Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Πόσο «Γκρέτα» ήσουν μικρός/μικρή; Θυμάσαι πότε μεγάλωσες;
Η Γκρέτα Τούνμπεργκ είναι το πρόσωπο της χρονιάς 2019 για το περιοδικό TIME
Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, το αμερικάνικο δημοσιογραφικό έντυπο που έχει αφήσει εποχή, επιλέγει το πρόσωπο που επηρέασε περισσότερο τη χρονιά που φεύγει.
Νομίζω ότι είναι δίκαιη η επιλογή της μικρής που τάραξε τον πλανήτη και ξεσήκωσε πλήθος αντιδράσεων και φυσικά χιλιάδες θεωρίες συνωμοσίας.
Η επιλογή της Γκρέτα Τουνμπεργκ στα δικά μου μάτια είναι και η επιβράβευση του παιδιού που εξεγείρεται.
Και το ερώτημα είναι ένα, για τους ενήλικες: Πόσο Γκρέτα ήσουν όταν ως παιδί;
Πότε ξεσήκωσες τον κόσμο για κάτι πέρα από το δικό σου συμφέρον;
Πότε στάθηκες δίπλα σε κάποιον που το είχε ανάγκη επειδή ένιωθες την αδικία εις βάρος του;
Πότε έδειξες αλληλεγγύη και όχι φιλανθρωπία σε κάποιον;
Πότε έκλαψες δημόσια όχι για κάτι που αφορούσε μόνο εσένα και το κέφι σου αλλά για κάτι πιο ουσιαστικό που επηρεάζει τις ζωές κι άλλων συνανθρώπων;
Πότε υπερασπίστηκες κάποιον που οι πολλοί τον είχαν στοχοποιήσει;
Πότε ένιωσες να σε πιέζουν γι’ αυτό που είσαι; Και άντεξες να παραμείνεις σταθερός και σταθερή στις απόψεις σου ή σου τσάκισαν το ηθικό και τα όνειρά σου;
Πότε ένιωσες διαφορετικός ή διαφορετική από τους άλλους;
Πότε είπες «όχι»;
Θυμάσαι πότε μεγάλωσες; Γιατί είναι βέβαιο ότι όλοι γεννηθήκαμε παιδιά, κι ας έχουμε βάλει στο πιο επτασφράγιστο κομμάτι του εγκεφάλου μας τα παιδικά μας «θέλω» ακόμη και τα παιδικά μας όνειρα για να ενταχθούμε ομαλά στον κόσμο των «μεγάλων».
Είναι πολύ σωστή η επιλογή της Γκρέτα Τουνμπεργκ ως Πρόσωπο του 2019. Η μικρή με την πολεμική που στήθηκε γύρω από τη δράση της μπορεί να μην καταφέρει να σώσει το κλίμα του πλανήτη. Κατάφερε όμως να προκαλέσει σκέψεις, και δεύτερες σκέψεις και να ξυπνήσει τα «κοιμισμένα παιδιά» στα μυαλά πολλών μεγάλων. Γι’ αυτό της αξίζει ο τίτλος.
Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί αυτό το κορίτσι πολιτικά, τι ευκαιρίες θα της παρουσιαστούν, πώς θα είναι και τι θα λέει σε 10, 20, 30 χρόνια. Και δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ότι τώρα, που είναι παιδί βγήκε μπροστά και μας έκανε να σκεφτούμε. Το κλίμα, τον πλανητή και όχι μόνο! Αυτό μετράει (για να προλάβω κακεντρέχιες…)
Λοιπόν… Μήπως θυμήθηκες τι ήθελες, για τι πολέμησες, τι επεδίωκες πριν από τη μέρα που μεγάλωσες;
