Για να αντιληφθεί κανείς τις τεράστιες διαστάσεις του μεταναστευτικού προβλήματος θα πρέπει να επισκεφτεί την Λέσβο. Οι εικόνες που μεταδίδουν τα τηλεοπτικά κανάλια δεν μπορούν να αποτυπώσουν το μέγεθος του μείζονος αυτού ζητήματος.
Μια περιήγηση στην πρωτεύουσα του νησιού, αλλά και το σημαντικότερο μια βόλτα στα χωριά και τις παραλίες, είναι αρκετή για να κάνει τον καθένα μας όχι μόνο να προβληματιστεί με την όλη κατάσταση, αλλά και να κατακλυστεί από συναισθήματα απογοήτευσης και κατάθλιψης για ο μέλλον του νησιού και όλης της χώρας. Γιατί βαθμιαία όλη η Ελλάδα μετατρέπεται με γοργά βήματα σε μια μεγάλη Λέσβο.
Περπατώντας στους δρόμους της όμορφης Μυτιλήνης διερωτάσαι μερικές φορές εάν βρίσκεσαι στην ελληνική επικράτεια ή σε κάποια άλλη χώρα. Εάν αυτά που βλέπεις είναι μια οφθαλμαπάτη ή μια πραγματικότητα. Δυστυχώς όμως δεν πρόκειται για καμία ψευδαίσθηση. Είναι η ωμή αλήθεια που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Μια πόλη, ένα νησί και μια χώρα που σε λίγο δεν θα είναι ελληνική, αλλά κάτι το εντελώς διαφορετικό. Ένα πολυεθνικό, πολυθρησκευτικό και πολυπολιτισμικό κατασκεύασμα, που ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να εκραγεί και να δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Το νησί το έχουν κατακλίσει όλα τα έθνη της γης. Μαύροι, μελαμψοί, τουρκογενείς, άτομα από το Τουρκμενιστάν και την Ινδονησία μέχρι την Καραϊβική και την υποσαχάριο Αφρική. Το κοινό σημείο της συντριπτικής πλειοψηφίας των «κατατρεγμένων μεταναστών» είναι το Ισλάμ. Η πλέον κοινή εικόνα στην Μυτιλήνη είναι ο μελαμψός «πατέρας» να κουβαλάει στην αγκαλιά με το ένα χέρι ένα μικρό παιδί με το άλλο να σέρνει ένα άλλο και δίπλα η έγκυος μητέρα με το τσεμπέρι ή τον φερετζέ να έχει ένα καρότσι με ένα μωρό. Πιο κάτω στα ΑΤΜ των τραπεζών μπορεί να συναντήσει ουρές μεταναστών περιμένοντας να πάρουν το επίδομα ή την οικονομική τους ενίσχυση. Εάν έχετε ανάγκη για ανάληψη χρημάτων καλύτερα να μην το αποτολμήσετε. Βαδίζοντας πιο κάτω ο αμέριμνος επισκέπτης θα έχει την «χαρά» να δει ομάδες ανδρών και εφήβων μεταναστών που είναι συγκεντρωμένοι σε διάφορα επίκαιρα σημεία της πόλης και κοιτάζουν παράξενα εάν όχι και απειλητικά αρκετές φορές τους ντόπιους περαστικούς.
Ενδιαφέρον είναι να δει κανείς και τις στάσεις των λεωφορείων, καθώς και τους επιβάτες που επιβιβάζονται στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Δεν θα συνιστούσα σε κάποιον να τα χρησιμοποιήσει, εκτός και εάν γνωρίζει αραβικά και να απαγγέλει απέξω στοίχους από το κοράνι. Βέβαια ούτε λόγος να γίνετε για τις ντόπιες και τις λοιπές Ελληνίδες γυναίκες, η επιβίβαση των οποίων θα αποτελέσει μια μοναδική και αξέχαστη εμπειρία. Άλλωστε οι αγαπητοί μας μουσουλμάνοι θεωρούν όποια γυναίκα δεν φέρει το προβλεπόμενο κάλυμμα κεφαλής και φούστα μέχρι τον αστράγαλο ως πόρνη και της φέρονται ανάλογα. Πλήρη πολιτιστική ταύτιση δηλαδή.
Αλλά ας φύγουμε από την Μυτιλήνη και την όμορφη πλατεία Σαμφούς, στην οποία έχουν με επιδέξιο τρόπο σπάσει ή αποκολλήσει δεκάδες μικρά τούβλα και λίθους έτοιμους να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση συμπλοκών μεταξύ αστυνομίας και μεταναστών, και ας συνεχίσουμε το ταξίδι μας στην ύπαιθρο. Ο δρόμος προς την Μόρια είναι κατάμεστος από μετανάστες κάθε είδους. Μην διανοηθείτε να βολτάρετε στον ωραίο παραλιακό δρόμο και καλύτερα να μην χρησιμοποιήσετε ποδήλατο. Μπορεί να έχετε μια «ευχάριστη εμπειρία» που καλό είναι να την αποφύγετε. Στον δρόμο Μυτιλήνη προς Μόρια δεν νομίζω να συναντήσει κανείς κάποιο Έλληνα, ούτε μεθυσμένο.
Και φτάνουμε στη Μόρια μια «ευρωπαϊκή μεγαλούπολη, όπου κυριαρχεί η καθαριότητα, ο πολιτισμός και η τάξη». Και οι Μογγόλοι του Τζέκις Χαν θα ντρεπόντουσαν να πλησιάσουν. Ο απόλυτος εξευτελισμός. Εκτός από το hot spot, υπάρχουν διάσπαρτες 
σκηνές. Το τοπίο θυμίζει ισλαμικό άτακτο στρατόπεδο πριν την επίθεση σε ιθαγενής. Βέβαια, όπως καταλαβαίνετε, μια επίσκεψη στην ευρύτερη περιοχή της Μόρια είναι μια παρακινδυνευμένη πράξη, για αυτό ας συνεχίσουμε το ταξίδι μας σε κάποια κοντινή παραλία. Εκεί μπορούμε να συναντήσουμε τους λουόμενους αδελφούς μας μουσουλμάνους, οι οποίοι ενοχλούνται σφόδρα από την ύπαρξη κοντινών σταυρών, εκκλησιών και χριστιανικών νεκροταφείων. Καλό είναι λοιπόν να μην κατεβείτε και εσείς με την γυναίκα σας και φοράτε κανένα σταυρό και τους ταράξετε. Το λιγότερο που θα πάθετε είναι να καλέσουν κάποια ΜΚΟ, αυτή τον εισαγγελέα και μια δίωξη εναντίον σας για πράξεις ρατσιστικές και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σας περιμένει. Εάν βέβαια βρίσκετε κοντά και κάποιος δημοσιογράφος μπορείτε να γίνετε και πρωτοσέλιδο στο τύπο.
Αλλά μια και κουραστήκαμε από όλα αυτά ας συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Ταξιδεύοντας στην ύπαιθρο της Λέσβου, εάν αποφασίσετε να σταματήσετε σε κάποιο σημείο με θέα που θα έχει και κιόσκι για να απολαύσετε το μαγευτικό τοπίο, την «πατήσατε». Διότι, εδώ που πας κύριε. Αυτοί είναι προεπιλεγμένοι χώροι και θέσεις των ΜΚΟ, όπου ακούραστα μέλη της από όλο τον κόσμο δουλεύουν ακατάπαυστα για να σώσουν μετανάστες και να τους μεταφέρουν με πλήρη ασφάλεια και τάξη σε hot spot, ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και μονοκατοικίες στην Λέσβο και από εκεί στο εσωτερικό της χώρας. Εάν παρόλα αυτά είστε τολμηρός και αψηφήσετε το περιφρονητικό προς εσάς κοίταγμά τους μπορείτε να θαυμάσετε τον υπερσύχρονο εξοπλισμό τους, που αποτελείται από τα τελευταίου τύπου αποστασιόμετρα-λέιζερ, κιάλια, ασυρμάτους και υπολογιστές. Καλόν είναι εκεί να μην καθίσετε πολύ γιατί τα μέλη των ΜΚΟ είναι σε συνεχή επαφή με τους διακινητές των μεταναστών στην Τουρκία και κανονίζουν τις λεπτομέρειες εισόδου και εξόδου των λέμβων. Σε τέτοια περίπτωση το κοίταγμά τους προς εσάς θα μετατραπεί σε εχθρικό και απειλητικό.
Αλλά καλύτερα ας επιστρέψουμε στην Μυτιλήνη είναι άλλωστε η ώρα υποστολής της ελληνικής σημαίας στην πλατεία Σαμφούς. Είναι ένα θέαμα που αναφέρετε στις τουριστικές «ατραξιόν» του νησιού. Περίεργοι τύποι είναι ακροβολισμένοι γύρω από την πλατεία όπου το στρατιωτικό άγημα θα αποδώσει τιμές. Είναι μικρές ομάδες νεαρών μεταναστών που στα πρόσωπά τους είναι χαραγμένο το μίσος προς κάθε τι ελληνικό και χριστιανικό. Είναι σαν να περιμένουν μια ευκαιρία για να γίνει κάτι. Δεν τολμάς να τους κοιτάξεις στα μάτια γιατί αισθάνεσαι ότι απειλείσαι. Οι κινήσεις του σώματός τους είναι επιθετικές και η συμπεριφορά τους εκτραχύνετε ακόμα περισσότερο από την ανυπαρξία του ελληνικού κράτους. Η αστυνομία και οι τοπικές αρχές φαίνονται απαθείς, αδιάφορες και ανίκανες να επιβάλουν την τάξη και το νόμο. Αισθάνεσαι ότι καταπατώνται όλα τα δικαιώματά σου. Όμως ξεχάσαμε μέσα σε όλο τον μελοδραματισμό μας να αναφέρουμε ότι μαζί με τους αγαπητούς μας μετανάστες στην πλατεία βρίσκονται διακριτικά και μέλη των ΜΚΟ που καταγράφουν τα πάντα με κάμερες και σημειώνουν σε φακέλους και μπλοκάκια τα πάντα, έτοιμες να καταγγείλουν την χώρα μας για το οτιδήποτε. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Λέσβος είναι το νησί των ΜΚΟ. Αυτοί είναι οι πραγματικοί κυρίαρχοι του χώρου και όσο βρίσκονται στο νησί και στην πατρίδα μας δεν έχουμε καμία ελπίδα επιβίωσης.
Αυτές είναι μερικές μόνο εικόνες από την μαγευτική Μυτιλήνη. Οι ΜΚΟ, η αδυναμία του ελληνικού κράτους, αλλά και η αδιαφορία πολλών κατοίκων οδηγεί το νησί σε δύσκολα και ανεξέλεγκτα μονοπάτια. Σε κυριεύει θλίψη, αγανάκτηση και μελαγχολία. Κυρίως για αυτό που έρχεται που θα είναι μια πλημμυρίδα μεταναστών εκατοντάδων χιλιάδων που είναι αδύνατο να διαχειριστεί η χώρα μας.
