Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Μα, πάνω από 100 πνιγμοί κι ακόμη δε μπήκε ο Αύγουστος;
- Τι ναυτική χώρα, τι νησιά, τι ακτές, τι ναυτοσύνη, τι και τι … και τι μέχρι την προηγουμενη οι νεκροί από πνιγμό στις θάλασσές μας ήταν περίπου στους 140.
- Μα πες τώρα εσύ πώς γίνεται αυτό;
- Είναι μόνο η «κακιά η ώρα» για κάποιον που παθαίνει ένα έμφραγμα εκεί που κολυμπάει;
- Κάθε χρόνο αυτός ο αριθμός των πνιγμών με πληγώνει και πάντα με βάζει σε σκέψεις!
- Ξέρεις, η θάλασσα είναι ένα … πώς να το πω, ένα «στοιχείο» που θέλει τον απόλυτο σεβασμό από μέρους μας για να μπορέσουμε να την απολαύσουμε χωρίς να σπαζοχολιάσουμε και χωρίς να βυθίσουμε στο πένθος τους δικούς μας ανθρώπους.
- Ναι, δεν υπάρχουν ναυαγωσώστες σε κάθε παραλία, όπως δεν υπάρχει ένα πυροσβεστικό έξω από κάθε σπίτι χτισμένο (νόμιμα ή παρανομα) σε δάσος, ή ένα εκχιονιστικό έξω από κάθε σχολειό το χειμώνα. Δεν μπορεί να υπάρχουν. Ας το δεχτούμε αυτό και ας κάνει ο καθένας τα δικά του κουμάντα!
- Βεβαίως έχω δει με τα μάτια μου ναυαγοσώστες με γουρούνες να περιπολούν παραλίες του Ρεθύμνου, εκεί με τα κύματα και τα ρεύματα και να λένε «μην μπαίνετε», να βάζουν την κόκκινη σημαία στην παραλία αλλά κάποιους να τους παρακούν και να βουτάνε. Ναι με δική τους ευθύνη.
- Σίγουρα κάποιοι, και μάλλον οι περισσότεροι γίνονται στοιχεία της λίστας των πνιγμένων, ένας «αύξων αριθμός» με δική τους ευθύνη.
- Κι εδώ είναι το ζητούμενο: Η προσωπική μας ευθύνη για πιθανά πράγματα που μας συμβαίνουν.
- Όταν έχεις μια ηλικία προχωρημένη και έχεις μια αστάθεια όταν περπατάς πώς είσαι τόσο σίγουρος ότι αντέχεις να κολυμπήσεις σε μια μέρα που σου λένε θα έχει ξαφνικά μπουρίνια ή σε μια παραλία που σου λένε: έχει ρεύματα;
- Πόσο φταις εσύ και πόσο η «μοίρα» όταν βγαίνεις με το βαρκάκι σου να ψαρέψεις ενώ έχει δελτίο επικίνδυνων καιρικών φαινομένων. Οκ, καταλαβαίνω ότι τώρα έχεις άδεια, τώρα θες να χαλαρώσεις ψαρεύοντας, αλλά ο καιρός δεν αστειεύεται και τώρα οι συγγενείς σου …κλαίνε. Φταίει η «μοίρα», η κακιά η ώρα ή το ξερό σου το κεφάλι;
- Και μετά το φαγητό! Αυτή η άνεση και καλά! Αυτό το «εγω δεν παθαίνω τίποτα»…
- Η θάλασσα θέλει σεβασμό! Όπως κάθε τι «μεγαλύτερο» από εμάς! Η θάλασσα είναι εκεί και μας περιμένει, να τη σεβαστούμε για να μας δώσεις τι χαρές του καλοκαιριού!
- Προσοχή λοιπόν και καλό καλοκαίρι!
Γιάννης Καφάτος
