Αν οι δημοσκοπήσεις είναι σωστές, όσα συζητάμε δεν έχουν πια καμία σημασία. Κι όπως δείχνουν τα δεδομένα που έχουμε, το διακύβευμα είναι αν θα έχουμε μονοψήφια ή διψήφια διαφορά αλλά και πόσα κόμματα θα μπουν στη Βουλή. Για να καθοριστεί το μέγεθος της αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας.
Κλείνει, λοιπόν ο κύκλος της μεταπολίτευσης, μα κλείνει κι ο κύκλος της απόλυτης γελοιότητας του λαϊκισμού που γιγαντώθηκε τα τελευταία 8-10 χρόνια. Μιας γελοιότητας που ξεκίνησε με μούντζες, ανάσυρση εμφυλιοπολεμικών συνδρόμων, κραυγές για γερμανοτσολιάδες, ντου στη Βουλή, ανέλκυση της απόλυτης μετριότητας και χυδαιολογία σε ….λαϊκές συνελεύσεις όπου τα απλοϊκά πτερόεντα, ανεπίγνωστοι, απαίδευτοι, αφελείς, ιδεοληπτικοί, έπειθαν τον κόσμο, ότι οι ξένοι μας χρωστάνε τα πάντα και θα μας τα δώσουν μόλις τους αντισταθούμε και τους απειλήσουμε….
Κι όταν η παιδική χαρά/θίασος της Αριστεράς ανέλαβε εξουσία και διαπραγμάτευση, φάγαμε κάτι ξεγυρισμένες σφαλιάρες που θα μας πονάνε ….99 χρόνια…. Κι όταν οι αυταπάτες του αρχηγού ομολογήθηκαν (χωρίς καμιά συγγνώμη ακόμη) και κατέρρευσαν, μας έμειναν οι κουταμάρες που εκστόμιζε για σεισάχθεια, 13η κανονική σύνταξη, ελεύθερη διέλευση στα διόδια (αφού είναι δικαίωμα του λαού), μισθό στα 751 ευρώ, αντίσταση στους … κατακτητές Γερμανούς που θα τους πάρουμε τις πολεμικές αποζημιώσεις, και άλλα ηρωικά και χαρμόσυνα.
Στη δε συνέχεια, ήρθε η απόλυτη διάλυση. Η Μεσαία τάξη παρακολούθησε τον φορολογικό βιασμό της μέχρι θανάτου. Η ελίτ της χώρας έγινε ένα με την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο ολιγάρχης να τσιμπολογά το μάγουλο της Περιστέρας κι ο αρχηγός να διακοπεύεται στα χρυσοποίκιλτα ενδιαιτήματά των κοτέρων της… Με αντάλλαγμα τον αιγιαλό της κυρίας…
Κι ύστερα, εκεί στα βόρεια σύνορά μας δημιουργήθηκε ένα νέο έθνος από το πουθενά! Με γλώσσα και εθνότητα που ουδέποτε διέθετε! Με τις ψήφους θλιβερών πολιτικών υποστυλωμάτων της Αριστεράς ( (λέγε με Παπακώστα, Κουντουρά, Κουίκ, Θεοχαρόπουλο, Παπαχριστόπουλο, Μεγαλοιοκονόμου, Δανέλλη κ.α.).
Κι ύστερα κι ύστερα κατά πως λέει και το άσμα, διαλύθηκαν οι ΔΕΚΟ! Οι ΔΕΚΟ που οι σαμαροβενιζέλοι είχαν παραδώσει με κερδοφορία, όπως ΔΕΗ, ΟΑΣΘ, ΕΛΤΑ κλπ. Διαλύθηκε κι η Παιδεία. Κι η Υγεία που στα νοσοκομεία δεν υπάρχει σχεδόν ούτε οινόπνευμα. Δηλαδή όλα όσα εξυπηρετούν τους αστούς και τους μη προνομιούχους. Για τους οποίους δήθεν κόπτεται η Αριστερά…
Και δεν μιλάω καν σ’ αυτό το κείμενο για τον πολακισμό και την εχθροπάθεια που έσπειρε, ούτε για τους Ρουβίκωνες, ούτε για τους μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων, ούτε για την γενικευμένη ανομία. Ούτε καν για το Μάτι και τη Μάνδρα που έχουν καταγραφεί ως μαύρες σελίδες του Τσίπρα και της κυβέρνησής του. Ούτε για το νοσηρό κλίμα που βιώνουμε εδώ και καιρό με τον Ρασπούτιν και την πολιτεία του…
Δύο κι απόψε! Για να επιστρέψει η δημόσια ζωή στην κανονικότητα.
