Όσοι φίλοι παρακολουθούν την καθημερινή μας ραδιοφωνική εκπομπή, στον News 9.43 FM (ή μέσω διαδικτύου από την πλατφόρμα http://live24.gr), γνωρίζουν ότι από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην επικαιρότητα η υπόθεση με τον ενεχυροδανειστή Ριχάρδο και τους δεκάδες άλλους συλληφθέντες, εκφράσαμε τις έντονες αμφιβολίες μας.
Αναφέραμε ότι είναι διάτρητο το κατηγορητήριο που «μιλούσε» για λαθρεμπόριο και σύσταση εγκληματικής ομάδας, τονίζοντας ότι εξ αιτίας της συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1995) με την Τουρκία, δεν υπάρχουν δασμοί για προϊόντα, πλην τροφίμων. Κι αφού δεν υπάρχουν δασμοί, δεν υπάρχει λαθρεμπόριο. Κι αφού δεν υπάρχει λαθρεμπόριο δεν μπορεί, κατά συνέπεια, να υπάρξει και κατηγορία για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Μάλιστα, η άποψη αυτή που εκφράσαμε, έτυχε απαξιωτικών σχολίων στο διαδίκτυο από τους γνωστούς εμπόρους της ανοησίας, της κουταμάρας και της άγνοιας. Δεν χρειάζονταν καν ιδιαίτερες Νομικές γνώσεις. Μόνο λίγη γνώση των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των συμφωνιών της.
Μεταξύ άλλων, νιώσαμε στο πετσί μας τη χλεύη κάποιων με το επιχείρημα ότι … το είπε κι ο πρωθυπουργός στη Βουλή! Όπου, όντως, ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε ως πρωθυπουργός μιας χώρας που δεν έχει διαχωρισμό εξουσιών και προεξόφλησε ποινικές ευθύνες χωρίς καν να υπάρχει ακόμη (την ώρα εκείνη) κατηγορητήριο. Μόνο και μόνο για να σπεκουλάρει πολιτικά, ισχυριζόμενος ότι η κυβέρνησή του συλλαμβάνει ενόχους που οι άλλοι δεν συλλάμβαναν!
Δεν θα σταθούμε διόλου σ’ όλα αυτά. Μα θα σταθούμε στην ουσία της υπόθεσης.
Που είναι η πλήρης απογύμνωση του κράτους δικαίου.
Αστυνομία και Δικαιοσύνη έβαλαν φυλακή κάποιους ανθρώπους (δεν έχει καμιά σημασία αν μας είναι συμπαθείς ή όχι, αν μας αρέσει ή όχι η δουλειά τους ή αν μας ενοχλεί ακόμη κι η αισθητική τους) με λάθος κατηγορητήριο. Ένα κατηγορητήριο φτιαγμένο στο πόδι. Μόνο και μόνο για πάρουν μια προαγωγή στις επικείμενες κρίσεις των σωμάτων ασφαλείας. Δικαστές, προφυλάκισαν ελαφρά τη καρδία ανθρώπους χωρίς καν να ελέγξουν αν η κατηγορία ευσταθεί! Ο δε πρωθυπουργός είχε δικάσει από το βήμα της Βουλής πριν ακόμη απαγγελθούν κι αυτές οι σαθρές καταγγελίες.
Ξεχάστηκε κι αυτό το θέσφατο της Δικαιοσύνης και του κράτους Δικαίου, «καλύτερα ένας ένοχος ελεύθερος παρά ένας αθώος φυλακή»!
Ναι μεν η αλήθεια αποκαταστάθηκε με πρωτοβουλία της ανακρίτριας, αλλά αυτό της έλειπε να μη το κάνει. Μιλάμε για νομική άγνοια! Μιλάμε για νομική ντροπή! Μιλάμε για απίστευτο φιάσκο αστυνομίας και δικαστών.
Αναρωτιέμαι: Δεν σκέφτηκε κάποιος απ’ όλους αυτούς, πριν προχωρήσει η έρευνα, να ρωτήσει τις αρμόδιες τελωνειακές και διωκτικές αρχές αν υφίσταται αδίκημα λαθρεμπορίας; Δεν σκέφτηκε κάποιος ότι αν δεν υφίσταται λαθρεμπορία δεν υφίσταται νομικά ούτε εγκληματική οργάνωση;
Δεν σκέφτηκε κάποιος ν’ ανοίξει τους Νομικούς κώδικες; Όπου θα έβλεπε ανάλογες υποθέσεις του 2013 και 2015 να τερματίζουν με αποφάσεις που αναφέρουν ότι «ο χρυσός δεν υπόκειται κατά την εξαγωγή του ούτε σε δασμούς και φόρους ούτε σε οποιονδήποτε περιορισμό»; Όπου θα έβλεπε ότι «η εξαγωγή χρυσού από τη χώρα μας χωρίς να τηρηθούν οι οριζόμενες από το νόμο διατυπώσεις δεν στοιχειοθετούν λαθρεμπορία αλλά απλή τελωνειακή παράβαση του άρθρου 147 παρ. 5 το νόμου 2960/2001 και μόνο εφόσον πρόκειται για εμπορικό χρυσό;
Η υπόθεση θα έχει μεγάλες ουρές. Όχι μόνο στην αστυνομία και στη δικαιοσύνη.
Δεν είναι μόνο οι τεράστιες αγωγές που θ’ ακολουθήσουν, όπως ισχυρίζονται οι συνήγοροι υπεράσπισης, από τους θιγόμενους εναντίον των υπευθύνων της «χρυσής πατάτας» μα κι εναντίον του ίδιου του πρωθυπουργού.
Το μέγιστο είναι ποιοι άνθρωποι και με ποια μόρφωση και κριτήρια μπορούν να μας τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί και να χρειάζεται εμείς ν’ αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Το δε τρισχειρότερο ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός δίκασε και καταδίκασε από τα βήμα της Βουλής, χωρίς καν να υπάρχει κατηγορητήριο! Χωρίς καν να σκεφτεί το τεκμήριο της αθωότητας.
Καλά, εκείνος δεν ξέρει Νομικά. Όπως και πολλά άλλα. Μα δεν έχει δίπλα τους κάποιον Νομικό να του είχε πει κάποια πράγματα και να τον «σώσει» από άλλη μια γκάφα;
Εδώ υπάρχει ένα ερώτημα: Αποτελεί η τεράστια γκάφα Αστυνομίας και Δικαιοσύνης προϊόν πολιτικών πιέσεων των αρμοδίων υπουργείων, προκειμένου να παραχθεί αξιοποιήσιμο πολιτικά αποτέλεσμα;
Ίσως να μη μάθουμε ποτέ την απάντηση. Αλλά, σε σοβαρές χώρες κάποιοι θα είχαν ήδη αποχωρήσει από τα υπουργεία τους. Όχι από την πόρτα αλλά από με «εκπαραθύρωση»!
Τέλος, να τονίσουμε ότι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, στη Δικαιοσύνη επικρατεί έντονος προβληματισμός και διχογνωμία. Η μεν ανακρίτρια ανακάλεσε την προφυλάκισή τους (των οκτώ) και άφησε ελεύθερους τους υπόλοιπους, ενώ η εισαγγελία δεν έχει συμφωνήσει ακόμη εκφράζοντας διαφορετική άποψη, επικαλούμενη άλλες διοικητικές ή δικαστικές αποφάσεις! Προφανώς για να βρεθεί Νομική λύση που θα περιορίσει –όσο μπορεί να περιοριστεί- τις συνέπειες των παραλείψεων που οδήγησαν την ανακρίτρια σε ακύρωση των προσωρινών κρατήσεων των «κατηγορούμενων».
Ελλάδα της Ευρώπης! Που ποτέ δεν φταίει κανένας…
