλαν ! Ή έστω … madame Bean!
Όταν στην ΕΚΤ υπάρχει αυτό που χαρακτηριστικά ονομάζεται «μπαζούκας του Ντράγκι» ή όταν δεν κάνει ότι χρειάζεται για να «πολεμήσει» ή να σμικρύνει τα τεράστια προβλήματα που δημιουργεί ο κορωνοϊός στην Ευρώπη και τελικά δημιουργεί πανικό στα διεθνή χρηματιστήρια, τότε θέλει … «πολύ ξύλο»! Οι αντιδράσεις του Ιταλού προέδρου Ματαρέλα αλλά και του Γάλλου Μακρόν εναντίον της είναι χαρακτηριστικές. Μα λόγω της αυτονομίας της, μάλλον δεν ίδρωσε το αυτί της. Ίσως να νομίζει ότι η ΕΚΤ είναι ΔΝΤ και λειτουργεί με το ίδιο καθεστώς. Αν το νομίζει κάποιος πρέπει να της τραβήξει το αυτί. Ποιος μπορεί να είναι αυτός; Θα δούμε. Αλλιώς, τα πράγματα δεν θα είναι διόλου ευοίωνα με την Ραν Ταν Πλαν της ΕΚΤ ν’ αποδεικνύεται πολύ συντομότερα απ’ ότι υπολογιζόταν ανεπαρκής και να κάνει όλη την Ευρώπη να νοσταλγεί τον Ντράγκι.
Η Γαλλίδα, πλην της ανεπάρκειάς της αποδεικνύεται ευάλωτη και σε κάτι ακόμη. Στην επικοινωνία. Όταν ανοίγει το στόμα της τα χρηματιστήρια καταρρέουν ενώ σε επίπεδο Ιταλίας ανεβαίνουν στα ύψη οι αποδόσεις των ομολόγων.
Προχθές, επί παραδείγματι, στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε την ανακοίνωση της «παροχής ασπιρίνων» ως μέτρα αντιμετώπισης των συνεπειών της πανδημίας, η Λαγκάρντ επιχείρησε να μετριάσει τις εντυπώσεις (ειδικά για τη θέση της … η κάθε κυβέρνηση μόνη της) λέγοντας: «Είμαι προσηλωμένη στην αποτροπή οποιασδήποτε μορφής κατακερματισμού της ευρωζώνης κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης περιόδου. Τα υψηλά spreads υπονομεύουν τη διάδοση της νομισματικής πολιτικής». Και τα έκανε χειρότερα… Μετά κι αφού τα χρηματιστήρια έκαναν βουτιές, κυκλοφόρησε ένα βίντεο στο οποίο δηλώνει ότι η ΕΚΤ θα κάνει ότι πρέπει για να εξασφαλιστεί η ενότητα της Ευρωζώνης! Μάλιστα, καλά πληροφορημένοι διεθνείς αναλυτές ισχυρίζονται ότι για να γίνει αυτό …οι φωνές του Μακρόν από τα Ηλύσια Πεδία είχαν φτάσει στο γραφείο της στις Βρυξέλλες…
Κι ύστερα ήρθε άλλη γκάφα. Δήλωσε: «Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει να μετριάσουν τις οικονομικές συνέπειες του ιού με ένα φορολογικό σχέδιο που θα υποστηρίζει τις επιχειρήσεις»… Κι αντί καλύτερα έγιναν πάλι χειρότερα τα πράγματα αφού αντί να ηρεμήσει τα δεδομένα και να κατευνάσει τις ανησυχίες των Ιταλών και των υπόλοιπων Ευρωπαίων, εκείνη …ζητούσε πάλι από τις κυβερνήσεις να ενεργήσουν… τριπλοκλειδώνοντας τα χρηματοφυλάκια της! Έτσι, οι αγορές κατάλαβαν ότι στην Ευρώπη δεν υπάρχει σχέδιο κι ότι η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη… Έργο Λαγκάρντ!
Εξ ου κι όλο και περισσότεροι στην Ευρώπη φωνάζουν όλο και πιο δυνατά «φέρτε πίσω τον Ντράγκι» για να μην απειληθεί η συνοχή της Ευρωζώνης!!! Ειδικά οι Ιταλοί το έχουν κάνει σύνθημα στα social media και στον Τύπο, ενώ στελέχη των κομμάτων το έχουν κάνει «σημαία». Τόσο του νέου κόμματος «Viva Italia», του Ματέο Ρέντσι, όσο και του κυβερνώντος Δημοκρατικού (PD).
Να δείτε που αυτό το σύνθημα δεν θ’ αργήσει να φτάσει σε κάθε γωνιά της Ευρώπης… Κι ίσως κι εμείς πρέπει να το υιοθετήσουμε συντομότατα…
