Μεθαύριο Δευτέρα, συμφώνως με το Σύνταγμα, πρέπει η κυβέρνηση να καταθέσει στη Βουλή το προσχέδιο του προϋπολογισμού. Κι όλα σ’ αυτόν κινούνται στον ρυθμό της περικοπής των συντάξεων και του αφορολόγητου.
Στην κυβέρνηση υπάρχουν δυο απόψεις:
- Η πρώτη που «μιλά» ακόμη και για αναβολή της κατάθεσης του προσχεδίου του προϋπολογισμού για να μη φανεί ότι σ’ αυτόν περιλαμβάνεται κανονικά η περικοπή των συντάξεων.
- Η δεύτερη, του Ευκλείδη Τσακαλώτου, που αναφέρει ότι το προσχέδιο του προϋπολογισμού θα περιλαμβάνει κανονικά τη μείωση των συντάξεων και θα διορθωθεί αργότερα αν η κυβέρνηση λάβει το «πράσινο» φως από τους δανειστές για τη μη περικοπή τους.
Αν επικρατήσει η πρώτη έποψη, θα πρόκειται περί σοβαρής συνταγματικής εκτροπής, αφού το Σύνταγμα αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά ότι το προσχέδιο του προϋπολογισμού κατατίθεται στη Βουλή, την πρώτη Δευτέρα εκάστου Οκτωβρίου.
Από την άλλη πλευρά, το παιγνίδι με τις συντάξεις και το αφορολόγητο είναι μεγάλο και κρύβει πολιτική/κυβερνητική υποκρισία.
Μα λένε ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, πανηγυρίζουν κιόλας. Τότε γιατί δεν αποφασίζουν μόνοι τους τη μη περικοπή των συντάξεων; Γιατί περιμένουν την απόφαση των δανειστών;
Να σας πούμε γιατί; Γιατί η χώρα είναι υπό επιτροπεία κι επειδή οι κυβερνητικές παλινωδίες δεν επιτρέπουν την κανονική πρόσβαση στις αγορές για δανεισμό. Το λέμε και το γράφουμε καιρό τώρα κι οι τακτικοί αναγνώστες του «Έμβολος» και τούτης της στήλης το γνωρίζουν.
Να πούμε και κάτι ακόμη;
Πήγε στο Λονδίνο, πριν δυο εβδομάδες, ο Τσακαλώτος για να μιλήσει με επενδυτές κι έσπασε τα μούτρα του. Πήγε ο Τσίπρας στη Νέα Υόρκη έκανε το ίδιο κι εισέπραξε «τσάι και συμπάθεια» μα όχι επενδύσεις. Αφού όλοι τους έλεγαν ότι πρέπει να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις που έχει ψηφίσει κι ότι δεν πρέπει να δοθεί η εντύπωση στις αγορές ότι υπάρχει υπαναχώρηση της Ελλάδας από τις συμπεφωνημένες μεταρρυθμίσεις που ψήφισαν στο τρίτο κι αχρείαστο μνημόνιο που έφεραν στον τόπο. Πολύ περισσότερο αφού τα βλέμματα (και) των οίκων αξιολόγησης είναι «καρφωμένα» στις κυβερνητικές μεταμνημονιακές κινήσεις.
Όμως, ξαναλέμε, ότι υπάρχει κοροϊδία και κυβερνητική διγλωσσία. Εκτός Ελλάδας παρακάλια κι υποσχέσεις για συμμόρφωση κι εντός Ελλάδας κάνουν τους καμπόσους. Μόλις προχθές ο Τσακαλώτος και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ δήλωναν ότι δεν θα περικοπούν οι συντάξεις. Κάτι που δεν λέει εκτός χώρας που πάει και παρακαλάει για επενδύσεις.
Προσέξτε:
Την ίδια ώρα που συμβαίνουν αυτά, ο Τσακαλώτος ετοιμάζει βαλίτσες για ένα νέο ταξίδι προς άγρα επενδυτών στην Ασία, προκειμένου να τους πείσει ν’ αγοράσουν ελληνικά ομόλογα. Θυμίζει το ανέκδοτο με τον Καραμήτρο. Αφού όπως αναφέρουν οικονομικοί αναλυτές δεν μπορεί να περιμένει περισσότερα απ’ όσα συνάντησε προσφάτως ο ίδιος στο Λονδίνο κι ο πρωθυπουργός στη Νέα Υόρκη. Τουτέστιν συμπάθεια και τσάι συνοδευόμενα με μπόλικη δυσπιστία κι αμφιβολία για την αξιοπιστία της κυβέρνησης. Πολύ περισσότερο αφού είναι γνωστό στους πάντες ότι οι Ασιάτες διαχειριστές κεφαλαίων κι επενδυτές είναι πολύ πιο επιφυλακτικοί και καχύποπτοι από τους συναδέλφους τους στη Δύση.
Το βέβαιο είναι ότι αγορές κι επενδυτές μετά την θεωρητική έξοδο απ’ το μνημόνιο, μας… μέτρησαν, μας… ζύγισαν και μας βρήκαν ολιγοβαρείς! Δεν το αποδέχονται το σενάριο του ελληνικού success story που προβάλλει η κυβέρνηση. Το είδαμε και με την έκθεση της Moody’s αλλά και με την μη πιστοληπτική αναβάθμιση της χώρας που επιθυμούσε διακαώς η κυβέρνηση.
Προσέξτε:
Τι θα πάει να πει ο Τσακαλώτος στην Ασία; Ότι ουσιαστικά ο ίδιος δήλωσε στην Αθήνα πως η κυβέρνηση θ’ αναιρέσει τις δεσμεύσεις της κι όσα ψήφισε στο θέμα των συντάξεων και στο θέμα του αφορολόγητου; Και με ποια εχέγγυα ανάπτυξης ώστε να μην καθίστανται απαραίτητα; Την ανάπτυξη που… συρρικνώνει την οικονομία και επιδεινώνει το οικονομικό κλίμα;
Εν κατακλείδι. Παίζεται παιγνίδι εντυπώσεων και μάλιστα με τρόπο χυδαίο στις πλάτες των συνταξιούχων.
Μακάρι να μη περικοπούν οι συντάξεις. Το θέλουν όλοι. Ωστόσο, ο δρόμος που πρέπει να διανυθεί είναι μακρύς έως την τελική μορφή του Προϋπολογισμού που θα κατατεθεί στις 21 Νοεμβρίου, αλλά και τις αποφάσεις των δανειστών, που προς το παρόν προσδιορίζονται σε δυο ημερομηνίες: Στις 22 Νοεμβρίου, στη σύνοδο του Eurogroup σε τεχνικό επίπεδο. Και στην σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης της 3ης Δεκεμβρίου (αν δεν πάρει αναβολή το ελληνικό θέμα των συντάξεων) σε πολιτικό επίπεδο.
Όλα τα άλλα που λέγονται κι ακούγονται είναι απλώς παραμύθια και παιγνίδια τακτικής.
